เมื่อ Pink trumpet ชมพูพันทิพย์ ทำให้ใจที่ห่อเหี่ยว เป็นสีชมพูฟรุ้งฟริ้งโดยไม่รู้ตัว
ขออกตัวก่อนว่า กระทู้นี้ ขอเน้นรูปเน้นๆ ไม่เน้นเนื้อหานะคะ (รูปไม่สวย อย่าว่ากันน้า)  
จริงๆกระทู้นี้ ไม่ได้มีเนื้อหาในการมาเขียนเล่ามากมาย  เพียง แค่อยากจะมาแบ่งปัน
ความประทับใจ ที่อาจจะเรียกได้ว่า เป็น Amazing Thailand และอยากให้ คนไทย หันมาช่วยสร้างจุดเด่น
ของชมพูพันธ์ทิพย์  ที่ตอนนี้มีหลายพื้นที่ที่เริ่มให้ความสนใจกันเยอะมากขึ้น







      เคยคิดเล่นๆกันบ้างหรือเปล่าคะ ว่า ทำไมเรายังเสียเงินค่าเครื่อง   ค่าเดินทาง  เพื่อไปดูซากุระ ดอกไม้สวยๆที่ต่างประเทศได้
ซึ่งของเค้าจะมีเพียงปีละครั้ง แต่พอกลับมามอง ดอกไม้ในไทยเรา ก็ยังมีความสวยงามไม่แพ้กัน  และยังออกดอกให้ชื่นชมเพียงปีละครั้ง
แค่เห็นรูป หลายคนคงรู้แล้วใช่ไหมคะ ว่า อยู่ในโซนไหนใน กทม .  ............... แน่นอนค่ะ นี่คือสวนรถไฟหรือที่เราหลายคนอาจจะเรียกว่า สวนจตุจักร
สวนวชิรเบญจทัศ............................
          บอกเลย ว่าอันนี้คือความตั้งใจที่จะมาดูเลย  ปีนี้เป็นปีที่ 2 ที่มาติดตามน้องฟรุ้งฟริ้ง   ปีนี้นับว่า บานช้ากว้าปีที่ผ่านมา ระยะเวลาบาน สลับกันกับ ที่ม.เกษตรวิทยาเขตกำแพงแสนเลย   ปีนี้ได้มาชมแค่ที่เดียวคือที่นี่ เพราะอาจจะด้วย อากาศที่เปลี่ยนแปลง เลยส่งผล ต่อการเติบโตและช่วงการออกดอกเบ่งบาน ของพืชเกือบทุกชนิด  และปีนี้ นอกจากชมพูพันธ์ทิพย์ที่สวนรถไฟจะบานช้าแล้ว  แถมยังร่วงหล่น เริ่มเฉาเร็วมากๆ  (อันนี้ จขกท. เพิ่งไปมาเมื่อวันที่ 19 เมษายน 59 )เองค่ะ







ระหว่างทางที่เดินเข้าไป เจอกับน้องแมลงปอข้างสระ  แอบนั่งชิลๆ ลมพัดเย็นๆ ซึ่งดูขัดกันกับแสงแดด ที่แทบจะเผาเราเป็นจุน เมื่อไปสัมผัสโดน
(บางครั้งแอบมโน นี่เราเป็นแดร๊กคูล่า ผีดูดเลือดโดยไม่รู้ตัวหรือเปล่า ทำไมเวลาโดนแสงแดด งี้แทบเหมือนจะโดนเผา แสบไปทั้งตัว.............)






  ดอกชมพูพันทิพย์  เมื่อส่องเล็้งไปแต่ละพุ่มดอก บนต้น  จะเริ่มเห็นว่า ต่างเริ่มพากันเฉาเพราะแสงแดดกันล่ะ