ตอนประถมเรียนสห มา เพื่อนส่วนใหญ่ก็เป็นผู้ชาย พ่อแม่มีระแวงบ้าง(กลัวเราไปกับผู้ชายไรงี้) ตัดความระแวงด้วยการสอบเข้าร.ร.หญิงล้วน (ม.1-ม.6) ก็ยังคงระแวงทอม ( - -) กลัวเราเลียนแบบ ด้วยความที่เป็นเด็กกิจกรรมก็จะไปทำค่ายนอกร.ร.ตลอดๆ ทำกิจกรรมในร.ร.บ้าง นอกร.ร.บ้าง ก็เป็นธรรมดาที่จะเจอเพื่อนต่างร.ร. ทั้งผช . ผญ. ตุ๊ด ทอม  มีครบ เราเฉยๆ ก็เพื่อนไงจริงใจก็พอ คุยได้เล่นได้หมด แต่พ่อแม่นี่ไม่ได้เลยย  รู้ว่ามีเพื่อนเพศที่สาม(ไม่ว่าจะตุ๊ด หรือทอมก็ตาม) จะโวยวายหนักมาก เคยถึงขั้นโทรไปด่าเพื่อนเราด้วยซ้ำ คือเพื่อนเราก็ไม่ได้ผิดไง บางทีเราว่าเพศที่สามก็ไม่ได้แย่หมด  เผลอๆบางคนดีกว่าเพื่อนผญ เราด้วยซ้ำ  บางคนดูแรง แต่สิ่งที่แสดงออกมาคือตรงๆไง ไม่แหล พ่อเคยบอกว่า "ตุ๊ด ถึงยังไงก็คือผช  ถ้าหน้ามืดขึ้นมาก็คือผช  มันก็เอาได้ทั้งนั้น" คือมันเป็นงี้จริงหรอ?  เคยมีอะไรทำนองนี้เกิดขึ้นจริงหรอ?  อันนี้เราไม่รู้  แม่เราก็จะ"ปากก็บอกว่าตุ๊ดๆ  เอาเข้าจริงเป็นรึป่าวเราก็ไม่รู้ ใจเราเองว่าไม่คิดๆ เป็นเพื่อน แต่อยู่กันไปนานๆใจมันจะยอมรับไปเองเดี๋ยวมันก็คิด ถึงเราไม่คิด เขาก็ต้องคิด" คือ? ไม่เข้าใจแหะ...จริงๆนะ เห็นเพื่อนที่เป็นตุ๊ดงี้  5-6 ปีมันก็ยังตุ๊ดอยู่ บางทีเราคบเพื่อนเราก็เผลอลืมคิดไป ว่านี่คือผช.นะ นี่ตุ๊ดนะ ทอมนะ คิดแค่แบบอ๋อนี่คือเพื่อน จบ ก็เลยยังงงๆ หรือจริงๆแล้วสังคมเราแคบไป?  
ทำยังไงพ่อแม่ถึงจะไม่รังเกียจเพื่อนที่เป็นเพศที่สาม    เราจะอธิบายให้เขาเข้าใจได้ไง ว่าเพศที่สามไม่ได้แย่ไปหมด แล้วต้องทำยังไงเขาถึงจะไว้ใจ -0-