แฟนๆ BU ในพันทิพย์ อาจจะมีไม่มาก ผมเองก็คนหนึ่งที่เชียร์มานานเหลือเกินแบบเงียบๆ ตั้งแต่สมัยที่เรายังเป็นทีม "ม.กรุงเทพ" ทีมในระดับมหาวิทยาลัยที่ที่เคยสร้างประวัติศาสตร์คว้าแชมป์ไทยลีกในปี 2006-2007 แล้วในปีถัดมา ชลบุรีก็สร้างตำนานและจุดเปลี่ยนที่ทำให้ความเป็นท้องถิ่นนิยมในฟุตบอลไทยเริ่มบูมขึ้น
ม.กรุงเทพ เป็นทีมฟุตบอลในไทยลีกทีมเดียว ที่สามารถยืนหยัดอยู่รอดในไทยลีกสูงสุด ก่อนจะกลายมาเป็น บางกอกยูไนเต็ด จากการเข้ามาจับมือร่วมกับทางกรุงเทพมหานคร แล้วไปได้ผู้ว่าอภิรักษ์ในสมัยนั้นมาเป็นประธาน
แล้วนับแต่นั้น ทีมม.กรุงเทพ หรือ บางกอกยูไนเต็ด ที่ทุกวันนี้เรียกกันว่า "BU" ก็เปลี่ยนแปลงไป ส่วนตัวแล้ว ก็เข้าใจว่ามันคือวิถีฟุตบอลอาชีพที่ต้องดิ้นรนเปลี่ยนแปลงเพื่อความอยู่รอด เหมือนๆที่ทีมในระดับวิทสาหกิจและองค์กรหลายแห่งปรับตัวเลือกผูกกับจังหวัด ตอนแรกที่ทีมม.กรุงเทพเลือกผูกเข้ากับกรุงเทพนั้น ความรู้สึกคือดีใจมาก เพราะนอกจากจะเป็นทีมระดับสถาบันที่ จขกท. จบออกมาตอนป.ตรีแล้ว ยังมาอยู่ในจังหวัดกรุงเทพของตนเองด้วย แถมสนามก็ย้ายมาอยู่ที่กรุงเทพดินแดน ก็น่าจะได้ไปดูใกล้ขึ้นด้วยเมื่อจขกท.ทำงานอยู่ในเมือง
แต่ความมีอารมณ์ร่วมมันแทบจะหายไปหมด เพราะทีม BU กลายสภาพเป็นเสมือน "ทีมฟุตบอลที่เป็นดั่งอุปกรณ์ประกอบบารมีของนักการเมือง"
การเล่นที่ไร้จิติญญาณ จนตัวจขกทเองเกือบจะทำใจเลิกเชียร์ ปันใจไปให้ชลบุรีและบางกอกกลาสแทนก็หลายครั้ง
แต่สุดท้าย เวลาเช็คข่าวสารบอลไทย เช็คหน้าเว็บ ดูผลบอล หรืออะไรก็ตาม มันก็ยังอดเหลือบที่จะไปเช็คข่าวคราวของ BU ทีมนี้ไม่ได้เสมอ
ตอนที่ทีมตกชั้นลงไป แล้วทรูได้เข้ามาจัดการทีมแทนสายการเมือง ก็แอบคิดว่า "นี่อาจจะทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในทางบวกก็ได้" แม้ว่าจะไม่ได้ตั้งความหวังอะไรมาก ซึ่งแม้ทรูจะขี้เหนียวเหลือเกินในการลงทุนกับทีมฟุตบอลทีมนี้ เพราะมัวแต่ไปลงเรื่องอื่นแทน แต่ก็ยังโอเคที่จ้างโค้ชอย่างสะสม (ที่ผมไม่เคยชอบเวลาแกคอมเม้นต 5555) และนักเตะที่ยังพอมีชื่อเสียงมาร่วมทีม กระทั่งเริ่มกลับมาไทยลีกได้ ก็ยังไม่ได้คาดหวังอะไร
พอเริ่มเปิดฤดูกาลนี้ ไปคว้าลีซอ บาโลเตลี่แห่งเมืองไทย ใจหนึ่งก็ขำแต่ก็แอบคิดว่า เออ ลีซอมันยังมีของนะ ปีที่แล้วกับตำรวจก็ปล่อยของไว้อยู่ แต่ที่คาดไม่ถึงคือไปเอามาริโอมาได้ แล้วยังได้ดาวรุ่งแบบสรรเสริญมาอีก รวมกับคนเก่าๆจากปีก่อนที่ฟอร์มน่าสนใจอย่างเอกชัย มิก้า พุทธินันท์ สรรวัช ที่เล่นทีมชาติห่วย แต่กับ BU แล้วขาดแทบไม่ได้
มาถึงตอนนี้ ขึ้นจ่าฝูงครั้งแรกในรอบกี่ปีก็ไม่รู้ ไม่อยากจะนับ เอาเป็นว่า หลังจากที่ตามเชียร์เงียบๆมาตลอด ก็หวังอยากให้ BU ไม่ได้เป็นเพียงแค่ทีมเสริมบารมีสปอนเซอร์หรือนายทุนใหญ่เท่านั้น แต่ให้ทำผลงานจนลุ้นคว้าแชมป์หรือเล่นด้วยจิตวิญญาณ สร้างฐานแฟนบอลกลับขึ้นมาใหม่ให้ได้ โดยเฉพาะปีนี้ไปเล่นที่สนามมธ.รังสิต สถาบันในระดับป.โทของจขกท และของภรรยาแล้วด้วย รุ่นน้องๆหลายคนบอกว่า อยุ่โน่นก็ได้เข้าไปนั่งดู เราก็รู้สึกยินดี ที่จิตวญญาณของทีมนี้มันจะได้เกิดขึ้นจริงๆบ้างเหมือนทีมท้องถิ่นอื่นๆ ไม่ใช่แค่ทีมของนักการเมืองอีกต่อไป
เมื่อคืนดูลูกยิงมหัศจรรย์ของมาริโอ แล้วก็ดีใจที่แกไปยินดีอยู่ตรงอัฒจรรย์ว่างๆ แล้วให้สัมภาษณ์สื่อว่าเพราะต้องการให้แฟนๆเข้ามาดูกันเยอะๆ หวังว่าจะเป็นจุดเริ่มเล็กๆได้
และสุดท้าย
คารวะ มาโน่!!!!! อยู่กันไปนานๆ แกอาจจะเหมาะกับ BU จริงๆก็ได้
ปล.และแอนดี้ด้วยอีกคน
Fight for The Rise of Spirit
BU Fan
ถึงเวลาสร้างจิตวิญญาณกับบางกอกยูไนเต็ด ทีมฟุตบอลที่เคยโดนมองว่าเป็นแค่ทีมเสริมบารมีของนักการเมืองและนายทุนใหญ่
ม.กรุงเทพ เป็นทีมฟุตบอลในไทยลีกทีมเดียว ที่สามารถยืนหยัดอยู่รอดในไทยลีกสูงสุด ก่อนจะกลายมาเป็น บางกอกยูไนเต็ด จากการเข้ามาจับมือร่วมกับทางกรุงเทพมหานคร แล้วไปได้ผู้ว่าอภิรักษ์ในสมัยนั้นมาเป็นประธาน
แล้วนับแต่นั้น ทีมม.กรุงเทพ หรือ บางกอกยูไนเต็ด ที่ทุกวันนี้เรียกกันว่า "BU" ก็เปลี่ยนแปลงไป ส่วนตัวแล้ว ก็เข้าใจว่ามันคือวิถีฟุตบอลอาชีพที่ต้องดิ้นรนเปลี่ยนแปลงเพื่อความอยู่รอด เหมือนๆที่ทีมในระดับวิทสาหกิจและองค์กรหลายแห่งปรับตัวเลือกผูกกับจังหวัด ตอนแรกที่ทีมม.กรุงเทพเลือกผูกเข้ากับกรุงเทพนั้น ความรู้สึกคือดีใจมาก เพราะนอกจากจะเป็นทีมระดับสถาบันที่ จขกท. จบออกมาตอนป.ตรีแล้ว ยังมาอยู่ในจังหวัดกรุงเทพของตนเองด้วย แถมสนามก็ย้ายมาอยู่ที่กรุงเทพดินแดน ก็น่าจะได้ไปดูใกล้ขึ้นด้วยเมื่อจขกท.ทำงานอยู่ในเมือง
แต่ความมีอารมณ์ร่วมมันแทบจะหายไปหมด เพราะทีม BU กลายสภาพเป็นเสมือน "ทีมฟุตบอลที่เป็นดั่งอุปกรณ์ประกอบบารมีของนักการเมือง"
การเล่นที่ไร้จิติญญาณ จนตัวจขกทเองเกือบจะทำใจเลิกเชียร์ ปันใจไปให้ชลบุรีและบางกอกกลาสแทนก็หลายครั้ง
แต่สุดท้าย เวลาเช็คข่าวสารบอลไทย เช็คหน้าเว็บ ดูผลบอล หรืออะไรก็ตาม มันก็ยังอดเหลือบที่จะไปเช็คข่าวคราวของ BU ทีมนี้ไม่ได้เสมอ
ตอนที่ทีมตกชั้นลงไป แล้วทรูได้เข้ามาจัดการทีมแทนสายการเมือง ก็แอบคิดว่า "นี่อาจจะทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในทางบวกก็ได้" แม้ว่าจะไม่ได้ตั้งความหวังอะไรมาก ซึ่งแม้ทรูจะขี้เหนียวเหลือเกินในการลงทุนกับทีมฟุตบอลทีมนี้ เพราะมัวแต่ไปลงเรื่องอื่นแทน แต่ก็ยังโอเคที่จ้างโค้ชอย่างสะสม (ที่ผมไม่เคยชอบเวลาแกคอมเม้นต 5555) และนักเตะที่ยังพอมีชื่อเสียงมาร่วมทีม กระทั่งเริ่มกลับมาไทยลีกได้ ก็ยังไม่ได้คาดหวังอะไร
พอเริ่มเปิดฤดูกาลนี้ ไปคว้าลีซอ บาโลเตลี่แห่งเมืองไทย ใจหนึ่งก็ขำแต่ก็แอบคิดว่า เออ ลีซอมันยังมีของนะ ปีที่แล้วกับตำรวจก็ปล่อยของไว้อยู่ แต่ที่คาดไม่ถึงคือไปเอามาริโอมาได้ แล้วยังได้ดาวรุ่งแบบสรรเสริญมาอีก รวมกับคนเก่าๆจากปีก่อนที่ฟอร์มน่าสนใจอย่างเอกชัย มิก้า พุทธินันท์ สรรวัช ที่เล่นทีมชาติห่วย แต่กับ BU แล้วขาดแทบไม่ได้
มาถึงตอนนี้ ขึ้นจ่าฝูงครั้งแรกในรอบกี่ปีก็ไม่รู้ ไม่อยากจะนับ เอาเป็นว่า หลังจากที่ตามเชียร์เงียบๆมาตลอด ก็หวังอยากให้ BU ไม่ได้เป็นเพียงแค่ทีมเสริมบารมีสปอนเซอร์หรือนายทุนใหญ่เท่านั้น แต่ให้ทำผลงานจนลุ้นคว้าแชมป์หรือเล่นด้วยจิตวิญญาณ สร้างฐานแฟนบอลกลับขึ้นมาใหม่ให้ได้ โดยเฉพาะปีนี้ไปเล่นที่สนามมธ.รังสิต สถาบันในระดับป.โทของจขกท และของภรรยาแล้วด้วย รุ่นน้องๆหลายคนบอกว่า อยุ่โน่นก็ได้เข้าไปนั่งดู เราก็รู้สึกยินดี ที่จิตวญญาณของทีมนี้มันจะได้เกิดขึ้นจริงๆบ้างเหมือนทีมท้องถิ่นอื่นๆ ไม่ใช่แค่ทีมของนักการเมืองอีกต่อไป
เมื่อคืนดูลูกยิงมหัศจรรย์ของมาริโอ แล้วก็ดีใจที่แกไปยินดีอยู่ตรงอัฒจรรย์ว่างๆ แล้วให้สัมภาษณ์สื่อว่าเพราะต้องการให้แฟนๆเข้ามาดูกันเยอะๆ หวังว่าจะเป็นจุดเริ่มเล็กๆได้
และสุดท้าย
คารวะ มาโน่!!!!! อยู่กันไปนานๆ แกอาจจะเหมาะกับ BU จริงๆก็ได้
ปล.และแอนดี้ด้วยอีกคน
Fight for The Rise of Spirit
BU Fan