รู้สึกผิดหวัง กับพี่คนนึงที่เรารู้สึกดีกับเค้า ก่อนหน้าเราสองคนสนิทกันมากค่ะ ความสัมพันธ์ไปในทางที่ดี แต่ไม่ได้เป็นแฟนกันนะคะ รู้จักกันเกือบปี เราต่างเป็นห่วงเป็นใยกัน ดูแลความรู้สึกกัน เจอกันบ้าง แต่ก็ไม่ได้อยู่ในฐานะแฟน แต่เราต่างไม่มีใครนะคะ เราคุยกันทุกเรื่อง คุยกันทุกวัน แต่อยู่มาวันนึงเราได้ทำได้อะไรอย่างนึงที่เราเองก็รู้สึกผิด และพี่เค้ากีรู้สึกผิดหวังในตัวเรา เค้าบอกเค้าไม่ชอบ หลังจากวันนั้นเค้าก็เปลี่ยนไป ไม่คุยกะเรา ถามคำตอบคำ เอาแต่กระแทกย้ำในสิ่งที่เราทำผิด คือเราก็ขอโทษ เราก็บอกเหตุผลที่ต้องทำอย่างนั้นๆ คือเราไม่ได้ตั้งใจ แต่เหตุการณ์มันบังคับด้วยความจำเป็นที่หลีกเลี่ยงไม่ได้มากกว่า แต่วันนี้เกือบ2อาทิตย์แล้วค่ะ แรกๆเราก็พยายามปรับความเข้าใจ พยามอธิบาย ลึกๆคืออยากให้เค้าเข้าใจเรา อภัยให้เรา เพราะเรารู้สิ่งนั้นสำหรับเค้าคือเค้ารับไม่ได้ แต่เราก็บอกเค้าว่าต่อไปจะทำอะไรจะพยายามรอบคอบให้มากกว่านี้ จะเอาทุกอย่างเป็นบทเรียน แต่เค้าก็ยังไม่เหมือนเดิมค่ะ เราถามเค้าว่า แล้วเค้าจะไม่เหมือนเดิมแล้วหรอ? เค้าบอกประมาณว่า ทุกอย่างต้องใช้เวลา เค้าอภัย แต่คงไม่เหมือนเดิมในตอนนี้ แต่ตั้งแต่เค้าเป็นแบบนี้ เราเองก็เสียใจมากๆ เราอยากได้พี่คนเดิมที่ทำให้เราหัวเราะได้ เอาใจใส่ คอยแนะนำสิ่งดีๆ เป็นกำลังใจให้กับเรา นี่เป็นวันที่13แล้ว แม้จะคุย ก็เป็นเราที่เป็นฝ่ายเริ่มก่อน ถามคำตอบคำ บางครั้งทักไปอ่านแล้วก็ไม่ตอบ คือไม่เข้าใจ ว่าอาการแบบนี้คืออะไร คือโกรธ หรือเป็นความเกลียด คือไม่ให้อภัยแล้วใช่มั้ย คนเรามีโอกาสผิดพลาดกันทั้งนั้น แต่เค้าผิดพลาดด้วยความจำเป็น กับคนที่มีความรู้สึกดีๆต่อกัน ถึงยังไม่ได้ตกลงเป็นแฟนกันก็เถอะ แต่เราต่างรู้ ว่าเรามีความรู้สึกดีบางอย่างซ่อนอยู่ รอแค่เวลา คนไม่รู้สึกอะไร คงไม่ทักทายหาเรื่องพูดคุยตลอดหรอก คงไม่ซื้อนู่นี่ให้ แถมพามาให้ถึงบ้าน คงไม่พยายามอยากช่วยเหลือเรา พยายามมาเจอเรา แต่เหตุการณ์ครั้งนี้ คือเรารู้ว่าเราผิด แต่ไม่คิดว่าเค้าจะขนาดนี้ คนเราพูดกันด้วยเหตุผลไม่ดีกว่าหรอ การเงียบหรือกระแทกใส่กัน มันมีแต่ผลเสีย หรือถ้าบอกว่าอย่ามายุ่งกับเค้า เค้าไม่ให้อภัยแล้ว ก็ได้รู้ไป เราก็ได้จัดการกับตัวเองอีกอย่าง ผู้ชายนี่เข้าใจยากเหมือนกันนะคะ เวลาโกรธก็น่ากลัว ไม่รู้เค้าคิดอะไรอยู่ สิ่งที่เค้าเป็นอยู่ขณะนี้คืออะไร ขอความเห็นเพื่อนๆหน่อยค่ะ