ชีวิตคนเรามันแย่เนาะว่าไหมครับ ผมเกิดมาเป็นเกย์ ผมตกหลุมรักแฟนเพื่อนตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอ ผมโดนคนด่าตอนแฟนเพื่อนกับเพือนเลิกกันเพราะคิดว่าผมไปแย่งแฟนเพื่อนมาทั้งที่เพื่อนเราเป็นคนนอกใจแฟนมันเอง (เพื่อนร่วมห้องนะครับไม่ใช่เพื่อนในกลุ่ม) ผมมีโอกาสได้คบกับผู้ชายคนนี้หกเดือน แล้วเราก็ห่างกันไป แต่เมื่อปีที่แล้วเราก็ได้กลับมาเจอกัน ไปเที่ยวด้วยกันเพราะด้วยความบังเอิญว่าเขาสนิทกับเพื่อนในกลุ่มเรา เขาไปคบกับคนอื่นผ่านมาแล้วหลายคน แต่ผมกับไม่เคยมีใครตั้งแต่วันที่เลิกกับเขา จนถึงวันนี้สามปี่ผ่านมา ไม่มีวันไหนที่ผมไม่คิดถึงเขา ไม่มีวันไหนที่ผมจะไม่ส่องเฟสบุ๊คเขา ผมถามตังเองหลายครั้งว่ากำลังทำอไรอยู่ ผมทนอยู่แบบนี้เพื่ออะไร คำตอบคือมันได้กลับมาคือ ผมรักเขาไม่มีวันไหนเลยที่ผมจะไม่รักเขา ผมโง่มากใช่ไหมครับ ขอบคุณทุกคนที่เสียเวลาอ่านกระทู้โง่ๆนะครับ ผมแค่อยากระบาย
ไม่มีวันไหนที่จะไม่คิดถึง