ตั้งกระทู้นี่ เพราะได้ไป(เผลอ)ไปอ่านการ์ตูนเรื่องนึงเข้า ด้วยอาการว่าเบื่อ ไม่รู้จะอ่านการ์ตูนอะไรดี เห็นกล่องลังใส่หนังสือเก่าในบ้าน เป็นกองหนังสือเตรียมขายโละทิ้งของน้องสาว เลยรุงรัง มือบอนไปค้นๆเจอการ์ตูนเรื่องนึง ซึ่งเป็น...การ์ตูนวาย

ซึ่งเป็นศัพท์ที่นักอ่านจะรู้กันดีว่า เป็นการ์ตูนรักร่วมเพศ ส่วนใหญ่เป็นเรื่อง ชายรักชาย ซึ่งหลายคนอาจจะปรามาศว่า การ์ตูนแนวนี้ก็มีดีแต่การจิ้มกัน ระเบิดทอง สารพัด...ซึ่งเป็นความจริง 75% ค่ะ แต่อีก 25% นั้นเป็นเรื่องน่าสนใจที่มีประโยชน์ สะท้อนเชื่อมโยงกับโลกความเป็นจริง ที่ให้สาระจนน่าเสียดายว่าโดนเรื่องของเซ็กส์กลบจนคนมองข้ามคุณค่าที่ผู้เขียนนำเสนอ

การ์ตูนเรื่องนี้มีชื่อว่า innocent romantica เขียนโดย Nakamura Shungiku

จะเล่าเรื่องย่อของเรื่องแค่คร่าวๆ สำหรับคนที่ไม่รู้จักนะคะ

ทาคาฮาชิ มิซากิ นายเอก(ศัพท์ไว้เรียกตัวละครชายที่สวมบทบาทนางเอก ส่วนใหญ่เป็นประเภทรับ) นักเรียนมัธยมปลายต้องมาพักอาศัยในคอนโดมิเนียมของพระเอก อุซามิ อากิฮิโตะ หรือที่มิซากิมักเรียกเขาว่า อุซางิ ซึ่งเป็นเพื่อนรักของพี่ชาย ส่วนสาเหตุที่มิซากิต้องมาอยู่รวมคอนโดราคาแพงร่วมกับคนแปลกหน้านั้น เพราะพี่ชายต้องย้ายบ้านไปทำงานที่เกียวโตตามคำสั่งของบริษัท สวนทางกับมิซากิที่ต้องเอนทรานซ์เข้ามหาวิทยาลัยในโตเกียว ซึ่งพี่ชายห่วงว่าน้องจะอยู่บ้านคนเดียว หรือมีค่าใช้จ่ายเช่าหอเพิ่มขึ้น จึงขอร้องให้อุซางิรับน้องชายมาอยู่ด้วย โดยแลกกับการให้มิซากิเป็นพ่อบ้านทำความสะอาดและพ่อครัวแทนค่าเช่าหอ ซึ่งอุซางิเต็มใจรับมิซากิเข้ามา...เพราะเป็นน้องชายของเพื่อนที่เขาแอบรัก...มิซากิได้มารู้ภายหลังว่า อุซางิเป็นถึงนักเขียนระดับมือรางวัลที่สร้างชื่อเสียงและยอดขายให้ สนพ.มารุซาว่า และยังเขียนนิยายวายด้วย (หรือที่เรียกว่า BL = BoyLove) และแน่นอน เขาเป็นหนุ่มวายรุกตัวพ่อเลยทีเดียวซึ่งมิซากิเกลียดวรรณกรรมประเภทนี้มาก ซึ่งมิซากิที่พยายามหนีการถูกยัดเยียดให้เป็นเกย์จากอซางิ...แล้วความสัมพันธ์ของทั้งคู่ก็เป็นไปตามครรลองของการ์ตูนวายทั่วไปค่ะ มีทั้งเรื่องบนเตียงและความสัมพันธ์ทางจิตใจ แต่เราขอปล่อยผ่านไม่รีวิวเรื่องนี้นะคะ เพราะไม่ใช่จุดประสงค์มารีวิวเรื่องในส่วนนั้น...ก็มาเข้าส่วนเนื้อหาที่เรานำเสนอตามหัวข้อเลยค่ะ

เรื่องราวนี้เกิดในเล่ม 14 เมื่อมิซากิได้กลายเป็นนักศึกษาใกล้จบการศึกษาจากคณะเศรษฐศาสตร์ ที่จะต้องรีบหางานทำก่อนจบการศึกษา ซึ่งการได้ใกล้ชิดคลุกคลีกับบุคลากรจากสนพ.ที่มาดูแลการทำงานนักเขียนอุซางิ จึงทำให้มิซากิไปสมัครงานที่ สนพ.มารุซาว่า ด้วยความหวังว่าอยากเข้าบรรจุแผนกกองบรรณาธิการฝ่ายการ์ตูนทำกับข้าว ที่มิซากิชอบอ่านมาก จนมิซากิสามารถสอบติดข้อเขียนได้ในที่สุด

และมิซากิกำลังสอบสัมภาษณ์รอบ 3 ใน สนพ.มารุซาว่า (ปกติบริษัทญี่ปุ่นจะทำการสอบสัมภาษณ์ 3 รอบ) ซึ่งเขาก็ได้ฝึกซ้อมการสอบสัมภาษณ์แนะนำมาจากอุซางิ...จนกระทั่งตอนนี้เขาได้มาเจอกับกรรมการระดับเจ้าของสนพ. อย่าง มารุซาว่า อิซากะ ซึ่งเป็น บก.ที่ดูแลหนังสือของอุซางิด้วย...แต่มิซากิกลับไม่อยากเจอเขาที่สุด เพราะรู้จักคนๆนี้มาก่อนที่จะมาสมัครงาน และอิซากะมีนิสัยพูดตรงไปตรงมาแบบไม่สนหน้าใครอีกต่างหาก (อิซากะไม่ได้มีดีแค่เป็นลูกเจ้าของ สนพ. แต่เขาเป็นบก.มือทอง ที่ไม่ว่าจะไปดูแลหนังสือของนักเขียนที่เขียนงานห่วยบรมแค่ไหน เขากลับทำให้ผลงานนักเขียนคนนั้นติดเบสท์เซลเลอร์ได้ อิซากะจึงได้อภิสิทธิ์มาดูแลอุซางิ ในฐานะนักเขียนวรรณกรรมสร้างชื่อให้ สนพ. จึงไม่มีใครกล้าแขวะเขาอีก)

และอิซากะก็เริ่มยกแรก...ด้วยการทักทายมิซากิอย่างเป็นกันเอง ทำให้บรรดากรรมการแปลกใจ และถามว่าอิซากะรู้จักผู้เข้าสอบมาก่อนด้วยฤา? ซึ่งอิซากะก็ตอบไปอย่างไม่คิดมากว่า...มิซากิอยู่บ้านเดียวกับนักเขียนอุซามิ ซึ่งกรรมการต่างหัวเราะและพูดว่าเด็กคนนี้โชคดีจัง ที่อยู่กับนักเขียนอินดี้อย่างอุซามิได้...แต่มิซากินั้นไม่ขำด้วย เพราะเขากังวลว่า การที่บรรดากรรมการมาล่วงรู้ว่าเขาเกี่ยวข้องกับ นักเขียนในสนพ. ซ้ำยังเป็นนักเขียนเส้นใหญ่ อาจจะมีผลเสียต่อการสอบสัมภาษณ์ได้ เขาอาจจะถูกยกเลิกการสอบสัมภาษณ์ เพราะเป็นเด็กเส้นของอุซางิ (อุตส่าห์ผ่านข้อเขียน สัมภาษณ์สองรอบ จะมาตกม้าตายรอบสุดท้ายซะงั้น)

แต่แล้วสิ่งที่มิซากิวิตกจริตกลัวไปก่อนก็ไม่เกิดขึ้น เมื่อกรรมการเริ่มสัมภาษณ์เขาด้วยคำถามปกติ ซึ่งมิซากิก็ตอบได้อย่างฉะฉาน ตามที่ได้ซักซ้อมกับอุซางิมา ว่าคำถามสัมภาษณ์จะออกมาในรูปแบบไหน...จนกระทั่งมาถึงกรรมการอย่าง อิซากะ...ซึ่งเขาก็ได้ปล่อยยกสองออกมา...

มิซากิไม่คิดว่าอิซากะจะไปเอาหนังสือวายที่เขาเกลียดแสนเกลียดมาตั้งคำถามสอบสัมภาษณ์กับเขาเข้าไปได้ยังไงกัน! จะให้ตอบว่าชอบมาก ซึ่งอิซากะที่เป็นผู้ใหญ่ที่ผ่านโลกมานานย่อมต้องดูออกว่า มิซากิ...แต่ถ้าตอบตามความจริงว่าเกลียดมากๆ ก็มีหวังสอบตกแหง เพราะเกลียดหนังสือของสนพ.เองซะงั้น จะกลายเป็นมีทัศนะคติไม่ดีต่อผลงานของสนพ. ซึ่งอาจจะทำงานด้วยยาก

ถ้าคุณเป็นมิซากิ จะตอบคำตอบสัมภาษณ์นี่อย่างไรคะ?
(เราขอไม่เฉลยนะคะ อยากรู้ต้องไปซื้อหนังสืออ่านเฉลยเอง) (ตอบแบบจริงจังเพื่อเป็นวิทยาทานกับผู้เข้ามาอ่านกระทู้ หรือจะตอบเอาฮาก็ได้ ขอไม่ดราม่าเกิน หรือจะตอบแบบสองอย่างเลยก็ได้)

---

การตอบคำถามยกสองของมิซากิผ่านไปอย่างทุลักทุเล และอิซากะก็ปล่อยหมัดยกสามออกมา ด้วยคำถามว่า...

อิซากะตอกย้ำคำถามที่มิซากิไม่อยากตอบที่สุด และโชคร้ายที่เขาไม่ได้ซักซ้อมตอบคำถามนี่กับอุซางิมา เพราะไม่คิดว่าจะมีใครรู้เรื่องความสัมพันธ์ระหว่างเขากับอุซางิ หรือกรรมการจะกล้าถามนี้ด้วยซ้ำ แต่ดูเหมือนอิซากะจะเป็นกรรมการที่โหดใช้ได้เลย

"เมื่อถึงเวลานั้น เธอจะตอบคำถามนี่อย่างไร?"

ถ้าคุณเป็นมิซากิ จะตอบคำตอบสัมภาษณ์นี่อย่างไรคะ?

---

ซึ่งคำถามข้างต้นนี้มิซากิสามารถใช้ไหวพริบตอบได้ค่ะ เขาตอบในเชิงว่า การที่เขาอยู่บ้านเดียวกับอุซางิ ไม่ได้หมายความว่าจะต้องเกี่ยวข้องกันเรื่องงาน หรือการใช้เส้นสาย เขาบอกว่าเขาพร้อมที่จะทำตัวเป็นประโยชน์และเรียนรู้งานในบริษัท และการเรียนรู้นั้นจะทำให้เขาประสบความสำเร็จได้ เมื่อถึงตอนนั้นทุกคนก็จะเลิกพูดเองว่าเขาใช้เส้นสาย

...คำถามดูดีมากนะคะ ซึ่งมิซากิก็คิดในใจว่า...พอได้แล้วเตอะ...เพราะเขาไม่อยากเจอคำถามมหาโหดจากอิซากะอีก

แต่แล้วอิซากะก็ปล่อยหมัดฮุกยกสุดท้ายออกมาว่า

ถ้าคุณเป็นมิซากิ จะตอบคำตอบสัมภาษณ์นี่อย่างไรคะ?

อันนี้ไม่มีเฉลยจริงๆค่ะ เพราะในการ์ตูนเขียนแต่เป็นสีหน้าลำบากใจสุดๆของมิซากิ แต่ไม่มีเฉลยเลยว่ามิซากิจะตอบยังไง...ซึ่งเราดูแล้วแบบ อึ้งมาก ถ้าเราเจอกรรมการถามแบบนี้ ก็มีเอ๋อกิน ไปไม่เป็นเหมือนกัน...เรียกว่าเราอ่านตอนนี้แล้วนึกถึงตัวเองตอนไปสอบสัมภาษณ์ครูเลยค่ะ โชคดีไม่เจอคำถามมหาหินขนาดนี้ เพราะได้ซักซ้อมฝึกกับครูเก่าของเรามา เลยสอบผ่านติดบัญชีรอเรียก

---

สุดท้ายนี้ เราอยากให้กระทู้นี่เป็นวิทยาทานสำหรับคนที่กำลังเตรียมตัวสอบสัมภาษณ์ อาจจะไม่ใช่งานเกี่ยวกับ สนพ.ก็ได้ ว่าถ้าคุณเจอคำถามนี่จะตอบอย่างไร โดยเฉพาะข้อ 2-3 นี่ เราว่าเป็นกรณีศึกษามากนะ เพราะเป็นคำถามที่หลายคนไม่อยากเจอ....เราเชื่อว่าหลายคนรู้จักคนในบริษัท แต่ถึงเราจะสอบเข้ามาได้ตามพิธีการ ก็อาจต้องเจอสถานการณ์นี่เข้าสักวัน เราจะวางตัวและตอบคำถามนั้นได้อย่างไร...รวมถึงคำถามที่ว่า บริษัทควรใช้คุณในทางไหนในทางทรัพยากรมนุษย์ เพื่อให้บริษัทประสบความสำเร็จ...เป็นคำถามที่เราคิดไม่ถึงเลย ว่าการ์ตูนวายจะมีการสะท้อนแง่มุมของการทำงานในบริษัทขนาดนี้