ก่อนอื่นต้องขออภัยที่มาช้าไปหน่อย นะครับ กะว่าจะมาสรุปตั้งแต่เมื่อวาน จนวันนี้ปาไป 200 กว่าข้อความแล้ว

ขอสรุปจากสิ่งที่ผมได้อ่านมาประมาณ 159 ความเห็น ผมเข้าใจทั้งสองฝ่ายดีทั้งคนเห็นด้วยและไม่เห็นด้วย มันเป็นปัญหาประเภทกลืนไม่เข้าคายไม่ออกของที่มีหน้าที่แก้ไขปัญหา คิดว่าเป็นเหตุให้ปัญหาอาจจะยังไม่ได้รับการแก้ไขอย่างจริงจัง

คำถามที่ผมตั้งขึ้นมา แน่นอนว่าเป็นคำถามเรียกแขก แต่การตัดสินใจทำอะไรก็ตาม เราต้องคำนึงถึงผลดีหรือผลเสียที่จะได้ตามมา และหลายๆกระทู้ที่เราเคยได้อ่านมาจะมีแต่คนพูดถึงข้อเสียของสุนัขจรจัดซึ่งเราเห็นได้ชัดอยู่แล้วว่ามันมีข้อเสียมากมาย ผมเลยอยากรู้ว่าอีกด้านนึงมันจะมีข้อดีอะไรบ้างมั้ย ก็ลิสต์มาได้ ดังนี้
- "สุนัขจรจัดช่วยเฝ้าไม่ให้โจรเข้าบ้านหรือหมู่บ้าน" -> ขอบตอบแบบนี้ ลองพิจารณาจากความเห็นจริง ๆ จะพบว่าเพราะสุนัขจรจัดนั้นถูกคนในหมู่บ้าน "เลี้ยง" ไว้ มันก็เลยมานอนเฝ้า พอเห็นคนแปลกหน้ามาก็เห่าไล่ แถมมีมาปิดท้ายว่า พอกำจัดสุนัขไป โจรก็เข้าทันที จนหลายบ้านต้องไปหาสุนัขมาเลี้ยง (สงสัยว่าทำไมไม่เอาสุนัขจรจัดที่ไล่ไปแต่แรกมาเลี้ยงล่ะถ้างั้น)
- ช่วยเป็นถังขยะให้ -> คือเอาอาหารที่เหลือมา "เลี้ยง" สุนัขน่ะแหละ มันไม่ได้เป็นข้อดีของสุนัขหรอก ทิ้งขยะไปก็ได้
ส่วนความเห็นที่เหลือก็ประมาณ เพราะว่ามันชีวิต หรือเอาไว้ช่วยขัดเกลาจิตใจมนุษย์อะไรนั้น มันแค่วลีมาหลอกด่าคนที่มีความเห็นแบบผมที่ดูเป็นคนไม่ดีก็เท่านั้น

จะเห็นได้ว่า ข้อดีที่หลายคนยกมาของสุนัขจรจัดมันจะเกิดขึ้นได้ ถ้าเรา "เลี้ยง" มันเอาไว้ครับ ต้องแยกให้ออกนะครับ "สุนัขเลี้ยง" กับ "สุนัขจรจัด" มันต่างกัน ทุกคนลงความเห็นตรงกันอย่างนึงก็คือ ปัญหาสุนัขจรจัด เกิดจากการเลี้ยงแบบไม่รับผิดชอบของเจ้าของ เลี้ยงทิ้งเลี้ยงขว้างสะสมมาเรื่อยๆ.. ลองคิดกลับกันดูครับ การที่คนรักสุนัขทั้งหลาย ให้อาหารสุนัขจรจัด แต่ไม่ได้ดูแลให้ที่พักอาศัย หรือรับผิดชอบการกระทำอันใดที่จะเกิดขึ้นจากสุนัขตัวนั้น มันก็คือการเลี้ยงทิ้งเลี้ยงขว้างแบบหนึ่ง แน่นอนว่าคนให้อาหารรู้สึกอิ่มบุญ แต่แท้ที่จริงแล้วคุณก็คือคนที่เลี้ยงปัญหาสังคมอันหนึ่งเอาไว้นั่นแหละ

ไม่นับกรณีคนที่เก็บไปเลี้ยงจริง ๆ จัง ๆ ให้อาหารที่พักพิง ฉีดวัคซีน รับผิดชอบทุกๆอย่าง อันนั้นผมอนุโมทนาด้วย และไม่ได้หมายรวมถึงท่านเหล่านั้นนะครับ

การแสดงความเห็นของคนที่อ้างว่ารักสุนัข ที่ท่านจะพบเจอ
- ด่าทอคนที่ไม่เห็นด้วยอย่างรุนแรง
- สั่งสอนให้มีศีลธรรม มีเมตตา
- เทียบปัญหาสุนัขจรจัด กับปัญหาอื่นๆ
- เมืองไทยเมืองพุทธ
- สุนัขจรจัดไม่ได้กัดทุกคนนะ (แต่ถ้าใครโดนกัด ก็กรรมของแกเอง)
- มันก็มีชีวิต
ผมเข้าใจสิ่งที่คุณต้องการมันเป็นโลกในอุดมคติ คืออยากให้ทุกอย่างเป็นไปได้ด้วยดี แต่โลกไม่ได้มีแค่สีขาวกะดำนะครับ ไม่อยากให้มองโลกด้านเดียว คุณมาแบบไม่เอา ไม่เห็นด้วย แล้วก็จากไป แต่ส่วนใหญ่ไม่ได้แสดงความเห็นที่เป็นมุมมองอะไรในการแก้ปัญหาเลยสักนิดเดียว กลุ่มคนเหล่านี้แหละที่ทำให้

คนที่เค้ามีหน้าที่จัดการปัญหาทำได้ยากยิ่งขึ้น ส่วนคนรักสุนัขที่เข้าใจโลกก็มีไม่น้อยนะครับ ผมว่าทุกคนคิดตรงกันว่าการแก้ปัญหาควรแก่ที่ต้นเหตุก่อน นั่นคือต้องจัดการให้คนที่เลี้ยงนั้นมีความรับผิดชอบต่อสัตว์เลี้ยงของตน แล้วก็มีมาตรการอื่นๆออกมารองรับ ตามลำดับขั้น เท่าที่อ่านมาก็น่าจะสรุปได้ประมาณนี้
1. ออกกฎหมายมาควบคุมการเลี้ยงสัตว์ - เช่น จะเลี้ยงต้องขออนุญาติก่อน ทำบัตรสัตว์เลี้ยง ฝังชิพ หรืออะไรเพื่อระบุตัวตนเจ้าของ หากหายไปเจ้าของต้องแจ้งความ ต้องมีหน้าที่ฉีดวัคซีนทำหมัน หากไม่ทำก็ต้องรับผิดชอบต่อลูกสุนัขที่เกิดขึ้นทั้งหมด ต้องแจ้งเกิดภายในกี่วันๆ จะให้ใครต้องให้ผู้รับไปขออนุญาติเลี้ยงสัตว์ตามขั้นตอน ทำเรื่องโอนย้าย... อะไรประมาณนี้ อาจจะดูวุ่นวายแต่น่าจะกรองคนได้ระดับหนึ่ง ให้คนที่จะเลี้ยงมีความรับผิดชอบ
2. กฎหมายต้องครอบคลุมถึง คนที่ให้อาหารสุนัขจรจัด ถ้าจะยังให้อยู่ก็ต้องเข้ากฎเกณฑ์ตามข้อ 1 ไม่ว่าจะเป็นคนที่เลี้ยง หรือกลุ่มคนที่เลี้ยง หากไม่ทำตามข้อ 1 ให้แจ้งเจ้าหน้าที่ให้มารับไป
3. กฏหมายต้องครอบคลุมถึงมูลนิธิที่จัดตั้งเพื่อเลี้ยงสุนัขจรจัด ต้องมีการดูแล สอดส่องและตรวจสอบอย่างจริงจัง

หากผ่านกฏหมายได้แล้ว ก็ต้องร่างขั้นตอนการจัดการหลังจากที่ได้สุนัขจรจัดมาแล้ว ออกเป็นกฏหมายเช่นกัน
1. หาที่พักสุนัขชั่วคราว ในแต่ละอำเภอ หรือจังหวัด เอาไปรวมกันไว้ รับจิตอาสา ตั้งกองทุน รับบริจาครวมถึงงบประมาณแผ่นดินมาดูแลสุนัขในส่วนนี้ แต่สำหรับสุนัขที่ดุร้ายและเป็นโรค คัดแยกเพื่อส่งกำจัดทันที
2. ส่วนเหลือให้ประกาศรับเลี้ยง อาจจะเป็นมูลนิธิ หน่วยงาน วัด หรือผู้มีจิตเมตตา ให้มาเลือกรับสุนัขไปดูแล โดยที่ต้องมีการทำหมัน ฉีดวัคซีน โดยผู้รับเลี้ยงต้องออกค่าใช้จ่ายส่วนนี้เอง
3. ใช้เวลาในข้อ 2 ให้มากหน่อย กำหนดไปเลยว่าภายในกี่ปีๆ โดยประกาศไปเลยว่าสุนัขที่เหลือนับจากนี้จะถูกกำจัดทิ้ง
4. ...

จริงๆคำกล่าวที่ว่า "สงสารก็รับไปเลี้ยง" ผมว่าถูกที่สุดแล้วครับ จะเลี้ยงเองหรือบริจาคเงินให้มูลนิธิรับเลี้ยงก็ได้ทั้งนั้น แต่การเก็บไว้ ให้อาหาร แต่ให้เดินเพ่นพ่านสร้างความเดือดร้อนไปทั่ว ผมว่าใช้ไม่ได้ ไม่ต้องไปเทียบปัญหานี้กับขอทาน หรือคนแร่ร่อนครับ เพราะเค้าเป็นคน การจัดการย่อมแตกต่างกัน มนุษย์ครองโลก และอยู่บนสุดของห่วงโซ่อาหาร การตัดสินอะไรก็ตาม เอาตัวเองเป็นที่ตั้ง พวกตัวเองรอดไว้ก่อน เป็นเรื่องธรรมชาติ.. ชีวิตทุกชีวิตมีค่าเท่ากัน เป็นเรื่องในอุดมคติครับ เถียงกันไปก็ไม่จบสิ้น.. อย่ามองอะไรด้านเดียวครับ จงมองไปทั่วๆว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับใครบ้าง ดูแล้วก็ทำความเข้าใจแล้วปล่อยวาง และให้รู้ว่าตัวเองทำหน้าที่อะไรครับ คนเลี้ยงก็เลี้ยงให้ดี หน่วยงานรัฐที่ต้องจัดการก็ทำให้ดี หน้าที่ใครหน้าที่มัน ทำให้เต็มที่ตามกำลังของตนเองก็พอครับ..

---------------------------------ด้านล่างคือเนื้อหากระทู้เดิม-----------------------------------

เห็นทุกครั้งที่มีคนมาเรียกร้องให้กำจัด ก็จะมีกลุ่มคนผู้รักสุนัขเข้ามาปกป้อง ให้ไปฉีดวัคซีนบ้าง ทำหมันบ้าง ฝังชิพบ้าง เอาไปดูแลในสถานที่ต่างๆบ้าง ซึ่งคำแนะนำเหล่านี้ มันทำไม่ได้จริงในทางปฏิบัติ แต่ถ้าในโลกแห่งทุ่งลาเวนเดอร์หลากสีสันก็คงพอได้อยู่.. การกำจัดโดยการฆ่าทิ้งก็เป็นวิธีที่เค้าใช้กันในหลายๆประเทศ.. เพราะใช้ทรัพยากรน้อยที่สุด..

บางคนบอกมันเป็นการแก้ปัญหาที่ปลายเหตุ.. มันใช่ครับ แต่การรวบสุนัขจรจัดทุกตัวในประเทศมาเลี้ยง มันก็การแก้ไขปัญหาปลายเหตุไม่ใช่เหรอครับ.. แม้ว่าจะออกกฎหมายควบคุมการเลี้ยงสัตว์ เพื่อแก้ปัญหาที่ต้นเหตุ แต่อย่าลิมว่า ปลายเหตุที่คุณว่ามันยังอยู่.. และมันเป็นต้นเหตุให้กับหลาย ๆ ปัญหา ทั้งเรื่องการขยายพันธุ์ที่มากมาย การเป็นพาหะของโรคต่าง ๆ มลภาวะทางเสียง ขยะมูลฝอย ต้นเหตุของอุบัติเหตุทางจราจร และการทำร้ายผู้คนที่สัญจรผ่านไปมา เหล่านี้ล้วนเป็นปัญหาที่ "ผู้ที่อ้างว่า" เป็นคนรักสุนัขเอง ก็ไม่สามารถหาทางแก้ไขได้อย่างเป็นรูปธรรม

เท่าที่ถกกันมาก็ไม่เคยเห็นความเห็นอะไรที่ สุนัขจรจัดมันเป็นประโยชน์ต่อโลกใบนี้เลย.. เลยอยากจะฝากถาม คนที่อ้างว่ารักสุนัข รักสัตว์ เห็นประโยชน์อะไรจากสุนัขจรจัดเหรอครับ มันมีประโยชน์พอที่ภาษีของเราทุกคนจะต้องทุ่มเทไปเลี้ยงดูพวกมัน ฉีดวัคซีน ทำหมันให้ หาพื้นที่เลี้ยงดู จ้างคนไปกำกับดูแล บอกให้พวกเราทราบ แล้วเราอาจจะเปลี่ยนใจอยากสนับสนุนให้เลี้ยงดูสุนัขจรจัดบ้าง