ก่อนอื่นต้องขอกก่อนเลยนะคะว่า ก่อนที่จะมาคบกับแฟน เราเป็นคนมีเพื่อนเยอะ คนรู้จักก็เยอะ และเป็นคนที่คุยกับคนอื่นมาก่อนที่จะคบกับแฟน
ซึ่งแน่นอนว่าสถานะที่คุย ไม่มีการเลยขอบเขต หรืออะไรเกินเลยมากกว่าคนรู้จักและเพื่อนค่ะ เรื่องที่คุยก็เป็นเรื่องทั่วไป เรื่องเที่ยวเรื่องกิน เรื่องเรียน หรือแม้แต่เรื่องของสะสมที่ชอบ
เราเป็นคนที่ค่อนข้างเฮฮา ใครที่คุยด้วยก็มักจะทักมาคุยเป็นประจำ
แต่แฟนเราเป็นคนที่ไม่ค่อยพูด พูดน้อย ขนาดเพื่อนเก่าสมัยเรียนทักมา เปิดอ่านนะแต่ไม่ตอบ บางครั้งเพื่อนเราหรือครอบครัวเรายังรู้สึกอัดอัดเลย
ส่วนใหญ่คนที่ทักมาคุยด้วยก็มีทั้งหญิงและชาย คุยกันเรื่อยเปื่อยตามประสาคนรู้จัก
แฟนเราก็เคยถามว่า คนที่คุยกันเรื่องโมเดลคือใคร สนิทหรอ ? ก็ไปว่า เพื่อนที่โรงเรียน ไม่ได้สนิทอะไรแต่เป็นคนรู้จักที่คุยกันได้ และก็เคยทักตามประสาคน โรงเรียนเดียวกัน
ล่าสุดเรื่องที่ทำให้ทะเลาะกันน่า คือเรื่องที่เราคุยกับพี่ที่เป็นลูกพี่ลูกน้องกัน ก็คือญาติกัน พี่เราเค้าก็โทวิดีโอคอลมาหา ซึ่งนั่นก็ทำให้ทะเลาะกัน มาถามเราว่าคุยกันทำไม แล้วทำไมต้องเห็นหน้า เอ่ออคือเราผิด ?? เราก็ขอโทษไป
บางครั้งเราก็ติดต่อคนที่ไม่เคยรู้จัก(ด้วยตัวเอง)มาก่อน บางคนก็เป็นเพื่อนของเพื่อนเรา ไปคุยเรื่องงาน แฟนเราก็มักจะถาม ใคร รู้จักหรอ สนิทหรอ อะไรทำนองนี้ คือเราไม่ได้สนิทหรอกแต่บางครั้งที่เราต้องคุยเพราะเรื่องงาน
เค้าก็ทำเหมือนจะไม่พอใจเราอีก ไม่คุยกับเราถามอะไรก็ไม่อยากตอบ ชักสีหน้าใส่อะไรแบบนี้
เพราะแฟนเราไม่เคยพูดว่าพอใจหรือไม่อะไรยังไง บางครั้งเราก็งงว่าผิดเรื่องอะไร

สำหรับคนที่มีแฟนแบบนี้ แก้ไขกันยังไง ที่มันแฟร์ทั้งสองฝ่าย
***ซึงเราก็อยากจะรู้ว่าสิ่งที่เรานั้นมันผิดมากไหม***