วันนี้เราจะมาเล่าเรื่องของเราน้ะค่ะ เราเคยมีแฟนอยู่คนหนึ่งเรารักเค้ามากเราไปไหนมาไหนด้วยกัน
เราเคยเป็นเพื่อนกันมาก่อนเรากับเค้าก็รู้นิสัยกันดี
เรารักเค้ามากค่ะ แต่มีวันหนึ่งเค้ามาบอกเลิกเราเราตกใจมากทำไรไม่ถูก ก่อนหน้านั้นเราประชดเค้าค่ะว่าถ้าเป้นแบบนี้ก็เลิกกันเถอะ แล้วมันก้เป็นจิง
เรายื้อเค้าไม่ได้เราเลยปล่อยเค้าไป
ตอนนั้นเราคบกันได้เกือบ5เดือนค่ะแต่ทุกอย่างก็จบลง ต่อจากวันนั้นเราก็ดูปกติ แต่พอเราเจอหน้ากันอีกครั้ง เราทำใจไม่ได้ค่ะ ร้องไห้หนักมาก
ซึ่งตอนนั้นมันก็แยกย้ายกันไปเรียนที่อื่น ทำไห้เรามีคนใหม่เข้ามาค่ะ ตอนนั้นก้คบกับคนคนนึ่งค่ะเพราะเพื่อนบอกว่าคนนี้ดีน้ะเราก้เชื่อเพื้อนค้ะเพราะเราเป้นคนรักเพื่อน เลยคบค่ะ แล้วตอนนั้นที่คบกับคนนั้นเราไม่รู้สึกอะไรเลยค่ะเพราะเรายังรักแฟนเก่า ก็เลยเลิกค่ะ หลังจากนั้นก็ไม่คบใครอีกเลยค่ะประมาณเกือบปีเพราะยังไม่ลืมคนเก่า
แล้วเราก้คบกับคนนั้นหนึ่งอีกค่ะซี้งเป้นคนที่เคยคบมาแล้วแต่ก็ต้องเลิกอีกค่ะเพราะเหตุผลเดิม
จนผ่านมาถึงทุกวันนี้ก็ยังไม่มีแฟนค่ะ
อาจเป็นเพราะเรายังรักเค้าอยู้ด้วยแหละค่ะ
แต่มันไม่ได้รักมากเหมือนเมือก่อนมันยังแค่เป้นห่วงก็เท่านั้น ชอบคำพูดคำพูดหนึ่งในเรื่อง "อยู่ที่เรา"มาค่ะ เพื่อนของพระเอกพูดว่า "ที่ยังไม่มีคนใหม่เพราะหาไม่ได้ หรือยังไม่ลืมคนเก่า"มันตรงกับเรามากค่ะ เราไม่ใช้ว่าจะไม่มีใครเข้ามาน้ะมันมีแต่เรายังลืมคนเก่าไม่ได้มากกว่า  แต่ถึงตอนนี้เราก้เฉยกับผู้ชายคนนี้แล้วค่ะปล่อยวาง ฝากถึงคนที่ยังลืมแฟนเก่าไม่ได้ รีบๆตัดใจน้ะค่ะจะได้ไม่เจ็บซ้ำซากเหมือนเรา