ห้องเพลง**คนรากหญ้า** พักยกการเมือง มุมเสียงเพลง มุมนี้ไม่มีสี ไม่มีกลุ่ม............มีแต่เสียง 24/4/2016

ห้องเพลงคนรากหญ้า พักยกการเมือง มุมเสียงเพลง มุมนี้ไม่มีสี ไม่มีกลุ่ม............มีแต่เสียง 24/4/2016

กระทู้คำถาม

  ***สวัสดีค่ะเพื่อนๆ ห้องราชดำเนินทุกคน***
กระทู้นี้ เป็นมุมพักผ่อน มุมนี้ไม่มีสี  ไม่มีกลุ่ม.........แต่มีเสียง...................

ห้องเพลงคนรากหญ้าเปิดขึ้นมามีวัตถุประสงค์ เพื่อ

1. มีพื้นที่ให้เพื่อนๆ ได้มาพบปะ พูดคุยระหว่างกัน ในภาวะที่ต้องระมัดระวังการโพสการเมืองอย่างเคร่งครัด
2. เป็นพื้นที่ พักผ่อน ลดความเครียดทางการเมือง ให้เพื่อนๆ มีกิจกรรมสนุกๆ ร่วมกัน
3. สร้างมิตรภาพและความปรองดอง ซึ่งเราหวังให้สังคมไทยเป็นเช่นนี้ แม้นคิดต่างกัน แต่เมื่อคุยกันแล้วก็เป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม

กระทู้ห้องเพลงเป็นกระทู้เปิด มิได้ปิดกั้นผู้หนึ่งผู้ใด "ขอให้มาดี เราคือเพื่อนกัน" ซึ่งก็เหมือนกับกระทู้ทั่วไป ที่เราไม่จำเป็นต้องทราบว่า User ท่านไหนเป็นใครมาจากไหน  ...ดังนั้น หากมีบุคคลใดที่มีการโพสสิ่งผิดกฎหมายและศีลธรรมอันดีของสังคมนั้น หรือสิ่งรบกวนใดๆ ในบอร์ด เป็นเรื่องส่วนบุคคล ทางห้องเพลงจึงขอแสดงความบริสุทธิ์ใจว่าไม่มีส่วนเกี่ยวข้องทั้งสิ้น

วันนี้ชวนอ่านหนังสือดีๆ เรื่อง "โจนาธาน ลิฟวิงสตัน นางนวล" ค่ะ เคยซื้อมานานแล้ว เห็นเขาว่าดีกันเลยอยากอ่าน
เรื่องนี้เป็นวรรณกรรมที่ได้รับยกย่องไปทั่วโลก

หนังสือเล่มนี้ กล่าวถึงโจนาธาน นกนางนวลที่ชอบ "แหกคอก" ด้วยการ "ฝึกบิน" เพราะสำหรับนกนางนวลนั้น พวกมันบินเพื่อหาอาหาร

นี่คือตัวอย่างบทสนทนาของโจนาธานกับแม่ ซึ่งแม่อยากให้โจนาธานทำเหมือนนกนางนวลทั่วๆ ไป

       "ทำไมนะ จอน ทำไม" แม่ถามขึ้น "ทำไม่มันยากนักรึที่จะทำตัวให้เหมือนนกอื่นๆ ในฝูง หือ จอน ทำไมแกไม่ปล่อยให้การบินระดับต่ำเป็นเรื่องของนกเพลิแกน หรือนกอัลบาทรอส แล้วทำไมแกไม่กินซะบ้าง จอน แกน่ะเหลือแต่กระดูกและขน!"

แต่โจนาธานกลับตอบแม่ว่า...

       "แม่ ฉันไม่กลัวที่จะเหลือแต่กระดูกและขนฉันเพียงแต่อยากรู้ว่าเมื่อฉันอยู่ในอากาศ ฉันจะทำอะไรได้หรือทำไม่ได้ ฉันเพียงแต่อยากรู้เท่านั้นเอง"

เท่านั้นไม่พอ พ่อโจนาธานยังเทศน์ต่อ...

       "นี่นะโจนาธาน" พ่อพูดขึ้นอย่างไม่ไร้ความปรานี "หน้าหนาวก็ไม่ไกลนัก แล้วเรือหาปลาเหลือไม่กี่ลำ และปลาผิวน้ำก็จะว่ายลงสู่น้ำลึก ถ้าแกจะต้องเรียนรู้ แกก็ต้องเรียนรู้เรื่องอาหาร และก็หาอาหารกินให้ได้ เรื่องการบินนี่นะดีอยู่หรอก แต่แกก็น่าจะรู้ว่าการบินการร่อนกินเข้าไปไม่ได้ อย่าลืมว่าเหตุที่แกบินก็เพื่อเอาไว้หากิน"

โจนาธานได้แต่พยักหน้ารับอย่างเชื่อฟัง ดูแล้วเหมือนเป็นเด็กดี แต่พอลับหลังพ่อและแม่...โจนาธานก็แหกคอกอีก หลังจาก (พยายาม) ทำตัวเหมือนนกนางนวลตัวอื่นๆ นั่นคือส่งเสียงร้อง สู้ ร่อนลงแย่งเศษปลาและขนมปังกับฝูงนกที่ท่าน้ำและเรือตกปลา

โจนาธานคิดว่าการทำเช่นนั้น ไม่มีจุดหมาย บ่อยครั้งที่มันยอมทิ้งปลาแห้ง (ซึ่งหามาได้อย่างยากเย็น) ให้กับนกนางนวลแก่ๆที่หิวโหย

โจนาธานคิดว่ามันควรจะใช้เวลาทั้งหมดในการฝึกบิน เพราะมีอะไรมากมายที่จะต้องเรียนรู้

       ไม่นานต่อมา โจนาธาน สามารถบินได้เร็วถึง 90 ไมล์ต่อชั่วโมง ซึ่งนั่นเป็นการทำลายสถิติความเร็วในหมู่นกนางนวล!!!

       สิ่งที่โจนาธาน "เรียนรู้" หลังฝึกบินก็คือ นกนางนวลไม่บินยามค่ำและบินเร็ว เพราะหากเป็นเช่นนั้น ธรรมชาติก็จะต้องให้มีตาเหมือนนกฮูก และมีปีกสั้นเหมือนนกเหยี่ยว

       แต่เมื่อต้องการเรียนรู้...โจนาธาน จึงทดลองทำ...ทุกอย่าง

       จึงไม่น่าเชื่อว่า โจนาธานสามารถบินได้เร็วถึง 210 ไมล์ต่อชั่วโมง และขยับเป็น 214 ไมล์ต่อชั่วโมงในเวลาต่อมา!!!

       สุดท้าย โจนาธานถูกขับออกจากฝูง...เพราะถือว่าเป็นการสร้าง "ความอับอาย" ในการเป็นนกนางนวล OMG!!! ทุกสังคมเลย คนที่ทำสิ่งสร้างสรรค์ที่ต่างจากสังคม บางทีก็อยู่ไม่ได้ นางนวลผู้เป็นใหญ่พูดกับโจนาธานว่า

       "…สักวันหนึ่ง โจนาธาน แกจะรู้ว่าการไร้ความรับผิดชอบไม่มีประโยชน์อะไร ชีวิตเป็นเรื่องลี้ลับ และจะเรียนรู้ไม่ได้ เรามาอยู่ในโลกนี้เพียงเพื่อกิน และพยายามมีชีวิตอยู่ให้ยืนยาวเท่าที่เราจะทำได้"

แต่โจนาธานก็มิได้นำพา ในเมื่อตัดสินใจแล้วว่าจะ "ค้นหาความหมายของชีวิต" และมีศรัทธาที่จะ "เรียนรู้" เพื่อพิสูจน์ความเชื่อนั้น

       ต่อมา...โจนาธาน พบกับนางนวลฝูงใหม่
       ซึ่งที่นี่ โจนาธาน พบกับ"เจียง" นางนวลเฒ่า ที่บอกโจนาธานด้วยความเมตตา "ว่าไงลูก..เธอกำลังเรียนรู้อีกแล้วนางนวลโจนาธาน"
       รวมทั้งได้พบ นางนวลซัลลิแวน นางนวลเฟลทเชอร์ ลินด์ นางนวลเมย์นาร์ด นางนวลโลเวล นางนวลชาลส์-โรแลนด์
       ทั้งหมดคือ "เพื่อน" ...ในการเรียนรู้ของโจนาธาน

โจนาธานเรียนรู้มากขึ้น ทุกวัน ทุกวัน มันค้นพบว่าการพุ่งดิ่งตรงมา ทำให้มันลงไปจับปลารสอร่อยๆ หายากที่ว่าอยู่ลึกถึงสิบฟุตใต้ผิวน้ำในมหาสมุทร ไม่ต้องอาศัยหากินกับเรือหาปลา หรือขนมปังเก่าๆ อีกต่อไป มันสามารถบินฝ่าหมอกทะเลที่ลงจัด ขึ้นไปเหนือสู่ท้องฟ้าที่เป็นประกายในขณะที่นกนางนวลตัวอื่นๆ ต้องทนอยู่ที่ชายหาด ทนอยู่กับหมอกและฝน มันเรียนรู้การบินและก็ไม่เสียใจที่เคยถูกเคราะห์ซ้ำกรรมซัด นางนวลโจนาธานค้นพบว่าความเบื่อหน่าย ความกลัว ความโกรธ เป็นต้นเหตุทำให้ชีวิตนางนวลสั้นยิ่งนัก โจนาธานมีชีวิตยืนยาวสดใสยิ่ง

โจนาธานเลือกวิถีชีวิตที่ต่างจากปกติ มันต้องการเรียนรู้ชีวิตและมีความเชื่อว่านกนางนวลสามารถทำอะไรได้มากกว่านั้น แม้ต้องบาดเจ็บ ต้องถูกขับไล่ หรือเสี่ยงตายหลายครั้ง แต่สุดท้ายโจนาธานก็ได้ค้นพบความหมายที่ยิ่งใหญ่ของชีวิต ...

แถมด้วยภาพเพื่อนๆ ของโจนาธานที่บางปูค่ะ

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

...........................................................

นกนางนวล สัญลักษณ์ของการแสวงหาเสรีภาพอย่างไม่ย่อท้อ

ใครที่มีความฝัน ตั้งใจโบยบิน หมั่นเพียรทำสิ่งที่ต่างจากผู้อื่นไม่ยอมถูกกักกัน สักวันย่อมได้รับเสรีภาพและรางวัลที่ต่างจากผู้อื่น

นางนวล - เบิร์ด ธงไชย【OFFICIAL MV】

หากวันไหนคลื่นลมกระหน่ำ  เจ้าคงช้ำเมื่อมองไม่เห็นใคร
แต่นางนวลเอย เจ้าไม่เคยท้อใจ  กลับยังบินตรงไปเหมือนเช่นเคย
นางนวลเจ้าเอยเจ้าคงมั่นใจ  แม้มันจะไกลลับตา
คงพบอะไรที่ดีสักครา  อยู่ที่ขอบฟ้าอันห่างไกล

https://www.youtube.com/watch?v=382Fv03roGs