-สิ่งที่มีจริงต้องพิสูจน์ได้ ถ้าพิสูจน์แล้วพิสูจน์อีกมันไม่มี มันก็คือไม่มี ถ้ามันไม่มีก็คือไม่มี อย่าแถว่ามันมี
-เช่น การโยงดวงดาวเข้ากับนู่นนี่ ดาวดวงนั้นนั้นดวงนี้ ทำให้ชีวิตเปลี่ยน ดาวมันก็เคลื่อนที่ โคจร หมุนรอบ แตกสลาย เป็นเรื่องของมันตามกฏฟิสิกส์ และ เป็นวัฏจักร ไม่มีอะไรมากไปกว่านั้น
-คุณไม่เชื่อ/ไม่ศรัทธาก็เลยไม่เห็น ต้องเชื่อ/ศรัทธาถึงจะเห็น
รู้มั้ยทำไมพวกคุณถึงเห็น ถึงรู้สึก เพราะคุณอ่าน เพราะเสพย์สิ่งนั้นเข้าไปเยอะๆๆๆๆๆๆๆๆ หลายคนเคารพจินตนาการของคนโบราณวันละ5เวลา มันไม่ฝังเข้าไปในสมองให้มันรู้ไป เมื่อจินตนาการเหล่านี้ฝังเข้าไปในสมองเยอะๆ และมาอยู่รวมกับคนที่โดนฝังความคิดเดียวกันเข้าไปเยอะๆ จึงเรียกว่าอุปทานหมู จินตนาการหมู่ ใครจะมาลบหลู่จินตนาการของพวกชั้นไม่ได้นะ บางคนชาบูบร๊ะศาสดาจานบินเสียเงินเสียทองหมดตัว บางคนผูกระเบิดติดตัวไปบอมส์คนอื่นเพราะจินตนาการของตัวเองล้วนๆ
-จินตนาการพวกนี้โดนปลูกฝังกันมานานเป็นร้อยๆพันๆปี จากรุ่นสู่รุ่น บางวัฒนธรรมปลูกฝังตั้งแต่เด็ก มันก็ไม่แปลกที่จะเชื่อกันแบบนั้น และ แต่ละท้องที่จะมีจินตานาการแตกต่างกัน ทำไมคนไทยไม่ไหว้ธอร์ล่ะ (หรือนับถือโลกิดี)
-และ เมื่อจินตนาการของคนกลุ่มนึงแตกต่างกับ จินตนาการของคนกลุ่มนึง แค่ไม่ตรงกัน บางทีแค่รายละเอียดปลีกย่อยเช่น กลุ่มนึงจินตนาการว่าเมพที่เขานับถือ คือ บุตรของมหาเมพ อีกกลุ่มนึงบอก เมพไม่เคยมีบุตร คนๆนั้นคือแค่ฑูติของเมพที่ส่งลงมา แค่เรื่องในจินตนาการไม่ตรงกันแค่นี้ ก็ฆ่ากัน นับตั้งแต่โบราณมา ตายกันไปกี่ล้านแล้วล่ะ
-เวลาคนเขาขอพิสูจน์ ก็บอกว่าลบหลู่ เช่น เวลาอ.เจตต์หยิบวิทยาศาสตร์พูด
และเวลาคนพวกนี้จะหาน้ำหนักให้กับจินตนาการตัวเอง ก็จะคิดถึงวิทยาศาสตร์เป้นอันดับแรก เอาวิทย์มาอ้าง และ ที่สำคัญหยิบมาแต่ส่วนที่ตรงกับความเชื่อของตัวเอง ส่วนที่ไม่ใช่ก็จะไม่พูดถึงเลย แล้วบอกนี่ไงตรงกับหลักวิทยาศาสตร์เลย พอเอาหลักวิทยาศาสตร์มาแย้งแบบเต็มๆ ไปไม่ถูกก็จะออกลูกนักเลงประจำ
-คนจินตนาการสูงพวกนี้นะ เวลาใครอธิบายเป็นหลักวิทยาศาสตร์ ตรรกกะ หรือ ไปพิสูจน์ ก็บอกว่า "พวกทำลายศาสนา" "ทำลายความดีงาม" "พวกมิจฉาทิฐฐิ" บางคนเอาหลักศาสนาจากในคัมภีร์ใคร คัมภีร์มัน ก็อปมาวางเป็นสิบๆร้อยๆบรรทัด เมพในจินตนาการของข้าใครจะแตะต้องไม่ได้