.....เรื่องเริ่มจากเราได้มีโอกาสอ่านไลน์ในโทรศัพท์ลูกชาย และไปเจอดี... ไปเจอคุยไลน์กับผู้ชายที่ไม่เคยรู้จักที่สำคัญมีนัดเจอกันที่คอนโด แต่ที่น่าตกใจไปกว่านั้นคือ...ไม่ใช่คนเดียว...อ่านแล้วตกใจมาก คำถามประดังเข้ามาสารพัด มีแต่คำว่าทำไมๆๆๆๆๆๆๆอยู่ในหัว น้ำตาไหล เศร้า เครียดสารพัดความรู้สึกของคนเปนแม่ ครอบครัวเราก็อบอุ่น ฐานะก็โอเค มีปัญหาไรก็คุยกันตลอดแล้วนี่เกิดไรขึ้น
     ดิฉันได้นำเรื่องนี้ไปปรึกษาสามีทันทีเพื่อหาทางออกและวิธีคุยกะลูกชาย คืนนั้นเรา 3 คนคุยอย่างเปิดอก สรุปว่าลูกยินดีให้ความร่วมมือและพร้อมให้พ่อแม่ช่วย   แต่ประเด็นคือความทุกข์ใจที่อยู่ในใจฉันมันมีมากกกกก ตลอดเวลาดิฉันเฝ้าถามตัวเองตลอดว่าโกรธ/รับไม่ได้ที่เขาเปนเกย์รึป่าว แต่คำตอบคือไม่และที่สำคัญจะไม่มีอะไรมาทำลายความรักที่ฉันมีต่อลูกได้ แต่ที่รับไม่ได้คือการมั่วไปทั่ว ไม่รู้จักกันก็ไปนอนด้วยกันได้สรุปคือเซ็กซ์ล้วนๆ ฉันเลี้ยงลูกผิดรึป่าวที่ไม่ทันต่อโลกไม่กลัวเอดส์ ไม่กลัวโดนถ่ายคลิป ไม่กลัวคนแปลกหน้า ไม่กลัวเจอพวกโรคจิต ถ้าลูกเปนอะไรไปแล้วแม่จะอยู่ยังไง การเปนเกย์ไม่ใช่เรื่องใหญ่ ฉันพยายามหาข้อมูลของคนที่เปนเกย์เพื่อให้เข้าใจว่าลูกต้องการอะไรกันแน่ .
     แต่สุดท้ายการที่รู้ว่าลูกกำลังเดินเข้าพงหนามจะให้แม่อยุ่เฉยๆได้อย่างไร แล้วถ้าลูกไม่เลิกการกระทำแบบนี้ฉันควรทำอย่างไร