สวัสดีคร้าๆ ทุกคนในพันทิพ พลอยอยากมาเล่า เเละระบายในกระตู้เอ่ยกระทู้ เรื่องราวๆในชีวิต
ชื่อ พลอย นะ (เรื่องทั้งหมดที่จะเขียนต่อไปนี้คือเรื่องจริงในชีวิตล้วนๆค้ะ) ถามว่าคิดไงถึงอยยากพิมอออกมาในพันทิพ คิดว่ามันได้ระบาย ออกมาเเล้วรู้สึกโล่ง ชีวิตมันก้เศร้าๆจริงๆล่ะ  ตั้งเเต่เด็กเลยเนอะ พ่อกับเเม่ มีปันหากันทะเลาะกัน จนเป็นภาพติดตา ภาพที่ร้ายเเรงๆสังคมเเเวดล้อมต่างๆ... ทำให้พลอยเองเป็นคนเก็บกด ไม่กล้าที่จะเผชิญกับใครจนมาๆเรื่อยๆ จนพลอยเริ่มรู้ความ เริ่มเข้าป.4ป.5 พ่อกับเเม่ทะเลาะกันเเรงมาก ถึงขั้น เค้าหนีไป อยู่ที่อื่นๆ แม่นะหนีพ่อไป ๆ...... เงินก็ไม่ทิ้งสักบาทมีเเต่ตัวช่วงนั้นอดยากมาก เเต่พอ เป็นคนมีความสามารถหลายด้าน เก่งภาษา ร้องเพลง ดีดกีต้าร สอนนัก เรียน(เล่าก้ๆไม่จบขอข้ามเลยล่ะกัน) จนมายุ กรุงเทพ พ่อทำงาน หนัก เลี้ยงพลอยกะน้องสองคน พลอยตอนนนั้นไมไ่ด้เรียน ป.5 จนผ่านเรื่องร้ายๆนั้นๆ (เเละก้ขอเล่าข้ามมาตอนมัธยมเลยนะ) เเม่หายไป ได้หลายปีเเล้ว จนวันนึง พ่อได้เบอร์ เเม่มา รุ้ไหมตอนนั้น น้ำตาไหล พราก!!!.....เเละช่วงนั้นพลอยเกเรมากๆ ติดเพื่อน ติด ผชๆ.... จนเรื่องมันปลายทุกอย่างๆ พออยุกะเเม่ได้ไม่นานก้กลับมาหาหพ่อ เเละก้กลับไปหาเเม่  เเม่กะพลอย มีไรหลายอย่างไม่ลงรอยกัน......... คือรุนเเรงจริงๆ เเละในที่สุดๆ ก้ถึงวันที่ไม่คาดฝัน           พลอยได้คบ แฟนคนนึงรุ้จักกันได้สักพัก จนๆ ไปๆมาๆ สู่ๆ กัน เเละวันนึงพลอยได้เดินทาง ไปหาเเฟนอยุหลายเดือน ซึ้งเเม่ ก้ออกตามหาพลอย(คิดไปเเล้ว พลอยสงสารเเม่ตอนนนั้นอ่ะ) พอๆวันนึง เเฟนเก่าเเม่กลับ เเล้วตอนนั้นพลอยไม่ยุ เเละวันที่จะกลับไปหาเเม่ ก้ได้ข่าวจากพ่อมาว่า เเม่ โดน เเฟนเก่าทำร้ายร่างกายจนหมดลมหายใจ ตอนนั้นล่ะ..........  หัวใจเเตกสลายคิดว่ามันคงเป่นความผิดเราล้วนๆที่เเม่ต้องเป่นแบบนี้ตอนนั้นรุ้สึกอยากขาดใจตาย อยากฆ่าตัวเอง โทดตัวเองคือช่อคทำไรไม่ถูก มิหน่ำซ้ำๆ   วันที่จัดงานศพ เเม่ ญาติเเม่ ไม่มีใครเห่นใจ ถามเเต่เรื่องเเงินพลอยมีไหม ซึ้งพลอยจะเอามาจากไหน จน เขา มาข่นของในห้องเเม่หลายเเสน จนหมดซึ้งพลอยทำไรไมไ่ด้เลยมันรอยหน้ารอยตา พลอยไปหมด ได้เเต่โทษตัวเองมันเป็นเวรกกรรม ที่เป็นแบบนี้ จนผ่านจากวันนันมาๆ ความรุ้สึกพลอยไม่เหมือนเดิมจากที่จำๆใครหลายๆคนได้ๆ กลายเป่นคนสมองเสื่อมๆ คือมันชาไปหมดเเล้ว เเละเเฟนคนนี้ล่ะ ที่คอยช่วยเหลืออยุข้างๆตลอด จนทุกวันนี้ คบกัน ได้3ปีเเล้วทำไม พลอยรุ้สึกผิดมาตลอดๆ ฝันถึงเเม่ก้พยายามกราบเท้าเค้านะ พยายามทุกครั้งท่ฝันขอโทษที่ลูกทำผิดไป.... เคยคิดจะฆ่าตัวตายตามเเม่ไปจนตอนนี้ผ่านมา1ปีกว่าเเล้ว เห็นใครคนอื่นกอดเเม่มันเจ็บเนอะ...โทษตัวเองที่มันเเย่ๆไม่เอาไหน ที่มันไม่ฟังดื้อรั้น พอคิดได้ เเม่ก้ไม่อยุ้เเล้ว อะไรหลายๆอย่าง มันสอนพลอยเยอะๆมาก จนทุกวันนี้เป่นคนที่เสียน้ำตาให้ครอบครัวมากกว่าคนอื่นๆ อยุคนเดียวมีอาการซึ้มเศร้า คิดถึง เเม่ ตลอดๆ ร้องไห้เงียบๆ ภายนอกเข้มเเข็งมากค่ะ (ไม่ชอบร้องไห้ต่อหน้าใคร) มันคงเป่นตราบาปติดตัวจนวันตาย....เจ็บเเละฝั่งใจ.... (เดี๊ยวมาเล่าต่อค่ะ)