สวัสดีครับเรื่องที่ผมจะเล่าเรื่องชีวิตเรียกว่าระบายก็ได้ครับกับการที่คบกับแฟนมาสามปี
ผมเป็นคนกรุงเทพ แฟนผมเป็นคนพระแสง จ.สุราษฎร์ ที่ได้เจอกับแฟนครั้งแรก ที่ รร kpark ผมมาจัดบูตงานที่สุราษฎร์ เจอกันเพราะแฟนผมมาเชียร์เบียร์ยี่ห้อหนึ่ง ก็คุยขอไลน์กัน เพราะตอนนั้นผมโสด เค้าก็บอกโสด แต่มารู้เอาทีหลังว่าเค้าไม่โสด ตอนคบกันมาเป็นปี เพราะผมทำงานอยู่กรุงเทพ เค้าทำงานอยู่สุราษ มาจับได้ครั้งแรกตอนผมมาหาเค้าที่สุราษ ตอนนั้นผมคิดว่าผมไม่อยู่ต่อ เจอเรื่องอะไรแบบนี้ มันเคยมีความรู้สึกแปลกหายครั้ง แต่จับไม่ได้ จนมาเจอจังๆ เค้าก็มาง้อว่าเลือกเรา แล้วไล่ผู้ชายคนนั้นไป แต่กลายเป็นว่ายังไม่จบแค่คนเดียว ยังมีเสี่ยคนนึงในสุราษ ที่เค้ามาติดพันเค้า มาตามอีก เพราะแฟนผมไม่หลอกขอเงินเค้า พอเคลียเรื่องเสี่ยคนนั้นจบผมก็คิดว่า คงหมดแล้ว เรื่องแบบนั้น คงกลับตัวได้แล้ว เรื่องก้อเงียบไป
แล้วผมก้อเดินเรื่อง ขอย้ายมาอยู่ประจำสุราษ มาอยู่ด้วยกันจะได้จบหมดปัญหา อยู่มาได้อีกหนึ่งปี เค้าก้อจะกลับบ้านทุกเดือน แต่ไม่ให้ผมไป บอกแม่ไม่ชอบผม ไปบ้านทีไรไม่เคยติดต่อได้ แล้วเรื่องที่ผมคิดไว้ก็เป็นอย่างที่คิด
เริ่มจากหลานเค้าได้พูดชื่อยอด ผู้ชายคนหนึ่งบ่อยจนผมเริ่มสงสัย จนสืบรู้ว่าผู้ชายชื่อ ยอด ทำร้านตัดผมเล็กๆ อยู่ต.ช้างซ้าย กาษจนดิษฐ์ ทางผ่านไปบ้านพระแสงแฟนผม ผมเคยคิดอยู่ว่า ทำไมจากบ้านดอนไปพระแสงทำไมใช้เวลา3ชั่วโมง เค้าจะแวะไปรับหากัน แล้วจะไปค้างด้วยกันตลอด ผู้ชายคนนั้นก็คือแฟนเก่าคนที่เค้าได้ไล่ไปคนนั้น เรื่องแดงขึ้นเมื่อวันที่เค้าขอกลับบ้านด่วนขอเงินผมไปซื้ออาการไก่ให้แม่ ผมก็บอกโอนเงินไปก้อได้ แล้วให้พ่อซื้อให้ เค้าบอกพ่อไม่อยู่ แล้วบอกจะค้างบ้านแม่มันดึกแล้วคงไม่กลับ แล้วเค้าก้อส่งรูปว่าถึงบ้านมาให้ผมเหมือนเคย แต่คราวนี้ส่งรูปมาทางถ่ายของคนนั่งไม่ใช่คนขับ ผมจึงถามว่าไปกลับใครเค้าบอกว่าคนเดียว แล้วเราก้อเถียงกัน เช้ารุ่งขึ้นผมขับรถไปที่บ้านเค้า ได้เจอกับพ่อเค้า แต่เค้าบอกพ่อไม่อยู่ คุยกับพ่อ พ่อบอกมาถึงตอนทุ่มครึ่ง เอาเงินมาให้แล้วก้อกลับเลย แต่เค้าบอกค้างบ้านแม่ บอกตรงๆพอผมได้ยินคำนั้นหมดแรงเลยคับ แล้วผมก็ให้น้องสาวเค้าช่วยโทรถามแม่ว่าไปกี่โมงกลับกี่โมง ก็ตรงกลับที่ผมถามพ่อมา เอาหลักฐานให้แน่น แล้วผมก็กลับมารอที่บ้าน เค้ากลับมาถึงตอนเย็นๆ ผมก้อเริ่มถามเค้าไปตรงๆ ว่าทำไมต้องโกหกว่าพ่อไม่อยู่ เค้าก็ใส่อารมณ์บอกพ่อไม่อยู่ อยู่แล้วจะไปทำไม ผมเลยบอกผมไปหาพ่อมา พ่อบอกคุณเอาเงินมาให้แล้วคุณก็กลับ เค้ายังคงเถียงว่าเค้านอนที่บ้าน บอกผมโกหกเรื่องผมไปบ้านเค้า ผมจึงให้เค้าโทรถามพ่อว่าผมไปจริงอย่างที่ผมพูดหรือเปล่า แล้วผมก้อบอกว่าผมให้น้องคุณโทรถามแม่ให้แม่ก็บอกมาว่าคุณมากับใครกลับไปกลับใคร แล้วไม่ได้กลับบ้านหรอ เค้าก้อมาเถียงโมโหใส่ว่าพ่อแม่เค้าโกหกเค้านอนบ้านจริงๆ
ก็ทะเลาะกัน ผมจึงเลือกย้ายของจากบ้าน ไปอยู่ที่อื่น ไม่นานเค้าก็มาง้อผมกลับ เพราะความที่ผมรักเค้ามากแหละ ผมถึงใจอ่อน กลับไม่ได้พักนึง เค้าก็กลับบ้านแล้วเข้าแบบเดิม กลับไปทำนิสัยเดิม ผมก็สืบจนเจอเฟส ผู้ชายคนนั้น ในเฟสของเค้าจะออกเพ้อ เรื่องแฟนผม จนรู้ว่าเค้ายังไม่หยุดกัน ยังติดต่อกัน ผมก็เลยลองพูดไปว่าผมรู้ว่าผู้ชายคนนั้นอยู่ที่ไหนเพ้ออะไร แล้วก็เป็นแบบที่คิด เฟสผมโดนบล๊อค ผมก็พูดว่ามันโดนบล๊อคเฟส เฟสก็ก็หายโดนบล๊อค ทำให้มั่นใจว่าเค้าติดต่อกัน ผมจึงคุยเรื่องผู้ชายคนนี้ ผมบอกให้เค้าเลือกว่าสรุปจะเลือกใคร เค้าก็ตอบแบบไม่พอใจ ว่าเค้าอยู่กลับใครหล่ะ ก็เลือกคนนั้น ผมก็เลยขอให้เค้าโทรไปเคลียกับผู้ชายคนนั้น ให้มันจบ ให้มันชัดเจน ตอนแรกเค้าก็ไม่พอใจ จนยอมคุย ผมคุยกับผู้ชายคนนั้นแบบผู้ชาย ว่าให้ผู้หญิงเลือกเลยว่าจะเลือกใคร ถ้าผู้หญิงเลือกคุณผมจะไป แต่ถ้าผู้หญิงเลือกผมคุณต้องหยุด เค้าก็รับปากบอกเค้าลูกผู้ชายพอ แล้วเค้าก้อยอมรับ ว่าวันนั้นเค้าไปนอนด้วยกันจิงๆ แต่ผู้หญิงยังไม่ยอมรับตามเคย สำนึกไม่มี ทั้งที่เค้ารู้ความจริงหมดแล้ว เค้าไม่เคยขอโทษไม่ว่าจะเรื่องอะไร แล้วผมก็ยอมให้โอกาส เพราะคิดว่าคุยว่าคุยกับผู้ชายคนนั้นแล้ว แต่สรุปว่าลูกผู้ชายที่พูดมันไม่ใช่ลูกผู้ชายจริง มันก็ยังคงไปหากันอยู่ เพื่อนแฟนผมก็ยืนยันว่าคุยกันอยู่ เวลาที่แฟนผมไปทำงาน เชียร์เหล้า ผับแถวหน้าเทศบาล หรือเวลาผมขึ้นกรุงเทพ เค้าก็ยังคงนัดหากัน ทุกวันนี้ผมก็ยังคงต้องเจอ รอให้แฟนผมเปลี่ยนนิสัยนี้ได้ จะบอกว่าผมโง่ผมก็ยอมรับ ที่ยอมเพราะรักเค้ามากไป... มันมีโอกาสที่คนแบบนี้จะเปลี่ยนนิสัยได้หรือเปล่า..
ถูกแฟนที่พระแสงหลอกมา3ปี
ผมเป็นคนกรุงเทพ แฟนผมเป็นคนพระแสง จ.สุราษฎร์ ที่ได้เจอกับแฟนครั้งแรก ที่ รร kpark ผมมาจัดบูตงานที่สุราษฎร์ เจอกันเพราะแฟนผมมาเชียร์เบียร์ยี่ห้อหนึ่ง ก็คุยขอไลน์กัน เพราะตอนนั้นผมโสด เค้าก็บอกโสด แต่มารู้เอาทีหลังว่าเค้าไม่โสด ตอนคบกันมาเป็นปี เพราะผมทำงานอยู่กรุงเทพ เค้าทำงานอยู่สุราษ มาจับได้ครั้งแรกตอนผมมาหาเค้าที่สุราษ ตอนนั้นผมคิดว่าผมไม่อยู่ต่อ เจอเรื่องอะไรแบบนี้ มันเคยมีความรู้สึกแปลกหายครั้ง แต่จับไม่ได้ จนมาเจอจังๆ เค้าก็มาง้อว่าเลือกเรา แล้วไล่ผู้ชายคนนั้นไป แต่กลายเป็นว่ายังไม่จบแค่คนเดียว ยังมีเสี่ยคนนึงในสุราษ ที่เค้ามาติดพันเค้า มาตามอีก เพราะแฟนผมไม่หลอกขอเงินเค้า พอเคลียเรื่องเสี่ยคนนั้นจบผมก็คิดว่า คงหมดแล้ว เรื่องแบบนั้น คงกลับตัวได้แล้ว เรื่องก้อเงียบไป
แล้วผมก้อเดินเรื่อง ขอย้ายมาอยู่ประจำสุราษ มาอยู่ด้วยกันจะได้จบหมดปัญหา อยู่มาได้อีกหนึ่งปี เค้าก้อจะกลับบ้านทุกเดือน แต่ไม่ให้ผมไป บอกแม่ไม่ชอบผม ไปบ้านทีไรไม่เคยติดต่อได้ แล้วเรื่องที่ผมคิดไว้ก็เป็นอย่างที่คิด
เริ่มจากหลานเค้าได้พูดชื่อยอด ผู้ชายคนหนึ่งบ่อยจนผมเริ่มสงสัย จนสืบรู้ว่าผู้ชายชื่อ ยอด ทำร้านตัดผมเล็กๆ อยู่ต.ช้างซ้าย กาษจนดิษฐ์ ทางผ่านไปบ้านพระแสงแฟนผม ผมเคยคิดอยู่ว่า ทำไมจากบ้านดอนไปพระแสงทำไมใช้เวลา3ชั่วโมง เค้าจะแวะไปรับหากัน แล้วจะไปค้างด้วยกันตลอด ผู้ชายคนนั้นก็คือแฟนเก่าคนที่เค้าได้ไล่ไปคนนั้น เรื่องแดงขึ้นเมื่อวันที่เค้าขอกลับบ้านด่วนขอเงินผมไปซื้ออาการไก่ให้แม่ ผมก็บอกโอนเงินไปก้อได้ แล้วให้พ่อซื้อให้ เค้าบอกพ่อไม่อยู่ แล้วบอกจะค้างบ้านแม่มันดึกแล้วคงไม่กลับ แล้วเค้าก้อส่งรูปว่าถึงบ้านมาให้ผมเหมือนเคย แต่คราวนี้ส่งรูปมาทางถ่ายของคนนั่งไม่ใช่คนขับ ผมจึงถามว่าไปกลับใครเค้าบอกว่าคนเดียว แล้วเราก้อเถียงกัน เช้ารุ่งขึ้นผมขับรถไปที่บ้านเค้า ได้เจอกับพ่อเค้า แต่เค้าบอกพ่อไม่อยู่ คุยกับพ่อ พ่อบอกมาถึงตอนทุ่มครึ่ง เอาเงินมาให้แล้วก้อกลับเลย แต่เค้าบอกค้างบ้านแม่ บอกตรงๆพอผมได้ยินคำนั้นหมดแรงเลยคับ แล้วผมก็ให้น้องสาวเค้าช่วยโทรถามแม่ว่าไปกี่โมงกลับกี่โมง ก็ตรงกลับที่ผมถามพ่อมา เอาหลักฐานให้แน่น แล้วผมก็กลับมารอที่บ้าน เค้ากลับมาถึงตอนเย็นๆ ผมก้อเริ่มถามเค้าไปตรงๆ ว่าทำไมต้องโกหกว่าพ่อไม่อยู่ เค้าก็ใส่อารมณ์บอกพ่อไม่อยู่ อยู่แล้วจะไปทำไม ผมเลยบอกผมไปหาพ่อมา พ่อบอกคุณเอาเงินมาให้แล้วคุณก็กลับ เค้ายังคงเถียงว่าเค้านอนที่บ้าน บอกผมโกหกเรื่องผมไปบ้านเค้า ผมจึงให้เค้าโทรถามพ่อว่าผมไปจริงอย่างที่ผมพูดหรือเปล่า แล้วผมก้อบอกว่าผมให้น้องคุณโทรถามแม่ให้แม่ก็บอกมาว่าคุณมากับใครกลับไปกลับใคร แล้วไม่ได้กลับบ้านหรอ เค้าก้อมาเถียงโมโหใส่ว่าพ่อแม่เค้าโกหกเค้านอนบ้านจริงๆ
ก็ทะเลาะกัน ผมจึงเลือกย้ายของจากบ้าน ไปอยู่ที่อื่น ไม่นานเค้าก็มาง้อผมกลับ เพราะความที่ผมรักเค้ามากแหละ ผมถึงใจอ่อน กลับไม่ได้พักนึง เค้าก็กลับบ้านแล้วเข้าแบบเดิม กลับไปทำนิสัยเดิม ผมก็สืบจนเจอเฟส ผู้ชายคนนั้น ในเฟสของเค้าจะออกเพ้อ เรื่องแฟนผม จนรู้ว่าเค้ายังไม่หยุดกัน ยังติดต่อกัน ผมก็เลยลองพูดไปว่าผมรู้ว่าผู้ชายคนนั้นอยู่ที่ไหนเพ้ออะไร แล้วก็เป็นแบบที่คิด เฟสผมโดนบล๊อค ผมก็พูดว่ามันโดนบล๊อคเฟส เฟสก็ก็หายโดนบล๊อค ทำให้มั่นใจว่าเค้าติดต่อกัน ผมจึงคุยเรื่องผู้ชายคนนี้ ผมบอกให้เค้าเลือกว่าสรุปจะเลือกใคร เค้าก็ตอบแบบไม่พอใจ ว่าเค้าอยู่กลับใครหล่ะ ก็เลือกคนนั้น ผมก็เลยขอให้เค้าโทรไปเคลียกับผู้ชายคนนั้น ให้มันจบ ให้มันชัดเจน ตอนแรกเค้าก็ไม่พอใจ จนยอมคุย ผมคุยกับผู้ชายคนนั้นแบบผู้ชาย ว่าให้ผู้หญิงเลือกเลยว่าจะเลือกใคร ถ้าผู้หญิงเลือกคุณผมจะไป แต่ถ้าผู้หญิงเลือกผมคุณต้องหยุด เค้าก็รับปากบอกเค้าลูกผู้ชายพอ แล้วเค้าก้อยอมรับ ว่าวันนั้นเค้าไปนอนด้วยกันจิงๆ แต่ผู้หญิงยังไม่ยอมรับตามเคย สำนึกไม่มี ทั้งที่เค้ารู้ความจริงหมดแล้ว เค้าไม่เคยขอโทษไม่ว่าจะเรื่องอะไร แล้วผมก็ยอมให้โอกาส เพราะคิดว่าคุยว่าคุยกับผู้ชายคนนั้นแล้ว แต่สรุปว่าลูกผู้ชายที่พูดมันไม่ใช่ลูกผู้ชายจริง มันก็ยังคงไปหากันอยู่ เพื่อนแฟนผมก็ยืนยันว่าคุยกันอยู่ เวลาที่แฟนผมไปทำงาน เชียร์เหล้า ผับแถวหน้าเทศบาล หรือเวลาผมขึ้นกรุงเทพ เค้าก็ยังคงนัดหากัน ทุกวันนี้ผมก็ยังคงต้องเจอ รอให้แฟนผมเปลี่ยนนิสัยนี้ได้ จะบอกว่าผมโง่ผมก็ยอมรับ ที่ยอมเพราะรักเค้ามากไป... มันมีโอกาสที่คนแบบนี้จะเปลี่ยนนิสัยได้หรือเปล่า..