ถ้าเลือกได้ คงไม่มีใครอยากเป็นลูกจ้างเขาหรอก

เชื่อได้เลยว่า คนจำนวนไม่น้อย ถ้าเลือกได้ก็คงไม่อยากจะเป็นลูกจ้าง เพราะเบื่อหน่ายที่จะต้อง ทำตามกฎเกณฑ์ ที่บริษัทกำหนด ไหนจะต้องคร่ำเคร่ง เครียดกับการ หาตำแหน่งว่าง ไหนจะต้องไปสัมภาษณ์หลายร้อยบริษัท เพื่อให้เขาเรียกสัมภาษณ์ แล้วก็ต้องตอบคำถามตามแพทเทริ์น จบไหน ทำไมถึงสนใจตำแหน่งนี้ ทำไมออกที่เก่า เคยมีปัญหาเพื่อนร่วมงานไหม ทำไมตกงานนาน แล้วพอได้เข้าทำแล้ว ก็ต้องตื่นแต่เช้า แย่งกันขึ้นรถ เพื่อไปให้ทันเวลา แล้วไหนจะ เจอเพื่อนร่วมงานใส่หน้ากาก เสเเสร้ง พูดจาแย่ๆใส่ เที่ยงก็ต้องแย่งกินซื้อ แย่งกันกิน แล้วก็ต้องกลับดึกๆอีก (ไม่ใช่ห้าโมงเลิกนะ เอกชนส่วนใหญ่) ป่วยบ่อย ก็ห้ามลา ลาบ่อยๆเขาก็จะบีบให้ออก หาคนใหม่แทน

แต่ก็เพราะไม่ได้เกิดมาบ้านรวย มีกิจการใหญ่โต จึงไม่มีทางเลือกมาก ได้อะไรก็ต้องทำไปก่อน เพื่อให้มีกินใช้ น้อยคนมากที่จะมีชีวิตที่ดี รายได้เยอะ แต่ก็นะ พนักงานเงินเดือน มันก็แค่มีอายุขัยแค่ช่วงๆนึง เท่านั้น สังเกตไหม ทำไมบริษัท ถึงไม่ค่อยมีพนักงาน แก่ๆ อายุ 50 เลย

ที่เหลือก็ตามที่เข้าใจกัน พวกที่ไปผ่อนอะไรไว้เยอะแยะ ซึ่งของเดี๋ยวนี้ก็แพงมากกว่าแต่ก่อนเยอะด้วย เกิดออกมาดื้อๆ และหาไม่ได้เป็นปีสองปีหล่ะ จะเกิดอะไรขึ้น หรือ ไม่ก็ต้องไปทนใช้แรงงานตามโรงงาน แลกค่าแรงรายวัน ขั่นต่ำประทังชีวิต หรือ ครั้นจะหาของมาขาย มันก็ไม่ง่ายนะ เพราะต้องเสียค่าเช่าที่ ขายไม่ได้ก็ต้องจ่าย แถมขายเหมือนคนอื่นที่เขาขายกันเยอะแยะอีก เลยยิ่งทำให้ขายได้น้อยลงเข้าไปอีก

แล้วสุดท้าย บางทีถึงอยากจะลาออก แต่เปลี่ยนใจไม่อยากออก หลายๆครั้งก็อาจจะเลือกแบบนี้ไม่ได้ เพราะ บางทีหากองค์กรเห็นว่า ไม่ยินดี ทำตามนโยบาย (ควบคุมได้ยาก) เขาก็จะยินดีที่จะตัดสิ่งที่ไม่จำเป็นออกไป แบบไม่สงสาร พนักงานเลยก็ได้

เครดิต :: [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=833697266734107&id=804479232989244