หมอรักนุศไปตั้งแต่แรกแล้วอ่ะ
ถ้านุศไม่ได้เข้ามาในชีวิตอีก  ก็คงจะรักโสมได้  
เพราะโสมให้เห็นแต่มุมน่ารักๆ แต่อาจคบไม่ยืด

แต่นี่นุศ ยังคงวนเวียนในชีวิต  
แม้จะปากร้าย จิกกัด  แต่หมอไม่ได้รู้จักนุศแค่ด้านนั้นด้านเดียว
หมอยังรู้จักมุมใสๆ  น่ารัก ไร้พิษภัย ไร้หัวโขน
มุมความรัก ความห่วงใยต่อพ่อ ซึ่งหมอก็เหลือแต่แม่คนเดียว
และหมอก็รักห่วงใยแม่มาก ตรงนี้ทำให้หมอเข้าใจนุศ
มุมความทุกข์  ความเครียดของนุศ หมอก็รับรู้และอยากแบ่งเบา

การที่นุศ เชิด หยิ่ง ปากจัด คอยแซะ คอยกด  
หมอเห็นแล้วคงหมั่นเขี้ยว  หมั่นไส้ อยากจะปราบพยศอ่ะ
เจอกันบ่อย มันเลยเพิ่มความรู้สึกเดิมที่มีอยู่แล้ว

สรุป คนที่ใช่ก็คือคนที่ใช่
คนที่ไม่ใช่ ดีขนาดไหนก็ไม่ใช่อ่ะ