มันเริ่มต้นจากตอนมอต้น มีเพื่อนเฮฮาตามวัยก็ปกติดี
จนกระทั่งมีอยู่วันนึงเหมือนได้กรอกประวัติอะไรซักอย่าง แล้วก็มีหัวข้อนึงคือ "เพื่อนที่สนิทที่สุด?" และนั่นทำให้เราอยากรู้ว่าเพื่อนที่เราสนิทด้วยใส่ชื่อเราหรือป่าว สรุปก็คือไม่ นั่นเป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้เราคิดว่าเราไม่มีเพื่อนสนิทจริงๆ

เรารู้สึกอย่างงั้นมาเรื่อยๆจนเข้ามหาลัย ก็มีกลุ่มเพื่อนสนิทนะ แต่ในกลุ่มมีแต่ผู้หญิงล้วนเลย เราเป็นเกย์คนเดียว ซึ่งในความรู้สึกเราคือผู้หญิงเค้าต้องสนิทกับผู้หญิงเป็นธรรมดาอยู่แล้ว แล้วด้วยลุ๊คเราที่ถึงจะเป็นเกย์แต่ก็เงียบๆไม่กระโตกกระตาก ก็เหมือนผชคนนึง เพื่อนบางคนก็ยังไม่กล้าเปลี่ยนชุดเวลาเราอยู่ด้วย นั่นก็หมายความว่าเค้ายังไม่ไว้ใจเราก็เท่ากับว่ายังไม่สนิทหรือป่าว

ส่วนเพื่อนผชเราไม่ค่อยมีเลย เพราะเป็นคนกลัวการเข้าหาผชมาก ไม่รู้เป็นอะไร เพื่อนผชทุกคนของเราเค้าจะต้องเป็นคนพูดเก่ง แล้วก็ชวนเราคุยเก่งมากๆ เพราะถ้ายังเป็นคนแปลกหน้าเราจะถามคำตอบคำเลย แต่ถ้าเข้าหามากๆเราจะกล้าเปิดใจแล้วก็กล้าพูด แต่ก็นั่นแหละมีไม่กี่คนครับ

รู้สึกเป็นปมด้อยครับ รู้สึกจริงๆ เคยนั่งคิดแล้วก็ร้องไห้ ยังหวังว่าอาจจะมีใครซักคนเป็นเพื่อนสนิทกับเราได้