ไปเที่ยวเพชรบุรีมาตั้งหลายครั้ง เพิ่งรู้ว่ามีที่เที่ยวชื่อพะเนินทุ่ง!!!


สืบเนื่องจากเพื่อนในแก๊งค์แอบไปซึมซับบรรยากาศมาเมื่อต้นเดือนเมษา ว่าไปเที่ยวพะเนินทุ่งหน้าร้อนก็สามารถเห็นหมอกสวยเหมือนกันนะ เราก็ไม่อยากจะเชื่อ ร้อนขนาด 40 องศา จะเอาหมอกที่ไหนมาสวย เพื่อนเลยส่งรูปมายืนยัน เราเห็นแล้วตะลึง จนอดไม่ได้ที่จะต้องไปพิสูจน์ด้วยตัวเอง





เห็นรูปมายั่วขนาดนี้แล้วจะรอช้าอยู่ใย วันหยุดพร้อม รถพร้อม เงินเกือบพร้อม ไปเที่ยวพะเนินทุ่งกันเลยดีกว่า….

ทริปนี้เราเดินทางขึ้นพะเนินทุ่งกันวันที่ 10-11 เมษายน 2559



การขึ้นพะเนินทุ่งจะมีเวลาให้รถขึ้นลง โดยแบ่งเป็น2 รอบ เวลาขึ้น

ช่วงเช้า 05.30- 07.30 น. ช่วงบ่าย 13.00 – 15.00 น.

เวลาลง ช่วงเช้า 09.00 – 10.00 น. ช่วงบ่าย 16.00 – 17.00 น. **อุทยานจะปิดให้บริการตั้งแต่เดือน ก.ค. – ต.ค. นะคะ

แพลนของพวกเราคือจะขึ้นกันตั้งแต่เช้า  เราจึงต้องออกเดินทางล่วงหน้า1 วัน เพื่อรอขึ้นพะเนินทุ่งเช้าวันถัดไป จึงต้องหาที่พักในตัวเมืองก่อน  (สำหรับใครที่ไม่อยากตื่นเช้ามาก พักแถว ๆ แก่งกระจานก็ได้นะคะ การเดินทางจะใกล้กว่ามาก) แต่ที่นอนของพวกเราคืนแรกคือ โรงแรมซัน พิกัดอยู่หลังเขาวัง

เนื่องจากเป็นวันเสาร์ ราคาที่พักคืนล่ะ 850 จากปกติ 750 บาท เป็นห้องนอนธรรมดาค่อนข้างสะอาดและบริการดี

พอเก็บของเข้าที่พักเสร็จแล้วก็มุ่งหน้าไปหาของกินทันที ที่ฝากท้องวันนี้คือร้านเปลญวน แผนที่ร้านตามด้านล่างเลยค่ะ

(ขอบคุณรูปภาพจากgoogle)



บรรยากาศของร้านตกแต่งสไตล์ย้อนยุค ให้บรรยากาศแบบพี่คล้าวทองกวาวมาก ๆ


อีกด้านหนึ่งของร้านเป็นคล้าย ๆ อาคารเรียน


ที่เห็นนี่คือโต๊ะกินข้าวนะคะเนี่ย  เหมือนยกห้องเรียนมาเลยทีเดียว


นอกจากบรรยากศดีแล้วอาหารก็อร่อยด้วยนะ มาดูหน้าตาอาหารกันเลยดีกว่า รสชาดดีและราคาก็ไม่แพงเลย




ของคาวเสร็จแล้วมาต่อของหวานกันเลยดีกว่า แต่ไม่ได้กินที่ร้านเปลญวนนะคะ ขับรถกลับไปกินในตัวเมือง
ร้านอยู่ตรงข้ามวัดมหาธาตุฯ มีขนมหวานให้เลือกเยอะมากกกก รสชาดโอเคเลย แต่ราคาแพงไปนิดหนึ่ง(สำหรับต่างจังหวัด)





หลังจากที่กินอิ่มนอนหลับกันไปแล้วเมื่อคืน เช้านี้ก็ได้เวลามุ่งหน้าสู่พะเนินทุ่งกันแล้ว
เริ่มเดินทางออกจาโรงแรมประมาณ 6 เช้า ขับไปเส้นทางเดียวกันกับแก่งกระจาน แต่ทางไปพะเนินทุ่งจะเลยแก่งไปประมาณ 15-20 นาที

ไปถึงที่ทำการบ้านกร่าง 7.30 พอดี รถเก๋งและรถตู้ไม่สามารถขึ้นพะเนินทุ่งได้นะคะ ต้องเป็นรถโฟร์วีลหรือกระบะเท่านั้น คนที่เอารถเล็กมาสามารถจอดรถไว้ที่นี่ได้เลย ทางอุทยานมีรถพาขึ้นไป ค่าบริการสามารถโทรเช็คกับทางอุทยานได้เลยค่ะ

ระหว่างทางไปที่ทำการบ้านกร่างจะเจออุโมงค์ต้นไม้ สามารถลงไปถ่ายรูปได้เลย อากาศก็เริ่มเย็นสบายแล้ว


แต่ทางที่ขึ้นพะเนินทุ่งจะขรุขระเเละลาดชันพอสมควร แต่สองข้างทางโอบล้อมไปด้วยธรรมชาติ รู้สึกสดชื่น


ระหว่างทางขึ้นพะเนินทุ่ง ต้องผ่านลำธารเล็ก ๆ ถึง 3 ลำธารและเป็นที่อยู่ของเหล่าผีเสื้อมากมาย(บางช่วงอาจจะไม่มีน้ำนะ)



ใช้เวลาเดินทางเกือบชั่วโมงในที่สุดก็มาถึงพะเนินทุ่ง อันดับแรกที่ทำคือกินค่ะ ฮ่าๆ ตั้งแต่เช้าไม่ได้กินอะไรกันมาเลย ข้างบนเค้ามีอาหารขายด้วยนะ ถ้าเป็นวันเสาร์-อาทิตย์ จะมีกับข้าวหลายอย่างหน่อย แต่ถ้าเป็นวันธรรมดาก็2-3 อย่าง รสชาติดีเลยทีเดียว แต่มื้อนี้ขอจัดข้าวเหนียวหมูที่ซื้อมาจากข้างล่างก่อนดีกว่า

หลังจากกินเสร็จก็ไปหาที่นอนกันเลย ค่าเช่าเต้นท์พร้อมอุปกรณ์ คืนละ 350 บาท พร้อมเจ้าหน้าที่บริการกางเต้นท์ให้อย่างดี

ลานกางเต้นท์ ลานกว้างพอสมควรเลย


ตอนสาย ๆ แดดค่อนข้างแรง เลยขอมากางเต้นท์ข้างในศาลาก่อน เย็นสบายกันเลยทีเดียว (เป็นวันที่ไม่ค่อยมีนักท่องเที่ยวพอดีค่ะ)


หลังจากเก็บของเข้าที่พักแล้วจุดมุ่งหมายต่อไปที่เราจะไปก็คือ น้ำตกทอทิพย์
แนะนำให้ไปในช่วงเช้า ๆ แต่ก่อนจะไปต้องไปแจ้งเจ้าหน้าที่ให้ทราบก่อนนะคะ เพราะต้องเดินเข้าไปในป่า
เจ้าหน้าที่จะได้ให้คำแนะนำและอธิบายเส้นทางก่อนไป(ทางที่ดีควรมีเจ้าหน้าที่นำทางจะดีมาก)  ควรใส่กางเกงขายาว รองเท้าผ้าใบ
อ่อ..แล้วต้องเตรียมน้ำเปล่าไปด้วยนะคะอย่างน้อยคนล่ะ2ขวด อาจจะเอาผลไม้ติดตัวไปด้วยนิดหนึ่งเช่น แอปเปิ้ล หรือ กล้วย(เสริมแรงระหว่างทางไปและกลับ)
จากลานกางเต้นท์ขับรถมาประมาณ 5 นาที จะเจอลานกว้าง ๆ เอาไว้จอดรถ ปากทางเข้าน้ำตกจะมีป้ายแบบนี้อยู่


แค่ปากทางเข้าก็ตื่นเต้นแล้ว


ระหว่างทาง  เหมาะกับการสำรวจธรรมชาติจริง ๆ



ทางเดินจะเป็นลักษณะเดินขึ้นบ้าง ลงบ้างสลับกันไป เรียกว่าความเหนื่อยระดับสิบเลยทีเดียว(ฝึกคุมโซนหัวใจ)


เดินไปสักพักความเหนื่อยเริ่มถามหา ดื่มแค่น้ำอย่างเดียวอาจจะเอาไม่อยู่ และนี่เป็นเหตุผลว่าทำไมควรจะพกผลไม้ที่มีความหวานมาด้วย มันช่วยได้มากเลยทีเดียว 555+ (เกือบจะถอดใจเดินกลับ)


พอเดินมาเรื่อย ๆ จนเห็นเชือก ดีใจได้เลย เพราะนี้คือทางที่จะพาเราไปหาน้ำตกอย่างแท้จริง แต่อาจจะลำบากนิดหนึ่ง เพราะทางค่อนข้างชัน ต้องคอยจับเชื่อกไว้ตลอด



จนในที่สุดเราก็เดินมาถึงจุดหมายปลายทางจนได้ ใช้เวลาเดินประมาณ 1 ชั่วโมง 10 นาที !!!


พอได้เห็นน้ำตก มันหายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้ง  (น้ำตกที่นี่จะเริ่มจากชั้นสูงสุดไล่ลงไปถึงชั้นล่างสุด) ในรูปคือชั้นที่ 5


เดินมาเหนื่อย ๆ ต้องเล่นน้ำตกเย็น น้ำเย็นมากกก..ทำให้สดชื่นหายเหนื่อยเลย คุ้มค่าที่เดินมาเหนื่อยจริง ๆ


เล่นน้ำกันสักพักใหญ่ก็ได้เวลาเดินกลับที่พักกันแล้ว แนะนำว่าไม่ควรกลับหลังจากบ่าย 3 โมงนะคะ เนื่องจากอยู่ในป่าจะมืดค่อนข้างเร็ว เวลาเดินกลับเหนื่อยกว่าตอนมามาก ต้องนั่งพักกันหลายครั้งเลย(มันล้าสะสมอ่ะ ^^) ระหว่างทางกลับได้ยินเสียงช้างป่าร้อง ดังมากประมาณ 2 ครั้ง  ในใจก็แอบตื่นเต้นผสมกลัว คิดว่าถ้าช้างมาจะทำยังไงดี ตอนหลังได้มีโอกาสพูดคุยกับเจ้าหน้าที่ เจ้าหน้าที่บอกว่า **ช้างจะมีหูทิพย์ เค้าจะรู้ว่าใครมาดีไม่ดี การส่งเสียงร้องบางครั้งก็เหมือนการเตือนว่าเค้าอยู่ตรงนี้นะ อย่าเข้าไปยุ่งกับเค้า

*** เป็นความเชื่อส่วนบุคคลนะคะ  *** สำหรับเราแล้วไม่เชื่ออย่าลบหลู่ดีกว่า ถือคติเข้าเมืองตาหลิ่วต้องหลิ่วตาตาม