อ่ะโหลๆ 1 2 3 เริ่มต้นยังไงดี ? เอาเป็นว่าเริ่มเลยละกัน แฮร่
อินโทร: ทริปนี้ 4 วัน 3 คืน มีขึ้นเขา ลงหาด ดำน้ำ กางเต็นท์นอนริมหาด นั่งรถไฟฟรี ตามประสาคนงบน้อยครับ จบอินโทร...
>>> รีวิวนี้ค่อนข้างยาว (มากก) ภาพเยอะแต่ไม่ค่อยสวยนะครับ เนื่องจากถ่ายด้วย iPhone 5C ผ่านการบีบรูป ปรับสีและแสงนิดหน่อย ไม่มีการใช้แอพเสริมใดๆทั้งสิ้นครับ <<<
12 เมษายน 2559 ณ สำนักงานแห่งหนึ่ง
- 15.30 น. นั่งดูรีวิวที่เที่ยว รถไฟฟรี แบบคนงบน้อย งานกองเต็มโต๊ะเลย ค่อยทำละกัน แฮ่ ^^"
- 19.30 น. เหมือนใกล้ความจริง เริ่มลังเลว่าจะไปดีหรือไม่ไปดี คิดไปคิดมา ตี Hon สักตาก่อนละกัน ไหนๆก็จะหยุดยาวละ แป๊บเดียวล่อไป 3 ตา 3 ชั่วโมงผ่านไป ไม่มีอะไรคืบหน้า เริ่มกลับมาอ่านรีวิวต่อ
- 22.00 น. ตัดสินใจว่าจะไปคนเดียว (อันนี้คิดมานานม้ากกก) ไปไหนดีที่ไม่ไกลมาก ประหยัดเวลา ประหยัดงบ จากที่อ่านรีวิวพอสมควรเลยตัดสินใจว่า ไปประจวบฯละกัน แพลนคร่าวๆก่อนไปดังนี้
- 23.30 น. กลับหอเก็บข้าวของเสื้อผ้า ยา และอุปกรณ์ที่จำเป็น ยัดใส่กระเป๋าโน๊ตบุ๊ค (สาระรูป เอ้ยย สารภาพว่า "ไม่มีกระเป๋าเป้" แฮร่)
- 00.05 น. เก็บรวบรวมข้อมูลการเดินทาง เช่น เดินทางไปสถานีรถไฟยังไง? รอบรถไฟฟรีกี่โมง? ขึ้นแล้วลงไหน? นอนที่ไหน? บลาๆๆ
- 02.30 น. ตั้งนาฬิกาปลุกแล้วก็นอนนนน
ทุกสิ่งอย่างที่เห็น ยัดใส่กระเป๋าโน๊ตบุ๊คหมดเลย 555
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
13 เมษายน 2559
- 05.00 น. พยายามแหกตาตื่นนนนนน (ไม่ได้ตื่นเช้าแบบนี้มานานนมากกก)
- 05.40 น. เริ่มต้นการเดินทาง ออกจากหอ ไปขึ้นรถตู้ลงสายใต้ ใช้เวลาในการเดินทางประมาณ 1 ชั่วโมง (รถไม่ติด) ต่อด้วยนั่งวินมอเตอร์ไซค์ไปสถานีรถไฟตลิ่งชัน (รถไฟขบวน 255 ธนบุรี - หลังสวน) มีสมาชิกพันทิปท่านหนึ่งได้บอกไว้ว่ารถไฟผ่านสถานีตลิ่งชันอยู่แล้ว ไม่ต้องเสียเวลาไปขึ้นที่ธนบุรี
ไปถึงสถานีปุ๊บ รับตั๋วฟรี นั่งรอไม่ถึง 5 นาที รถไฟมา ถ้าช้าอีกนิดตกรถไฟแน่ๆเลยย
ตั๋วรถไฟและหนังสือ 1 เล่ม กับการเดินทางครั้งนี้....
บทเรียนแรก : การตรงต่อเวลาคือมาถึงก่อนเวลาอย่างน้อย 15 นาที ก่อนออกเดินทางไปที่ไม่เคยไป ควรเผื่อเวลาไว้เสมอ
สถานีชุมทางตลิ่งชัน
- 07.48 น. รถไฟออกจากสถานีตลิ่งชัน ปู้นๆ คนค่อนข้างแน่นเพราะเป็นวันหยุดยาว เดินหาที่นั่ง มีพี่คนนึงบอกว่า น้องๆตรงนี้ว่างๆ ผมนี่ยิ้มมมมแก้มบานเลยย นั่งไปได้สักพักสนทนากับพี่เค้าแล้วก็ได้ความว่า(น่าจะชื่อพี่ตาล)เป็นคนพื้นเพอยู่ที่บ้านกรูด จ.ประจวบ แต่มาทำงานที่สนามบินดอนเมือง หยุดเทศกาลเลยกลับไปเยี่ยมบ้าน พี่เค้าก็แนะนำให้ไปเที่ยวบ้านกรูด หาดสวย ทะเลใส ก็เลยตอบไปว่า "ดูอีกทีนะครับ ไม่แน่อาจจะไป เพราะไม่มีแพลนที่แน่นอน"
บรรยากาศบนรถไฟครับ
มาถึงสถานีนครปฐม คนขึ้นค่อนข้างเยอะ ทำให้รถไฟคนแน่นขึ้นมาก มีน้องคนนึงขึ้นมาก็เลยชวนคุย ทราบชื่อว่าชื่อน้องตา จะเดินทางกลับบ้านที่ชุมพร ก็เลยสลับกันนั่ง ตลอดทางก็ได้พูดคุย เม้ามอยเฮฮากันตามประสา ซื้อของกินบนรถไฟแบ่งกันกินตามมีตามเกิด ได้ความรู้สึกเป็นกันเอง ระยะทางสั้นลงเยอะครับ
ขออนุญาตลงรูปพี่ตาลและน้องตานะครับ พี่ตาลบอกว่าถ่ายยังไงดี ก็เลยตอบไปว่า "ง่ายๆชูสองนิ้วคับพี่"
บทเรียนที่ 2 : มิตรภาพเกิดขึ้นที่ไหนก็ได้ เพียงแค่เราเริ่มต้นยิ้มและทักทาย
- 14.20 น. ที่นี่สถานีประจวบคีรีขันธ์ ท่านผู้โดยสารที่มีความประสงค์ลงสถานีนี้ กรุณาตรวจสอบสัมภาระของท่านก่อนลงจากรถไฟ ความรู้สึกแรกคือตื่นเต้นมากกกกกก (เคยนั่งรถไฟถึงหัวหิน) ครั้งแรกที่นั่งมาไกลกว่าหัวหิน พอลงจากรถไฟปุ๊บ คิดอย่างเดียวคือเดินไปทางไหน 555
สถานีประจวบคีรีขันธ์
รวบรวมความกล้า แบกเป้ขึ้นหลัง เดินตรงไปอย่างเดียว เอ๊ะ นี่โรงแรมยุติชัยที่ดูไว้นี่นาาา ลองถามห้องดู ได้เรื่องว่าเหลือห้องเดียว เป็นพัดลม มี 2 เตียง นอนได้ 3 คน 350 บาท ไม่ลังเลครับ ตกลงทันทีว่า "เอาครับ" แล้วก็เช่าจักรยานคู่ใจอีก 1 คัน 50 บาท (เบรคไม่ได้ซ่อม ต้องใช้ขาลากพื้นอย่างเดียว) ห้องที่ได้เป็นห้องที่หันหน้าไปด้านใน ไม่ค่อยมีลมเข้า อากาศร้อนนิดหน่อย แต่ไม่ซีเรียสครับ
ภาพห้องนอนครับ มี 2 เตียง แต่นอนคนเดียว 555
บทเรียนที่ 3 : บางทีเราต้องเปลี่ยนตัวเองให้เข้ากับสิ่งรอบตัว ไม่ใช่เปลี่ยนสิ่งรอบตัวให้เข้ากับตัวเอง
จักรยานไม่มีเบรคสอนให้รู้จักการเบรคเท้าและกระโดดลงอย่างเทพๆ ห้องนอนไม่มีแอร์เตือนสติว่า อย่างน้อยเรายังมีความรู้สึก
จักรยานคู่ใจ ไร้เบรค ถึงไหนถึงกัน
หลังจากเช็คอิน เช่าจักรยานเรียบร้อย ก็ได้เวลาตระเวนทัวร์ครับ เริ่มจากปั่นตรงไปหาดก่อนเลย เด็กๆกำลังเล่นน้ำสงกรานต์กันอย่างสนุกสนาน ไปถ่ายรูปแชะๆๆ แล้วก็ปั่นไปต่อเรื่อยๆ เลียบหาดไปทางเขาช่องกระจก และข้ามสะพานไปถ่ายรูปกับป้ายอ่าวประจวบคีรีขันธ์ อยากเข้าไปที่เขาตาม่องลาย แต่สอบถามคนในพื้นที่เค้าบอกว่า ขึ้นไม่ได้ แต่มีเส้นทางศึกษาธรรมชาติ ก็เลยไม่ได้เข้าไป
สะพานอะไรสักอย่าง ลืมชื่ออ่ะ 555
ภาพรัวๆครับ
ปั่นต่อกลับมาที่ตีนเขาช่องกระจก จอดจักรยานไว้ที่วัดด้านล่าง ตั้งใจว่าจะไปชมพระอาทิตย์ตกดินที่เขาช่องกระจก และแล้วก็ซื้อข้าวโพดสำหรับลิง แล้วก็เริ่มเดินครับ
ครอบครัวลิงครับ
แตงโมลิงกิน เอ้ยย ลิงกินแตงโม
บันไดทางขึ้น แต่ถ่ายตอนลง
ภาพวิวทางขึ้น+ชายหาดครับ
ภาพยาวๆนะครับ
ภาพอีกแหละครับ
ส่วนบนวัดลิงเยอะมากกกกกก ใครถืออะไรไปลิงก็จะแย่งเอานะครับ ระวังๆหน่อยเด้ออ
ภาพบนวัดครับ ภาพอาจจะไม่ได้สวยมาก แต่ของจริงสวยแน่นอนครับ
หลังจากลงเขาก็ปั่นๆๆจักรยาน ไปปั่นๆๆจักรยานกันนน เลียบหาดมาที่เดิมครับ ศึกษาเส้นทางที่จะไปเขาล้อมหมวกเพราะตั้งใจว่าจะไปขึ้นเขาล้อมหมวกตอนเช้า พอปั่นมาได้เรื่อยๆก็เห็นลุงกำลังหาหอยอยู่ ด้วยความที่อยากรู้เรื่องราวชาวบ้านก็เลยเข้าไปทักทายและถามไถ่
ได้เรื่องมาว่า...... กาลครั้งหนึ่ง เอ้ยยยย ไม่ใช่ละๆ ได้เรื่องมาว่าลุงกำลังหาหอยอะไรสักอย่าง เค้าจะใช้ไม้ด้ามยาวๆ ที่ปลายไม้จะมีลวดแผ่นคมๆ แล้วก็มีเชือกผูกเอวเอาไว้ลาก ถอยหลังเดิน เห็นลุงแกทำละเพลินดี มีลูกสาวกับแฟนแกมาด้วยกัน แกบอกว่าจะมาหาแค่ช่วงนี้เพราะหยุดสงกรานต์ ไม่ได้ทำขนมปังขาย (บ้านแกทำขนมปังขายเอง) ตบท้ายด้วยรูปลูกสาวคุณป้ากำลังตามล่าหาหอย 1 รูป
ขออนุญาตพี่ในรูปด้วยนะครับ
พอกลับจากชายหาดก็แวะตลาดที่ว่าการอำเภอหาข้าวกินตามประสา แวะซื้อน้ำที่ 7-11 แล้วก็กลับห้องพัก อาบน้ำอาบท่า นั่งดูรูปเรื่อยๆ เข้าไปดูความจำเครื่อง โอ้วววโน้ววววว เหลือ 200 กว่าเมกกะไบท์ ได้เวลานั่งลบรูป อัพรูปขึ้น G-Drive ตั้งนาฬิกาปลุก แล้วก็นอนนน คร่อกกกกกก
จบวันแรก...
[CR.] สะพายเป้คนเดียว เที่ยวประจวบ ขึ้นเขาล้อมหมวก บวก 5 อ่าว ยาวไปถึงเกาะทะลุ 4 วัน 3 คืน ตังค์ไม่หมดไม่กลับ !!!
อินโทร: ทริปนี้ 4 วัน 3 คืน มีขึ้นเขา ลงหาด ดำน้ำ กางเต็นท์นอนริมหาด นั่งรถไฟฟรี ตามประสาคนงบน้อยครับ จบอินโทร...
12 เมษายน 2559 ณ สำนักงานแห่งหนึ่ง
- 15.30 น. นั่งดูรีวิวที่เที่ยว รถไฟฟรี แบบคนงบน้อย งานกองเต็มโต๊ะเลย ค่อยทำละกัน แฮ่ ^^"
- 19.30 น. เหมือนใกล้ความจริง เริ่มลังเลว่าจะไปดีหรือไม่ไปดี คิดไปคิดมา ตี Hon สักตาก่อนละกัน ไหนๆก็จะหยุดยาวละ แป๊บเดียวล่อไป 3 ตา 3 ชั่วโมงผ่านไป ไม่มีอะไรคืบหน้า เริ่มกลับมาอ่านรีวิวต่อ
- 22.00 น. ตัดสินใจว่าจะไปคนเดียว (อันนี้คิดมานานม้ากกก) ไปไหนดีที่ไม่ไกลมาก ประหยัดเวลา ประหยัดงบ จากที่อ่านรีวิวพอสมควรเลยตัดสินใจว่า ไปประจวบฯละกัน แพลนคร่าวๆก่อนไปดังนี้
- 23.30 น. กลับหอเก็บข้าวของเสื้อผ้า ยา และอุปกรณ์ที่จำเป็น ยัดใส่กระเป๋าโน๊ตบุ๊ค (สาระรูป เอ้ยย สารภาพว่า "ไม่มีกระเป๋าเป้" แฮร่)
- 00.05 น. เก็บรวบรวมข้อมูลการเดินทาง เช่น เดินทางไปสถานีรถไฟยังไง? รอบรถไฟฟรีกี่โมง? ขึ้นแล้วลงไหน? นอนที่ไหน? บลาๆๆ
- 02.30 น. ตั้งนาฬิกาปลุกแล้วก็นอนนนน
ทุกสิ่งอย่างที่เห็น ยัดใส่กระเป๋าโน๊ตบุ๊คหมดเลย 555
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
13 เมษายน 2559
- 05.00 น. พยายามแหกตาตื่นนนนนน (ไม่ได้ตื่นเช้าแบบนี้มานานนมากกก)
- 05.40 น. เริ่มต้นการเดินทาง ออกจากหอ ไปขึ้นรถตู้ลงสายใต้ ใช้เวลาในการเดินทางประมาณ 1 ชั่วโมง (รถไม่ติด) ต่อด้วยนั่งวินมอเตอร์ไซค์ไปสถานีรถไฟตลิ่งชัน (รถไฟขบวน 255 ธนบุรี - หลังสวน) มีสมาชิกพันทิปท่านหนึ่งได้บอกไว้ว่ารถไฟผ่านสถานีตลิ่งชันอยู่แล้ว ไม่ต้องเสียเวลาไปขึ้นที่ธนบุรี
ไปถึงสถานีปุ๊บ รับตั๋วฟรี นั่งรอไม่ถึง 5 นาที รถไฟมา ถ้าช้าอีกนิดตกรถไฟแน่ๆเลยย
ตั๋วรถไฟและหนังสือ 1 เล่ม กับการเดินทางครั้งนี้....
บทเรียนแรก : การตรงต่อเวลาคือมาถึงก่อนเวลาอย่างน้อย 15 นาที ก่อนออกเดินทางไปที่ไม่เคยไป ควรเผื่อเวลาไว้เสมอ
สถานีชุมทางตลิ่งชัน
- 07.48 น. รถไฟออกจากสถานีตลิ่งชัน ปู้นๆ คนค่อนข้างแน่นเพราะเป็นวันหยุดยาว เดินหาที่นั่ง มีพี่คนนึงบอกว่า น้องๆตรงนี้ว่างๆ ผมนี่ยิ้มมมมแก้มบานเลยย นั่งไปได้สักพักสนทนากับพี่เค้าแล้วก็ได้ความว่า(น่าจะชื่อพี่ตาล)เป็นคนพื้นเพอยู่ที่บ้านกรูด จ.ประจวบ แต่มาทำงานที่สนามบินดอนเมือง หยุดเทศกาลเลยกลับไปเยี่ยมบ้าน พี่เค้าก็แนะนำให้ไปเที่ยวบ้านกรูด หาดสวย ทะเลใส ก็เลยตอบไปว่า "ดูอีกทีนะครับ ไม่แน่อาจจะไป เพราะไม่มีแพลนที่แน่นอน"
บรรยากาศบนรถไฟครับ
มาถึงสถานีนครปฐม คนขึ้นค่อนข้างเยอะ ทำให้รถไฟคนแน่นขึ้นมาก มีน้องคนนึงขึ้นมาก็เลยชวนคุย ทราบชื่อว่าชื่อน้องตา จะเดินทางกลับบ้านที่ชุมพร ก็เลยสลับกันนั่ง ตลอดทางก็ได้พูดคุย เม้ามอยเฮฮากันตามประสา ซื้อของกินบนรถไฟแบ่งกันกินตามมีตามเกิด ได้ความรู้สึกเป็นกันเอง ระยะทางสั้นลงเยอะครับ
ขออนุญาตลงรูปพี่ตาลและน้องตานะครับ พี่ตาลบอกว่าถ่ายยังไงดี ก็เลยตอบไปว่า "ง่ายๆชูสองนิ้วคับพี่"
บทเรียนที่ 2 : มิตรภาพเกิดขึ้นที่ไหนก็ได้ เพียงแค่เราเริ่มต้นยิ้มและทักทาย
- 14.20 น. ที่นี่สถานีประจวบคีรีขันธ์ ท่านผู้โดยสารที่มีความประสงค์ลงสถานีนี้ กรุณาตรวจสอบสัมภาระของท่านก่อนลงจากรถไฟ ความรู้สึกแรกคือตื่นเต้นมากกกกกก (เคยนั่งรถไฟถึงหัวหิน) ครั้งแรกที่นั่งมาไกลกว่าหัวหิน พอลงจากรถไฟปุ๊บ คิดอย่างเดียวคือเดินไปทางไหน 555
สถานีประจวบคีรีขันธ์
รวบรวมความกล้า แบกเป้ขึ้นหลัง เดินตรงไปอย่างเดียว เอ๊ะ นี่โรงแรมยุติชัยที่ดูไว้นี่นาาา ลองถามห้องดู ได้เรื่องว่าเหลือห้องเดียว เป็นพัดลม มี 2 เตียง นอนได้ 3 คน 350 บาท ไม่ลังเลครับ ตกลงทันทีว่า "เอาครับ" แล้วก็เช่าจักรยานคู่ใจอีก 1 คัน 50 บาท (เบรคไม่ได้ซ่อม ต้องใช้ขาลากพื้นอย่างเดียว) ห้องที่ได้เป็นห้องที่หันหน้าไปด้านใน ไม่ค่อยมีลมเข้า อากาศร้อนนิดหน่อย แต่ไม่ซีเรียสครับ
ภาพห้องนอนครับ มี 2 เตียง แต่นอนคนเดียว 555
บทเรียนที่ 3 : บางทีเราต้องเปลี่ยนตัวเองให้เข้ากับสิ่งรอบตัว ไม่ใช่เปลี่ยนสิ่งรอบตัวให้เข้ากับตัวเอง
จักรยานคู่ใจ ไร้เบรค ถึงไหนถึงกัน
หลังจากเช็คอิน เช่าจักรยานเรียบร้อย ก็ได้เวลาตระเวนทัวร์ครับ เริ่มจากปั่นตรงไปหาดก่อนเลย เด็กๆกำลังเล่นน้ำสงกรานต์กันอย่างสนุกสนาน ไปถ่ายรูปแชะๆๆ แล้วก็ปั่นไปต่อเรื่อยๆ เลียบหาดไปทางเขาช่องกระจก และข้ามสะพานไปถ่ายรูปกับป้ายอ่าวประจวบคีรีขันธ์ อยากเข้าไปที่เขาตาม่องลาย แต่สอบถามคนในพื้นที่เค้าบอกว่า ขึ้นไม่ได้ แต่มีเส้นทางศึกษาธรรมชาติ ก็เลยไม่ได้เข้าไป
สะพานอะไรสักอย่าง ลืมชื่ออ่ะ 555
ภาพรัวๆครับ
ปั่นต่อกลับมาที่ตีนเขาช่องกระจก จอดจักรยานไว้ที่วัดด้านล่าง ตั้งใจว่าจะไปชมพระอาทิตย์ตกดินที่เขาช่องกระจก และแล้วก็ซื้อข้าวโพดสำหรับลิง แล้วก็เริ่มเดินครับ
ครอบครัวลิงครับ
แตงโมลิงกิน เอ้ยย ลิงกินแตงโม
บันไดทางขึ้น แต่ถ่ายตอนลง
ภาพวิวทางขึ้น+ชายหาดครับ
ภาพยาวๆนะครับ
ภาพอีกแหละครับ
ส่วนบนวัดลิงเยอะมากกกกกก ใครถืออะไรไปลิงก็จะแย่งเอานะครับ ระวังๆหน่อยเด้ออ
ภาพบนวัดครับ ภาพอาจจะไม่ได้สวยมาก แต่ของจริงสวยแน่นอนครับ
หลังจากลงเขาก็ปั่นๆๆจักรยาน ไปปั่นๆๆจักรยานกันนน เลียบหาดมาที่เดิมครับ ศึกษาเส้นทางที่จะไปเขาล้อมหมวกเพราะตั้งใจว่าจะไปขึ้นเขาล้อมหมวกตอนเช้า พอปั่นมาได้เรื่อยๆก็เห็นลุงกำลังหาหอยอยู่ ด้วยความที่อยากรู้เรื่องราวชาวบ้านก็เลยเข้าไปทักทายและถามไถ่
ได้เรื่องมาว่า...... กาลครั้งหนึ่ง เอ้ยยยย ไม่ใช่ละๆ ได้เรื่องมาว่าลุงกำลังหาหอยอะไรสักอย่าง เค้าจะใช้ไม้ด้ามยาวๆ ที่ปลายไม้จะมีลวดแผ่นคมๆ แล้วก็มีเชือกผูกเอวเอาไว้ลาก ถอยหลังเดิน เห็นลุงแกทำละเพลินดี มีลูกสาวกับแฟนแกมาด้วยกัน แกบอกว่าจะมาหาแค่ช่วงนี้เพราะหยุดสงกรานต์ ไม่ได้ทำขนมปังขาย (บ้านแกทำขนมปังขายเอง) ตบท้ายด้วยรูปลูกสาวคุณป้ากำลังตามล่าหาหอย 1 รูป
ขออนุญาตพี่ในรูปด้วยนะครับ
พอกลับจากชายหาดก็แวะตลาดที่ว่าการอำเภอหาข้าวกินตามประสา แวะซื้อน้ำที่ 7-11 แล้วก็กลับห้องพัก อาบน้ำอาบท่า นั่งดูรูปเรื่อยๆ เข้าไปดูความจำเครื่อง โอ้วววโน้ววววว เหลือ 200 กว่าเมกกะไบท์ ได้เวลานั่งลบรูป อัพรูปขึ้น G-Drive ตั้งนาฬิกาปลุก แล้วก็นอนนน คร่อกกกกกก
จบวันแรก...