สวัสดีค่ะ เราอายุ 24 วันนี้เรามีเรื่องอึดอั้นตันใจ แค่อยากมาระบายให้เพื่อนๆในพันทิปฟังค่ะ
บอกก่อนเลยนะคะว่า สามีอายุ39 ทุกๆคนภายนอกจะมองสามีเราว่าเป็นคนพูดจาดีพูดเพราะ เป็นคนดีมากๆเลยแหละค่ะ แต่มีลูกชายติดมาคนนึง อายุ15 เข้ากับเราได้ดีมากค่ะ
เรื่องมันก็มีอยู่ว่า เราคบกับสามีมา 2  ปีจึงตัดสินใจแต่งงานกัน สามีมีอาชีพทำธุรกิจส่วนตัวค่ะ งานอดิเรกคือชอบเก็บพระ ชอบเล่นพระเครื่อง เก็บอยู่หลายล้านค่ะ จะเป็นคนหวงพระมากไม่ค่อยปล่อยให้ใครมาเช่า. สามีชอบเล่นพนันบอลค่ะเมื่อปีที่แล้วพี่สาวเค้าก็จ่ายให้ทั้งหมด4ล้าน แล้วก็บอกจะเลิก ปีนี้เอาอีกค่ะสามีติดพนันบอลมาก เล่นบางทีวันนึงเป็นแสน ส่วนมากก็จะเสียสะมากกว่าได้ คนในครอบครัวก็คอยเตือนคอยห้ามตลอด กลับโดนด่ากลับกันทุกคน.. เล่นบอลเสียมากๆ จนต้องปล่อยพระเครื่องบางส่วนออกไป คงจะเครียดที่เสียดายพระ จึงหันไปหายาเสพติด(เค้าเคยมีประวัติใช้มันมาก่อนก่อนที่จะมาเจอเรา คือเสียใจกับแม่ของลูกที่หนีไปมีชู้ไปอยู่กับชู้ ทั้งๆที่เค้าเป็นหัวหน้าครอบครัวที่ดีมาตลอดเอาง่ายๆคือดื่มเหล้าไม่เป็นค่ะทำแต่งาน) เราจับได้หลายครั้งค่ะบอกจะเลิกแต่ไม่ยอมเลิกแอบเราเสพเรื่อยๆ เราทั้งซ้อมตบตี เคยต่อยเค้าด้วยมือเปล่าคิ้วแตกเย็บอีก10เข็ม คืออารมณ์ผู้หญิงโมโหอ่ะค่ะ ลูกชายเค้าก็ขอร้องทั้งกราบเค้าทั้งร้องไห้กอดเค้า แม้กระทั่งนั่งกัน3คนเปิดใจคุย เค้ารับปากแต่ไม่เคยทำได้สักครั้งค่ะ ตอนนี้เราตั้งครรภ์ได้3เดือนแล้ว  เราเครียดมาก พักผ่อนน้อยมากไม่กล้าหลับ ไม่กล้านอนต้องคอยดูเค้าว่าจะแอบเราไปเสพตอนไหน ระแวงตลอดเวลาค่ะ เวลาที่เสียไปในแต่ละวัน หมดไปกับการร้องไห้ และการคิดมากคิดถึงลูกในท้อง  เราเคยเก็บของหนีกลับบ้านนะลูกชายเค้านอนกับพื้นกอดขาเรา แล้วร้องไห้พูดว่า "ม๊าอย่าทิ้งผม ผมไม่มีแม่แล้ว อย่าทิ้งผมไปไหนเลยนะ อยู่กับผม ผมขออีกครั้งให้อภัยป๊านะ"  เท่านั้นแหละเราปล่อยโฮทันทีเลยค่ะ

ถ้าไม่ท้องเราคงเลิกกับเค้าแล้วล่ะค่ะ ให้อภัยมาหลายครั้งแล้ว ไม่เคยเลิกเลยสักครั้ง..
จะเลิกก็สงสารตัวเอง สงสารลูก สงสารลูกเค้าด้วยเด็กมันรักเรา  แบบนี้เราควรทนต่อไปใช่ไหมคะ???
บางทีเราก็เคยคิดนะ เค้าไม่สงสารเราอ่ะพอทนได้ แต่นี่ไม่สงสารลูกตัวเองเลยด้วยซ้ำ คืออะไร?? หัวใจทำด้วยอะไร?? หรือเพราะว่าเป็นเพราะไอ้ยาบ้านี่กันแน่!!