เมื่อวานนี้ผมไปดู Civil War (รอบสอง)  จากตำแหน่งที่ผมนั่ง  3 เก้าอี้ทางซ้ายมี เด็กที่น่าจะอายุ 9-12 ขวบอยู่(เหมือนลูกครึ่ง) 2 คน และเก้าอี้ที่ 3 คือผู้ใหญ่ ที่ฟังจากบทพูด น่าจะเป็นน้า   (เด็กสองคนนั่งชิดผม)    และขวามือผม  มีเด็กน้อย ผู้หญิงที่น่าจะอายุ 5-7 ขวบ นั่งอยู่ข้างๆพ่อ     หนักไปกว่านั้น เฉียงหน้าซ้ายผมมีเด็กน้อย  ที่กำลังงอแง ขอให้แม่เอาขวดนมให้กิน (เจรดดดด  วัยกำลังกินนมจากขวดนม)     เด็กเหล่านี้ดูหนังรอบสี่โมงเย็น เป็นซับภาษาไทย   โอเค เห็นแค่นี้ ผมก็ภาวนาว่า  ขอร้องละ อย่าเสียงดังไรกันเลยนะ  

หนังเริ่มไปได้ไม่เท่าไร  เด็กซ้ายมือนั่งติดกับผม  มันก็ลุกๆนั่งๆ  เดี่ยวเขยิบซ้าย เอียงขวา    ผมก็พอโอเค ไม่ว่ากัน เด็กคงเมื่อย   แต่เด้กคนนี้ เวลาจะนั่งให้ชิดเบาะ  เค้าใช้ เท้ายันเก้าอี้คนข้างหน้าครับ  จริงๆเหมือน ถีบ มากกว่า แล้วใช้แรงส่งตัวเองมานั่ง   ครั้งแรกผมก็ไม่ว่าไร  แต่มันมีจังหวะที่ถีบหลายครั้งติด เหมือนถีบเล่น   ผมก็หันไปบอกว่า "น้องครับ นั่งให้ดีๆหน่อยได้ไหมครับ รบกวนคนอื่นเค้า"    น้องมันก็หันมามอง หน้านิ่งๆ   จากตรงนั้นก็ไม่ยุกยิกละ

สักพัก หยิบป๊อปคอร์นน้องทางซ้ายมาอีกที  กินได้โคตรดัง  คือเคี้ยวแบบไม่หุบปากอ่ะคับ  แต่เหมือนทำเสียง จั้บแจ๊บๆ (ดูแล้วไม่ตั้งใจ แต่ติดเป็นนิสัย) คือดังจริง   ผมทนอยู่ 5 นาที เพราะคิดว่า เดี๋ยวคงเลิกกิน  แต่เปล่าเลย  ยังคงกินดังอยู่แบบนั้น   กระดิกเท้า โยนป้อปคอนเข้าปาก เคี้ยวแจ๊บๆๆ    ส่วนไอน้องคนเล็ก  ก็หันไปถามน้าตลอด  "นั้นใคร  นี่ใคร มันทำไมกัน เมื่อไรนั้นจะออก"   เดี๋ยวก็ลุกนั่ง ลุกเดิน  (จากที่ผมนั่ง เถิบไปซ้าย 3 ตัวนี้คือสุดแถวละครับ ไม่มีคนนั่งต่อ)

ผมทนไม่ไหว เลยหันไปบอกน้องเค้าว่า "น้องครับ น้องช่วยกินเบาๆได้ไหม มันรบกวนคนอื่นนะครับ"    น้องก็มองหน้าผมแบบอึ้งๆงงๆ ประมาณ  ไรแว้ ที่บ้านไม่เห็นบอกงี้นี่นา    แต่น้องก็พยักหน้าเข้าใจ      ได้ผลครับ  น้องกินเบาลง เคี้ยวหุบปาก และเหมือนพยายามหยิบมากินแบบไม่ให้ดัง ผมก็คิดในใจว่า "เด็กพวกนี้ ถ้าบอก ถ้าสอนเค้าดีๆ  เค้าก็ทำได้นะ"  

สักพัก น้องคนนี้หันไปบอกน้า  แล้วก็ลุกเปลี่ยนที่กับน้า   คงจะกลัวผมละมั้ง    พอน้ามานั่ง  ผมก็โอเคละ  ดูหนังสงบสุขซะที    แต่เปล่าเลย   น้าคนนี้สุดยอดกว่าครับ    ก้มหน้าแชทไลน์ ด้วยนะ   คือพอหนังเริ่มๆพุดกัน  ก็ก้มหน้าแชท   พอมีแอ๊คชั่นหรือเสียงดัง ก็เงยหน้ามาดูทีนึง   แล้วสำคัญคือ โทรฯเข้ามาบ่อยเหมือนกัน  แล้วก็รับทุกสายเลย (ใจดีจัง)   รับแล้วก็พูดว่า "คุยไม่ได้ ดูหนังอยู่ เดี๋ยวโทรกลับ"   พูดแบบนี้กับทุกคนนะ แต่ก็เห็น แม่มมม คุยต่ออย่างยาว

ผมเข้าใจละว่า เด็กๆพวกนี้ พฤติกรรมแบบไม่เกรงใจ ไม่เคารพสิทธิ์คนอื่น มันมาจากไหน  เด็กพวกนี้ไม่รู้ ไม่เข้าใจว่า อะไรควรไม่ควรเมื่ออยู่ในที่สาธารณะ  กรณีนี้ ผมไม่ว่าเด็กเลยนะ  ผมว่า ผู้ใหญ่พวกนี้นี่หละที่ผิด ไม่สอน ไม่อธิบาย  ไม่ตั้งกฎกติกาเวลาออกมาข้างนอกบ้าน  

ที่น่าแปลกคือ  เด็กอ่อนที่กินนมจากขวด  กลับไม่ส่งเสียงหรือรบกวนอะไรเลย    แต่เด็กผู้หญิงขวามือนี้  ลุกเดินตรงช่องทางเดินบ้าง  งอแงบ้าง  พูดเสียงดังแทรกมาบ่อยมากเหมือนกัน แต่ พ่อแม่เฉยสุดๆ    หนักไปกว่านั้น ตอนท้ายๆหนัง  เด็กก็พูดแต่ว่า เมื่อไรหนังจะจบ(คงเบื่อ)    

ผมไม่เข้าใจว่า ทำไมพาเด็กมาดูซับภาษาไทย  เด็กก็ไม่เข้าใจ  พอไม่เข้าใจก็ถาม พอถามครั้งนึงก็ต้องถามต่อไปอีก แล้วก็จะเบื่อๆกัน  มันไม่ใช่ที่บ้านนะที่คุณจะมาทำอะไรแบบนี้ได้เนี่ย  

นี่ยังดีที่ผมดูรอบสอง  ถ้าเป็นรอบแรก  ก็คงวอร์ในโรงหนังไปแล้วละครับ