สวัสดีทุกคนน้าาา

กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกนะค่ะ ฝากตัวด้วยน้า
เอาละเข้าเรื่องเลยละกัน

คือ วันนั้นมีทดสอบภาษาอาเซียนในจังหวัดนึงค่ะ แล้ว ทางโรงเรียนพาไป มีเรา และพี่ผู้หญิง คนนึง เราอยู่ม.2น้า พี่อยู่ม.5 และมีครูกลุ่มสาระต่างประเทศไปด้วยอีก3-4คน พอตอนเข้าทดสอบก็เข้าทดสอบภาษาอังกฤษก่อนเลยค่ะ เพราะว่าคิดภาษาไทย มันเยอะะ แล้ว เราจะเล่าให้ฟังตอนก่อนจะมาทดสอบนะค่ะ คือช่วงนั้นมันติดกับสอบปลายภาคด้วยค่ะ เราเลยไม่ค่อยมีเวลาเตรียมตัว เราก็เตรียมแต่ของภาษาอังกฤษไป (ตอนแรกก็จะเตรียมภาษาไทยไปด้วยแต่ ทางนั้นเจาบอกว่าไม่มีทดสอบภาษาไทยมีแต่อังกฤษ เราก็เลยไม่ได้เตรียมไปเลยค่ะ
        พอใกล้วันทดสอบ เขาโทรมาบอกว่า มีภาษาไทยด้วย ตามตรงเลยค่ะ มันเหลือแค่อีกวันเดียวจะเตรียมตัวทันได้ไง เอาละทีนี้ก็ท้ออ ท้อมากๆ แอบไปร้องไห้คนเดียวด้วยTT คือภาษาไทยที่ต้องเตรียมไปเนื้อเรื่องเหมือนกับภาษาอังกฤษค่ะ อังกฤษมี2เรื่อง ภาษาไทยอีก2 เรื่อง รวม 4เรื่องในสมอง รวนหมดเลยยย
       พอมาถึงวันที่ไปทดสอบค่ะ ตื่นแต่เช้าเลย เพราะ ต้องไปอีกจังหวัดหนึ่ง ตื่นเต้นมากค่ะ ถึงแม่จะเคยไปแข่งอะไรหลายๆอย่างแล้ว แต่ตอนนี้ตื่นเต้นสุดๆ เพราะคนมาทดสอบเยอะมากกกกกกก เป็นพันๆคน เอาละ ก็เลยไปลงทะเบียนที่ ภาษาอังกฤษก่อนค่ะ เพราะภาษาไทยคนเยอะมาก แล้วเราก็ได้พูดภาษาอังกฤษก่อน อันนี้เป็นสุนทรพจน์นะค่ะ อังกฤษแรก(วัดพื้นฐาน)ผ่านไปได้ด้วยดี เกือบเต็มเลยขาด3คะแนน อังกฤษ2 เป็น วัดระดับ เราได้ระดับเหรียญเงินค่ะ ไม่เป็นไรค่ะ อายุเรายังน้อย ต้งพัฒนาต่อไป

      มาถึงการทดสอบภาษาไทย พื้นฐานผ่านไปด้วยดี เจอคณะกรรมการใจดี มีชัยไปกว่าครึ่ง แอร่แฮร่!! พอมาขั้นวัดระดับค่ะ ใจก็เต้นแรงสุดๆ ก่อนจะเข้าห้องทดสอบก็มีเพื่อนต่างรร.มาคุยด้วยนิดหน่อยค่ะ ค่อยหายตื่นเต้นไปอีกนิด พอเข้าห้องทดสอบค่ะ ลมพัดวูบบบเลย   มีคณะกรรมการ2ฝั่งนะค่ะ เราได้ฝั่งโหดค่ะ พอพูดเสร็จเขาก็ซักสะเราตอบแทบไม่ทันเลยค่ะ ทำหน้าแบบอึ้งเลยอะ ซักเราไม่หยุดด้วย ผลที่ออกมาคือ พอใช้เลยอะ TT คือ เราถามพี่อีกคนนะค่ะ ว่าเขาไปคณะกรรมการฝั่งไหน พี่เขาบอกว่าได้คนละฝั่งกับเรา ฝั่งเขาใจดีมากค่ะ ไม่ค่อยซักเท่าไร เลยได้เหรียญทองไปโดยปริยายยยยยย..


     พอออกมาจากห้องครูคนอื่นก็ถามว่าเป็นยังไงบ้าง พอเรายื่นใบนั้นให้ดู (ใบนั้นคือ ใบบอกระดับค่ะ ) เขาก็ให้กำลังใจกัน แต่ มีครูท่านนึงค่ะ ไม่พอใจเรา หาว่าเรา ฟังภาษาคนไม่ออกหรือไง เอาแต่ว่าๆๆๆๆๆๆ ว่าเราอยู่นั่นแหละ เราก็เสียใจเป็นเหมือนกันนะ เขาบอกว่า เสียแรงที่มีญาติเป็นครูภาษาไทย แต่คือ เขาไม่ฟังเราเลยค่ะ เราก็ไม่อยากอธิบาย พอขึ้นรถกลับเราก็ร้องไห้มาตลอดทางเลยTT  เขาก็พูดดูถูกเรา ตั้งแต่วันนั้น จนวันรับเกียรติบัตรหน้าเสาธง (เราไม่อยากออกไปรับบองภาษาไทยเลยอะ) คือ อายเป็นเหมือนกันนะ แล้วพอลงมาจากเสาธงนะค่ะ เขาก็ยังว่าเราอีก เห้อออ เรานี่น้ำตาคลออีกแล้ว ทำใจไม่ได้เลย ญาติเราอยู่ตรงนั้นเขาก็มาคุยกับญาติเราอีก มาว่าเราอีก จะยุ่งอะไรกับชีวิตเรานักหนา!!!! ซ้ำเติมวันนั้นยังไม่พอรึไงค่ะ ทำไมต้องทำร้ายจิตใจกันขนาดนี้ ญาติเราเลยตอบไปว่า "อยู่บ้านพูดภาษาจีนกันค่ะ ไม่ได้พูดภาษาไทย" ปล.ครอบครัวเราเป็นคนจีนค่ะ ^^ คือญาติเราก็พูดประชดไป นอกจากนี้ยังไม่พอค่ะ ห้องเราคือห้องเรียนพิเศษ ส่วนห้องของครูคนนั้นเป็นห้องที่คัดเลือกมาจากผลo-net เขาก็ชอบดูถูกห้องเราอย่างกับอะไรดี บอกว่าห้องเธอสู้ห้อง 1 ไม่ได้หรอก เทียบไม่ได้เลยด้วยซ้ำ พูดอย่างนี้ ก็ขึ้นเลยสิค่ะ เขาพูดบ่อยมาก บอกว่าห้องตัวเองดีอย่างนั้นดีอย่างนี้ ห้องตัวเองเป็นที่1ไม่มีใครสู้ได้ แต่พอเด็กตัวเองนิดท็อปของรร.น้อย แต่ห้องเราติดเยอะกว่า ก็ว่าเด็กตัวเองอีก ว่าทำไมลดลงอย่างนี้ละ ว่าต่างๆนาๆ ปล่อยคนแบบนี้ไปเหอะ ให้เขาอยู่ในโลกสวยต่อไป

#เพื่อนๆมีเรื่องอะไรมาเล่าในบล็อกนี้ได้น้า
#ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะค่ะกระทู้แรกเบยย^^