ร้อน ๆ แบบนี้มิควรอยู่บ้าน ต้องออกไปหาที่ร่ม ๆ มีต้นไม้อยู่กันบ้างนะครับ  ไอ้ครั้นจะไปทะเล มันก็จะดำกันไปใหญ่ เพราะดำไปหมดแล้ว เหลือแค่ตาขาวกะเล็บเท่านั้นที่พอจะขาวอยู่บ้าง  ไอ้ครั้นจะไปน้ำตกป่าเขา คาดว่าจะไปอดน้ำอยู่ปลายดอยก่อนจะเดินไปถึงไหน
   ถ้าอยู่เมืองกรุง  ก็ไปเดินคลายร้อนตามสารพัดตลาดน้ำที่เค้าจัดสร้างจัดสรรกันไปพอได้อาศัยความเย็นจากต้นไม้เงาไม้กันบ้าง แถมตลาดน้ำสมัยนี้ เกือบจะมีมากกว่าตลาดสดกันไปแล้วในทุกมุมเมือง
   ชายกางเอง  บ้านอยู่ย่านตลิ่งชันก็เลยถนัดทั้งตลาดน้ำตลิ่งชัน ที่นับวัน จะมีความอยากไปน้อยลง ตั้งแต่ทางเขตมาทำเป็นเสมือนโรงช้างทาสีแดงแปร๋น หมดกัน เสน่ห์ความเป็นตลาดริมคลองบางระมาดบ้านชั้น  ตลาดคลองลัดมะยมก็ของเยอะมาก ๆ ใครอยู่ในถิ่นทุรกันดาร เหมาะมากจะช้อปไปใส่ตู้เย็นไว้กินหนึ่งอาทิตย์
   จะไปถึงตลาดดอนหวายก็นะ ต้องทำใจและเตรียมกำลังข้อนิ้วไว้ให้ดี  เพราะของอร่อย ของน่าซื้อจะเยอะมาก ซื้อเพลิน ๆ นี่ นิ้วถึงขั้นล๊อคเอาง่าย ๆ อีกตลาดนึง แต่กระนั้น  ชายกางก็ไปติดใจตลาดน้ำบางน้ำผึ้งที่มีของอร่อยประจำตลาด  ที่หลายคนมองข้ามไป  แต่คนรุ่นเก่า จะชอบกันมาก ก็เลยไปบ่อยเอาการอยู่

   แต่ก่อนจะถึงตลาดน้ำบางน้ำผึ้ง ชายกางไปเจอร้านส้มตำทีเด็ดเจ้านึง ชื่อร้าน “ ตำป่าเจ๊น้อย ” แวะเวียนจนมั่นใจว่าหรอย จนอยากนำมาบอกกันไว้ เผื่อใครไปบางน้ำผึ้งแล้วอยากจะชิมส้มตำสารพัดชนิด กินกันตาสว่างไปข้างนึงครับ

   ตามชายกางไปร้านเจ๊น้อยกันครับ