สวัสดีครับ กระทู้ตั้งเพื่ออยากให้ทุกคนมาลองแรกเปลี่ยนความคิดกันครับ ถูกใจก็ชวนคนอื่นๆมาพูดคุยกัน ถ้าผิดพลาดประการใด ต้องขอโทษด้วยนะครับ5555
สำหรับผม
ผมสงสัยกับคำพูดที่หลายคนบอกว่าอะไรที่"ใช่" เราจะรู้สึกเองเมื่อเจอมัน มันอาจจะเป็นแว๊บแรกที่เจอเลย หรือ อาจจะต้องใช้เวลาซักพักนึงถึงจะรู้สึก..... แต่พอเราอยู่กับมันไปซักพักเริ่มเห็นในหลายๆมุม เรากลับรู้สึกว่ามันเปลี่ยนไปกลายเป็นไม่ใช่แล้วก็ค่อยๆจากมันไป หรือจริงๆเค้าไม่ได้เปลี่ยนไปแต่เราแค่ไม่เข้าใจมันจริงๆหรือเปล่า?เราหลอกตัวเองเพราะแค่หลงในเรื่องอื่นๆหลอกตัวเองว่ามันใช่ทั้งที่ความจริงทันไม่จริงเลย? เราฟิกคำว่า"ใช่"ของเรามากไป?ต้องให้มันเป็นแบบที่เราต้องการโดยที่ไม่ทำความเข้าใจกับอีกฝ่ายไม่ยอมปรับเข้าหากันรึป่าว ถ้าเป็นงั้นจริงๆการที่คนเราจะมาเจอกันละเป็นคนที่ใช่ของกันและกันมันคงยากมากอะครับ ยากกว่าถูกหวยจากชาเขียวอีก เพราะสำหรับผมคำว่าใช่มันอาจจะไม่ใช่ความรู้สึกอะครับ คงเป็นความเข้าใจกันละกันมีความยืดหยุ่น อารมณ์คงละครึ่งทางหรือมากน้อยก็แล้วแต่ให้มันจูนกันได้ เป็นเรื่องที่ต้องใช้เวลา คงไม่มีใครเจอหน้าคนที่เพิ่งรู้แล้วรู้นิสัยจริงของเค้าเลยมั้งครับ555 หน้าตาหรือโชคชะตา มันแค่ประตูที่ทำให้คนมีโอกาสทำความรู้สึกกันมากกว่าครับ ทุกคนคิดว่าไงครับ สำหรับผมนี่ปัญหาระดับจักรวาลเลยครับ หลายคนเลิกกันก็เพราะแบบนี้ หลายคนเสียโอกาสกับเรื่องต่างๆก็เพราะสิ่งนี้
#ผมอาจจะโลกสวยไปหน่อยขอโทษด้วยนะครับ555