ผมรักลูกและเมียผมมาก แต่ผมกับเมียเข้ากันไม่ได้ครับ ผมเป็นคนชอบยุแลบสงบๆ แต่เมียผมคอยหาเรื่องทะเลาะผมตลอดเลย ทั้งเพื่อนในไล ในเฟส ที่ทำงาน ไปโพสด่าเพื่อนผมสารพัด จนไม่มีเพื่อนคนไหนอยากจะคบกับผมแล้วครับจนผมแทบจะเข้าสังคมไม่ได้แล้ว ทั้งที่ผมไม่เคยมีใคร บางทีผมไปตลาดกับเพื่อน ไม่ให้ผมไป หาว่าผมนัดผญ.คนอื่นไว้ แค่ไปซื้อข้าวแปปเดียวน่ะ บางทีผมทำงานได้เงินมาทีไร ผมซื้อของใช้หรือซื้อของกินมา ถ้าหากวันไหนทะเลาะกัน เขาจะชอบมาบอกว่า ทุกสิ่งทุกอย่างเขาซื้อมาให้ผมกิน ให้ผมใช้ ลำพังหน้าที่การงานผม เงินเดือนผม มันต่างจากเขามาก เขาทำงานโรงงานวันละ300 ผมทำงานบริษัท แล้วเขาเอาเงินมาจากไหน มาซื้อของเย่อะแยะให้ผมใช้ ให้ผมกิน มีแต่เงินผมทั้งนั้น พอผมไม่พูดด้วย ก้อหาว่าผมมีคนอื่น ทั้งที่ผมไม่เคยมีใคร แตาเขายังไม่จบ ไปโพสประจานผมสารพัด ให้คนอื่นเข้าใจผมผิดๆ ผมคิดจะหนีหลายครั้งละ แต่เป็นห่วงลูก ถ้ายังติดต่อลูก ยังงัยเขาก้อไม่ยอมให้ผมไปไหนแน่ๆ ผมเลยอยากใช้วิธี หนีไปยุคนเดียวสักพัก หาที่สงบๆหางานใหม่ทำ พอผมตั้งตัวได้สักพัก ผมจะกลับไปหาลูกเมียผมแน่นอน แต่ช่วงที่ผมไม่ยุ ผมก้อเป็นห่วงลูก เมีย ผมควรจะทำยังงัย ในเมื่อ ยุด้วยกันแล้วคุยกันไม่รุ้เรื่อง ผมพูดแบบเปิดใจกับเขาหลายรอบแล้ว แต่ในความคิดเขามีอย่างเดียวคือ ผมมีคนอื่น ผมไม่รักเขา ผมคิดว่า การเวลาอาจจะทำให้คนเปลี่ยนไป ถ้าหากผมลอง หายไปสัก 4-5 ปี ไปตั้งหลักสักพัก แล้วกลับมา ในช่วงเวลาที่ผมไม่ยุ อาจจะทำให้เขาได้คิด ได้ทบทวน ในสิ่งที่เขาได้ทำ. เขาอาจจะปรับปรุงตัวเองให้ดีกว่านี้ก้อได้ ผมเชื่อแบบนั้น ถ้ายังติดต่อกันยุ แน่นอน เหตุผลอะไร ก้อเอา นางไม่ยุ ปิดเครื่อง ทำงาน ไม่รับสาย หรือ กินข้าว ทุกอย่าง ผมจะเดินจะนั่ง จะไปไหน ตานี่จ้องผมตลอด ผมไม่มีความสุขเลย ถ้าผมจะขอไปตั้งหลักสักพัก ผมจะบาปไหม จะผิดมากไหม ลูก 3 คน ที่ผมจะไม่ติดต่อ