ตอน1เราได้แนะนำอะไรๆไปบ้างแล้ว ตอนนี้ก็เริ่มเรื่องจิงจังแล้วจ้า
นางเป็นคนชอบกินขนมมาก แต่ไม่อ้วนบ้างเลยย แทบทุกพักกลางวัน เราก็จะซื้อขนมให้นางตลอด นางก็ซื้อให้เรา แล้วนางก็ไปติดหนี้สหกรณ์ บ้าจริงง5555
ที่อยากให้เพราะเราอยากเจอนาง จะไปหาที่ห้องเรียนก็กลัวไม่ว่าง ไม่กล้าไป แต่ตอนนั้นแฮปปี้มากกก น่ารักสุดๆ เพื่อนเราก็ชอบนางกัน
เราก็อยากรู้จักเพื่อนนางบ้าง เลยทักแชทไปหาเพื่อนสนิทนาง ว่าแฟนเราเป็นไงบ้าง เพื่อนนางก็บอกแค่นิสัยดี ติ๊งต๊อง แค่นี้จบเลย555
แต่มีวันหนึ่ง เราเห็นนางเล่นกับเพื่อนห้องอื่น คนนั้นฮอตในรร.อยู่บ้างนะ เป็นมือกีตาร์ในคอนเสิร์ตของรร. เก่งด้วย เป็นเด็กMEP.(ไอห้องที่เรียนอังกฤษหนักๆอะ) เล่นกันแบบ หัวเราะ แกล้งกันดูสนุกมาก แต่นางไม่เห็นเรา แล้วความรู้สึกเราเหมือนคิดไปเองป่าวไม่รู้ เราว่านางชอบคนนั้นแน่ๆ แต่คนนั้นมีคนชอบเยอะแล้ว เผลอๆมีแฟนแล้วด้วย มันต่างจากตอนที่นางอยู่กับเรา นางดูเกร็งๆอะ เราก็คิดว่าเราทำผิดไรป่าว เราไม่ดีพอรึเปล่า จากนั้นเราก็เริ่มงี่เง่าบ้าง ก็ต่างคนต่างตอบช้า
แล้วก็มีรุ่นน้องคนนึง คุยกับเราตลอด เป็นกน.(กรรมการนักเรียน) น้องก็ถามเราว่า แฟนพี่คนไหน เราก็บอกน้องไปว่าไม่รู้จักหรอก แต่น้องก็จะรู้ให้ได้ ถามๆๆๆๆๆๆๆจนเรายอมบอก ปรากฎว่าน้องเค้ารู้จักแฟนเรา เพราะเคยเข้าค่ายกน.เหมือนกัน น้องก็เล่าให้ฟังว่า แฟนพี่ตอนอยู่ค่ายอะ จิ้นกับพี่ม.5ด้วย เราก็แบบขนาดนั้นเลยหรอ แล้วเราก็ไปส่องเฟสพี่คนนั้น เค้าอยู่สายวิทณิต เป็นกน. เราก็กลัวแฟนเราไหวหวั่น คิดถึงพี่เค้า ละก็กลัวพี่เค้าจะจีบแฟนเราด้วย
พอมารร.เจอพี่เค้า เราก็รู้ไม่ชอบเค้าเลย แต่เราก็ไม่ถามแฟนตรงๆนะ ว่าพี่เค้าเป็นไง เราก็เป็นคนขี้หึงมากๆ แต่เงียบไว้แล้วเก็บมางี่เง่า เราโคตรไม่ชอบนิสัยตัวเองแบบนี้เลย
นานๆเข้าเราเริ่มรู้สึกไม่มีความสุขเลย คอยหึงแฟนตลอด เริ่มเหนื่อย เหมือนมีกำแพงไรมากันเรา2คนไว้ เราไม่ค่อยรู้เรื่องแกเท่าไหร่เลย บางทีก็งง ว่าเรื่องที่แกพูด บางเรื่องมันจริงมั้ย
จากนั้น เราก็ย้อนไปอ่านแชทก่อนหน้านี้ คือก็คุยกันดีมากกกๆๆๆๆนะ แต่เราก็ตัดสินไปว่า เลิกกันเหอะ เพราะความหึงไม่ถามไปตรงๆมันครอบงำ ด้วยเหตุผลว่า เราเป็นแฟนกันก็เหมือนไม่ใช่อะ แฟนเราตอบว่า นั้นสิ ละเราก็ถามว่า อยากมีแฟนมั้ย นางบอกว่า นางอยากมีแฟน ............... แล้วแบบบบ เราบอกเลิกไปแล้วววว เหมือนเราทำให้เค้าผิดหวังอะ ข้อความดูเหมือนนางเศร้านะ แต่ตอบเหมือนให้ดูเข้มแข็ง เราเลยบอกว่าเป็นเพื่อนกันเหมือนเนอะ นางก็ตกลง ละก็ไปไหนไม่รู้ ทักไปอีกกว่าจะตอบก็นาน
แต่.....ไม่ ใช่ อย่าง ที่ คิด......... เลิกกันแล้ว มันไม่มีไรเหมือนเดิมหรอก
พอมาเรียนชมรม นางไม่มองเรา เมินเรา คุยแต่กับเพื่อนเรา ทำอะไรยุ่งๆตลอด แต่เราก็ยังคิดว่าเป็นเพื่อนกันอยู่นะ
มีวันนึงเรากวนตีนนาง เพราะอยากให้นางสนใจ แล้วครูไม่มา เราก็ไปเล่นตรงหน้าห้อง เพราะลมมันเย็น นางปิดประตูไม่ให้เรากับเพื่อนเข้าห้องชมรม ละก็ดูหงุดหงิด รอตั้งนานกว่าจะยอมเปิด
ละก็อีกวันนึง อันนี้แบบ เรารู้สึกผิดมาตลอดดดดดดด ครูให้ทำไรไม่รู้ ลืม แล้วต้องไปเอาน้ำของอ่างน้ำ(เรียนชมรมนี้ในห้องแล็บวิทย์) มีอ่างนึงมันเสีย ละเพื่อนบางคนไม่รู้ไปใช้ มันก็เปียกเต็มตรงนั้นไปหมด ครูเลยให้ปธ.ชมรมไปถูพื้น ก็นางนั้นแหละ เช็ดหลายรอบทำโน่นนี่นั่น แล้วครูก็ไปไหนไม่รู้ นางเหนื่อยและโมโหมากก แล้วตะโกนออกมาว่า ก็อกมันเสียยยเห็นมั้ยเนี่ยยยยย เสียงดังๆ ละก็ร้องไห้ คนนั้นเหว๋อเลยย เรานั่งคุยกับเพื่อนอยู่ยังตกใจเลย ไม่เคยเห็นนางมุมนี้ แล้วเพื่อนนางก็เข้ามาปลอบ เราก็สงสาร แต่ก็ได้แต่มองอะ ช่วยไรไม่ได้
สักพักเราก็เดินไปตรงแถวๆอ่างน้ำ แต่ไม่ใช่ก็อกที่เสียนั้นนะ เราก็เห็นนางถูพื้นอยู่พื้นก็เปียก เราก็เผลอเหยียบน้ำ แล้วมันก็ดำ แต่เราก็ทำเป็นไม่รู้ ก็หันไปมองนาง นางก็มองเราแบบซึมๆอะะะ น่าสงสารมาก อยากปลอบอยากกอดด แต่เราทำไรไม่ถูก เลยทำหน้านิ่งๆ (เราเป็นคนที่หน้านิ่งแล้วดูหยิ่งมาก) แล้วเราก็เดินไปเฉยๆเลย
กลับมาคิดอีกทีแล้วแบบ ทำไมเราเลววววแบบนี้ฟ่ะะะ สรุปคือเราเลิกกับนางไป เพราะฟังคนอื่นมากกว่าคนใกล้ตัว เราไม่ยอมถามตรงๆ มัวแต่เล่นตัว จำเป็นบทเรียนมากกกก เพิ่งมาคิดได้ตอนที่มีแฟนอีกคน อือหืมมมมม เลววนไปค่ะกูววว เพิ่งเลิกกับนางได้ไม่กี่เดือนก็มีแฟนใหม่
แล้วแฟนใหม่เรา ก็คือน้องคนที่บอกเราว่า แฟนเราจิ้นกับพี่ม.5 นี่ไม่ได้หาว่าน้องทำให้เราเลิกกับแฟนนะ เราอ่ะโง่ หูเบาเอง เราผิดเต็มๆ
อาจมีต่อนะ แต่ต่อไปมันจะเป็นเรื่องเพ้อๆถึงแฟนเก่า กับเรื่องทะเลาะกับแฟนรุ่นน้อง