สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้ที่เราจะขอมาระบาย เป็นกระทู้ที่2เรายังไม่มีความชำนาญ ยังไงก็ขออภัยไว้ด้วยนะคะ
เข้าเรื่องเลยล่ะกัน ปัจจุบันเราอายุย่างเข้า25ปี ปัจจุบันมีแฟนอยู่แล้ว คบกันมาตอนนี้ประมาณ5ปี และกำลังไปกันได้ดีในทุกๆเรื่อง แต่มันก็มีบางอย่างที่ทำให้ชีวิตของเราที่คนอื่นและแฟนเราอาจจะไม่รู้ คือเรายังแอบคบกับแฟนเก่ามาตลอดเวลาเราขอใช้ชื่อ "เต้" เป็นนามแฝงของแฟนเก่าเรา ชื่อ "นิว" คือแฟนคนปัจจุบันของเรา เราขอท้าวความกับแฟนเก่าเราก่อนเลยว่า เราคบกับแฟนเก่าเรามาตั้งแต่ ม.2ซึ่งเค้าเป็นอ.สอนเราเอง เราเป็นฝ่ายปิ้งเค้าก่อน เรารู้สึกตั้งแต่ครั้งแรกเลยว่าเรากับอ.คนนี้มันต้องมีอะไร คาบแรกที่เราเจอพี่เต้ เรารู้สึกดีกับเค้ามาก แต่พยายามไม่คิดอะไรไปไกล เพราะด้วยความที่เค้าเป็นอ.เราเป็น นร.เรายังนึกถึงความผิดชอบชั่วดี อะไรควรทำอะไรไม่ควรทำ เราก็เลือกที่จะเก็บความรู้สึกนั้นไว้ในใจเราคนเดียว แต่เราเองก็ได้เจอพี่เต้ทุกวันความรู้สึกที่พยายามห้ามใจตัวเองกับสิ่งที่หัวใจเรียกร้องมันตรงข้ามกัน เราจึงเริ่มที่จะหาหนทางที่จะได้ใกล้ชิดเค้ามากขึ้น ทุกเที่ยงเราจะไปห้องเพื่อนเราทุกเที่ยง เพราะว่าพี่เต้แก้ป็นคุณครูประจำชั้นของเพื่อนสนิทเรา เราก็ทำเนียนไปแอบดูเค้าทุกวันเวลาผ่านไป เหมือนทุกอย่างเป็นใจ วันนั้นเป็นวันประชุมผู้ปกครอง คุณครูประจำชั้นก็จะจดเบอร์โทรศัพท์ไว้บนกระดานให้ผู้ปกครอง เราเดินผ่านไปหน้าห้องอีกครั้ง เฮ้ยยย!!!นี่มันเบอร์โทรศัพท์พี่เต้ตอนนั้นดีใจมาก ตอนนั้นก็รีบจำใส่สมองเลยค่ะ เพราะเราไม่สามารถแสดงออกให้ใครรู้ได้เลย วันนั้นพอเราได้เบอร์พี่เต้มาเราก็ยังไม่กล้าโทรไปนะ ได้แต่นั่งยิ้มกับตัวเลขที่เขียนด้วยดินสอในสมุดการบ้านวิชาคณิตเพิ่มเติม เป็นอย่างนั้นอยู่หลายวัน เราเลยตัดสินใจ เอ้าไหนๆก็ไหนๆแล้ว ลองโทรไปดูคุณครูเค้าไม่รุ้หรอกว่าเราเป็นใคร เดี๋ยวมาต่อนะคะแบตกำลังจะหมด เมื่อยมือด้วย เขื่อเราไม่ลำไยแน่นอน
แอบคบกับคุณครูตั้งแต่ม.2 แอบกินกันจนถึงปัจจุบัน
เข้าเรื่องเลยล่ะกัน ปัจจุบันเราอายุย่างเข้า25ปี ปัจจุบันมีแฟนอยู่แล้ว คบกันมาตอนนี้ประมาณ5ปี และกำลังไปกันได้ดีในทุกๆเรื่อง แต่มันก็มีบางอย่างที่ทำให้ชีวิตของเราที่คนอื่นและแฟนเราอาจจะไม่รู้ คือเรายังแอบคบกับแฟนเก่ามาตลอดเวลาเราขอใช้ชื่อ "เต้" เป็นนามแฝงของแฟนเก่าเรา ชื่อ "นิว" คือแฟนคนปัจจุบันของเรา เราขอท้าวความกับแฟนเก่าเราก่อนเลยว่า เราคบกับแฟนเก่าเรามาตั้งแต่ ม.2ซึ่งเค้าเป็นอ.สอนเราเอง เราเป็นฝ่ายปิ้งเค้าก่อน เรารู้สึกตั้งแต่ครั้งแรกเลยว่าเรากับอ.คนนี้มันต้องมีอะไร คาบแรกที่เราเจอพี่เต้ เรารู้สึกดีกับเค้ามาก แต่พยายามไม่คิดอะไรไปไกล เพราะด้วยความที่เค้าเป็นอ.เราเป็น นร.เรายังนึกถึงความผิดชอบชั่วดี อะไรควรทำอะไรไม่ควรทำ เราก็เลือกที่จะเก็บความรู้สึกนั้นไว้ในใจเราคนเดียว แต่เราเองก็ได้เจอพี่เต้ทุกวันความรู้สึกที่พยายามห้ามใจตัวเองกับสิ่งที่หัวใจเรียกร้องมันตรงข้ามกัน เราจึงเริ่มที่จะหาหนทางที่จะได้ใกล้ชิดเค้ามากขึ้น ทุกเที่ยงเราจะไปห้องเพื่อนเราทุกเที่ยง เพราะว่าพี่เต้แก้ป็นคุณครูประจำชั้นของเพื่อนสนิทเรา เราก็ทำเนียนไปแอบดูเค้าทุกวันเวลาผ่านไป เหมือนทุกอย่างเป็นใจ วันนั้นเป็นวันประชุมผู้ปกครอง คุณครูประจำชั้นก็จะจดเบอร์โทรศัพท์ไว้บนกระดานให้ผู้ปกครอง เราเดินผ่านไปหน้าห้องอีกครั้ง เฮ้ยยย!!!นี่มันเบอร์โทรศัพท์พี่เต้ตอนนั้นดีใจมาก ตอนนั้นก็รีบจำใส่สมองเลยค่ะ เพราะเราไม่สามารถแสดงออกให้ใครรู้ได้เลย วันนั้นพอเราได้เบอร์พี่เต้มาเราก็ยังไม่กล้าโทรไปนะ ได้แต่นั่งยิ้มกับตัวเลขที่เขียนด้วยดินสอในสมุดการบ้านวิชาคณิตเพิ่มเติม เป็นอย่างนั้นอยู่หลายวัน เราเลยตัดสินใจ เอ้าไหนๆก็ไหนๆแล้ว ลองโทรไปดูคุณครูเค้าไม่รุ้หรอกว่าเราเป็นใคร เดี๋ยวมาต่อนะคะแบตกำลังจะหมด เมื่อยมือด้วย เขื่อเราไม่ลำไยแน่นอน