อ่านจากหัวเรื่องคงคิดว่าเราเป็นคนแรกเนอะ
แต่เปล่าเลย เราเป็นคนที่ 2 เราคบกับพี่เขา ทั้ง ๆ ที่เรารู้ว่าเขามีแฟนอยู่แล้ว เรียกอีกอย่างว่าเมียน้อยก็ได้ (ด่าเราได้นะ)
ถ้าถามว่าทำไมเราเลือกจะคบ เพราะเราปลื้มเขามานานมาก มากจนไม่คิดว่าวันนึงจะได้เป็นแฟนกัน ตอนนี้เรากับเขาคบกันเกือบปีแล้ว และเขาก็คบกับแฟนตัวจริงเขาประมาณ 5 - 6 ปีแล้วแหละ (ยิ่งเราพูดมาเยอะ เราก็เหมือนคนค๊อตหน้าด้านเลย)
เราคบกับพี่เขาได้ เพราะเขากับแฟนอยู่คนละจังหวัดกัน ถ้าพี่เขาหยุดงานก็จะไปหา ส่วนในทุก ๆ วัน เขาก็คุยโทรศัพท์กัน (เราก็อยู่ตรงนั้นนะ) อย่าถามเลยว่าทนได้ไง เพราะเป็นคนยอมก็เลยต้องยอมไปเรื่อย ๆ (โง่ดี)
และเมื่อไม่นานมานี้ เราเพิ่งรู้ว่าเขาแอบไปกิ๊กกั๊กกับ ผญ.อีกคน เราจับติด เราไปหา ผญ.คนนั้น แต่สุดท้ายแล้วเขาก็ยังคุยกัน
เราบอกเลิกเขานะ เขาก็ไม่ยอมเลิก เขาบอกว่า เขาแค่สนุก ถ้าอยู่ที่นี่เราคือที่ 1 อยู่แล้ว
ผ่านมาเดือนกว่า ๆ พฤติกรรมเปลี่ยนไป ไปไหนไม่บอก ไลน์ไม่คุย โทรศัพท์ก็ไม่ค่อยได้คุยกัน เจอกันนับครั้งได้
เราโครตโง่มากเลย เราไม่รู้ต้องทำไง เราพยายามจะเลิกกับเขาแล้ว แต่ทุกครั้งที่เราบอกเลิก เขาก็ไม่เลิก กลายเป็นคำบอกเลิกของเรากลายเป็นคำเรียกร้องความสนใจของเราไป ทั้ง ๆ ที่เราอยากชัดเจนไปเลย
เรายอมคนหนึ่งคนแล้ว จะให้เรายอมอีก เราคงทำไม่ได้