ตั้งเป็นกระทู้คำถามเพราะไม่ได้ยืนยันตัวตนเลยตั้งกระทู้สนทนาไม่ได้ค่ะ
เอาเป็นว่าเล่าเป็นอุทาหรณ์สำหรับคนที่ไปไหนคนเดียว ถึงจะเป็นที่ที่คิดว่าปลอดภัยก็ให้ระวังตัวกันด้วยนะคะ
เราก็ไม่เคยคิดว่าจะเจอกับตัวแบบจังๆแบบนี้มาก่อนเลยค่ะ เป็นในมหาวิทยาลัยด้วย กับเดินตามขอไลน์นี่อีกเรื่องเลย อันนั้นว่าน่ากลัวแล้ว อันนี้น่ากลัวกว่าเพราะมันโรคจิตชัดๆ ไม่กล้าเล่าให้ใครฟังเลยทั้งพ่อแม่แล้วก็แฟน ขนาดเพื่อนสนิทเรายังไม่กล้าเล่าเลย อายมาก
ตอนประมาณบ่ายสี่โมง เรากำลังจะไปหอสมุด เอาจักรยานปั่นไปเพราะจากคณะมันไกล ทีนี้ตอนปั่นไปมองเห็นผู้ชายคนนึงนั่งอยู่บนรถมอเตอร์ไซด์จอดอยู่ข้างทาง คือทางช่วงนั้นมันจะเป็นต้นไม้แล้วก็ไม่ค่อยมีคนผ่าน ตอนแรกเราไม่ได้สนใจ เพราะสายตาสั้นด้วย วันนั้นไม่ได้ใส่แว่นไปเลยมองไม่ค่อยเห็น แต่ก็รู้สึกได้ว่าเค้ามองมาทางเรา
ทีนี้พอปั่นเข้ามาใกล้ตรงที่เขาจอดรถอยู่นั่นแหละถึงรู้ว่ามันกำลังมองหน้าเราแล้วชักไอ้นั่นของมันไปด้วย แบบฉึกๆต่อหน้าต่อตาเราเลย แล้วมันยังยิ้มใส่ เราทำอะไรไม่ถูกเลย คือตกใจมาก แล้วก็อึ้งด้วย รีบปั่นให้พ้นมัน แล้วเราตะโกนด่ามันไปว่า ไอ้
พ่อตาย มานึกดูตกใจตัวเองเหมือนกันที่ด่าแบบนั้นออกไป
ไม่กล้าหันกลับไปมองด้วยกลัวมันตามมา ตอนกลับมาถึงบ้านยังทำอะไรไม่ถูกอยากกรี๊ดแต่ก็กรี๊ดไม่ออก ทุเรศตามาก เกิดมายังไม่เคยเห็นของใคร ไอ้นี่มันเป็นใครทำไมต้องไปเห็นของมันด้วย โอยเสนียดๆๆ ฉันไม่ได้อยากเห็นของแกกกก
นี่ยังดีที่เราไม่ได้ใส่แว่น ภาพมันเลยไม่ชัดแบบ HD แต่ช็อคมาก ตอนนี้ยังมือสั่นอยู่เลย ใครที่ไปไหนมาไหนคนเดียวก็ระวังตัวกันด้วยนะคะ มหาวิทยาลัยไม่ได้ปลอดภัยกว่าที่อื่นเลย ตรงทางเปลี่ยวๆแปลกๆก็อย่าไป คิดดูว่านี่ขนาดกลางวันโล่งโจ้งมันยังกล้าขนาดนี้ ถ้าเป็นตอนกลางคืนนะไม่อยากจะคิด
เจอคนโรคจิตช่วยตัวเองต่อหน้าในมหาวิทยาลัย
เอาเป็นว่าเล่าเป็นอุทาหรณ์สำหรับคนที่ไปไหนคนเดียว ถึงจะเป็นที่ที่คิดว่าปลอดภัยก็ให้ระวังตัวกันด้วยนะคะ
เราก็ไม่เคยคิดว่าจะเจอกับตัวแบบจังๆแบบนี้มาก่อนเลยค่ะ เป็นในมหาวิทยาลัยด้วย กับเดินตามขอไลน์นี่อีกเรื่องเลย อันนั้นว่าน่ากลัวแล้ว อันนี้น่ากลัวกว่าเพราะมันโรคจิตชัดๆ ไม่กล้าเล่าให้ใครฟังเลยทั้งพ่อแม่แล้วก็แฟน ขนาดเพื่อนสนิทเรายังไม่กล้าเล่าเลย อายมาก
ตอนประมาณบ่ายสี่โมง เรากำลังจะไปหอสมุด เอาจักรยานปั่นไปเพราะจากคณะมันไกล ทีนี้ตอนปั่นไปมองเห็นผู้ชายคนนึงนั่งอยู่บนรถมอเตอร์ไซด์จอดอยู่ข้างทาง คือทางช่วงนั้นมันจะเป็นต้นไม้แล้วก็ไม่ค่อยมีคนผ่าน ตอนแรกเราไม่ได้สนใจ เพราะสายตาสั้นด้วย วันนั้นไม่ได้ใส่แว่นไปเลยมองไม่ค่อยเห็น แต่ก็รู้สึกได้ว่าเค้ามองมาทางเรา
ทีนี้พอปั่นเข้ามาใกล้ตรงที่เขาจอดรถอยู่นั่นแหละถึงรู้ว่ามันกำลังมองหน้าเราแล้วชักไอ้นั่นของมันไปด้วย แบบฉึกๆต่อหน้าต่อตาเราเลย แล้วมันยังยิ้มใส่ เราทำอะไรไม่ถูกเลย คือตกใจมาก แล้วก็อึ้งด้วย รีบปั่นให้พ้นมัน แล้วเราตะโกนด่ามันไปว่า ไอ้ พ่อตาย มานึกดูตกใจตัวเองเหมือนกันที่ด่าแบบนั้นออกไป
ไม่กล้าหันกลับไปมองด้วยกลัวมันตามมา ตอนกลับมาถึงบ้านยังทำอะไรไม่ถูกอยากกรี๊ดแต่ก็กรี๊ดไม่ออก ทุเรศตามาก เกิดมายังไม่เคยเห็นของใคร ไอ้นี่มันเป็นใครทำไมต้องไปเห็นของมันด้วย โอยเสนียดๆๆ ฉันไม่ได้อยากเห็นของแกกกก
นี่ยังดีที่เราไม่ได้ใส่แว่น ภาพมันเลยไม่ชัดแบบ HD แต่ช็อคมาก ตอนนี้ยังมือสั่นอยู่เลย ใครที่ไปไหนมาไหนคนเดียวก็ระวังตัวกันด้วยนะคะ มหาวิทยาลัยไม่ได้ปลอดภัยกว่าที่อื่นเลย ตรงทางเปลี่ยวๆแปลกๆก็อย่าไป คิดดูว่านี่ขนาดกลางวันโล่งโจ้งมันยังกล้าขนาดนี้ ถ้าเป็นตอนกลางคืนนะไม่อยากจะคิด