สวัสดีค่ะ วันนี้จะมาเล่าถึงความเจ็บปวดที่ได้เกิดจาก การทำตัวเองทั้งนั้น
ขอเล่าเลยละกัน ตอนนี้แฟนเก่าอายุ 29 เราอายุ 27 เราคบกันเดือนสิงหาคม 2555 ตอนนั้นแฟนมาจีบเราก่อน เราก็ไม่มีใครเลยลองๆคบดู
แฟนน่าตาดีกว่าเรา (ลูกครึ่งจีน แต่ไม่ตี๋นะ แม่เป็นคนอีสาน เหมือนได้แม่มามากกว่า) ฐานะก็ดีกว่าเรา ช่วงจีบก็ดูแลเทคแคร์เราเป็นอย่างดี
พาไปเที่ยวทุกทีเลย จนเราตกลงเป็นแฟนกัน แฟนก็เสมอต้นเสมอปลายมาตลอด จนช่วงเดือนธันวาคม55 แฟนก็ทำศัลยกรรม ทำจมูก
ทำตาสองชั้น ฉีดโบบ้าง ทำมาเรื่อยๆจนหล่อมากกก ตอนนี้ห่างไกลกับเรามากด้วย เราแอบคิดนะ เฮ้อ เดินกับเราจะอายป่ะเนี่ย
มองดูตัวเองทีไรก็คิด สวยก็ไม่สวย จนก็จน ทำไมเราช่างไม่เหมาะสมกันเลย และเราก็เริ่มทะเลาะกัน ไม่ว่าจะเรื่องเล็กๆน้อยๆก็เอามาเป็นประเด็น
แต่ไม่มีเรื่องมือที่สาม จะเป็นเรามากกว่าที่ทะเลาะกันเอง จนเราตัดสินใจเลิกกัน ตอนนั้นเจ็บปวดมาก พยายามลืมแต่ก็ทำไม่ได้
นอนร้องไห้เกือบทุกคืน แฟนก็ง้อเรานะแรกๆ หลังๆมาก็เงียบไป รู้ข่าวอีกที แฟนก็ไปทำงานที่สวีเดน เราคิดว่าคงได้เลิกกันแล้วละ
แล้วคืนนั้นแฟนก็โทรมา คำแรกที่พูดว่า "คิดถึงนะ" ใจเราสั่นมากๆ รู้สึกมีพลังอีกครั้งหนึ่ง หลังจากวันนั้น เราก็คุยแชทกันทุกวัน
นานๆทีเฟสไทม์ ที่ปลื้มมากๆคือ วันเกิดเรา แฟนก็ให้น้องเอาของขวัญมาให้ ทั้งๆที่แฟนอยู่ ตปท. น้องแฟนขับรถจากกรุงเทพ
เอาของขวัญมาให้เราที่ จ. หนึ่งในภาคอีสาน(ตอนล่าง) เราความรู้สึกเหมือนตอนโดนจีบใหม่ๆเลย รู้สึกมีความสุขอีกครั้ง พอแฟนกลับไทย
เขาก็มาหาเราและตกลงคบกันอีกครั้งหนึ่ง แฟนก็ดูแลเราดีเหมือนเดิม เราก็ไม่งี่เง่า แฟนก็มาหาบ้างเพราะทำงานไกลกัน ส่วนมากจะคุยไลน์
และโพสต์เฟสบุ๊คหากันตลอด จนเพื่อนๆพี่ๆน้องๆก็เชียร์ แรกๆก็ดีอยู่หรอก หลังๆก็มีน้อง(ญาติกัน)ที่ติดตามเฟสเราสองคนมาถามเราตรงๆ
แกมหยอก แต่ทำเราอึ้งไปเลย "พี่ไปทำไงอ่ะ ทำไมถึงได้แฟนหล่อขนาดนี้ ทั้งหล่อทั้งรวย เขามารักพี่ได้ไงอ่ะ" พี่ที่รู้จักก็มาทักอีก
"ระวังมีคนมาแย่งนะ อีกอย่างรวยขนาดนี้เขาจะรักเราจริงหรอ" เราก็พยายามไม่คิด จนแม่เราเองก็พูด "เราจะเหมาะสมกับเขาหรอลูก"
เราเล่าให้แฟนฟังตลอด แฟนก็บอกไม่ให้ใส่ใจไม่ให้เราคิดมาก ด้วยความโง่ของเรา เราคิดแบบนั้น แค่ไม่คำว่าเหมาะสม เราก็เลือกเดินออกมาอีกครั้ง
2557 แฟนไปทำงาน ตปท.อีกครั้ง เราก็พยายามตีตัวออกห่าง ไม่สนใจไม่ใส่ใจ เราแอบคุยคนอื่น เพื่อให้คนนั้นมาแทนที่แฟน (อย่างเลวอ่ะ)
เราก็ยังคบกับแฟนนะแฟนไม่รู้ด้วย แต่สุดท้ายกรรมก็ตามสนองเรา คนที่เราคุยอยู่แอบไปมีอะไรกับคนอื่นเราจับได้ เราเลยเลิก พอแฟนกลับมาก็รีบมาหาเรา
เหมือนทุกครั้ง แฟนเปิดโน๊คบุ๊คเรา เจอรูปคนที่เราคุยด้วย แฟนกลับบ้านไปเลยโดยที่ไม่พูดอะไรสักคำ เราก็ปล่อยแฟนไป ไม่โทร ไม่แชท เราคิดว่าเป็นแบบนี้ก็ดีเหมือนกันจะได้จบๆ แต่ไม่ใช่แบบนั้น 3วันต่อมา แฟนก็โทรมาก็คุยแบบปกติ เราถามถึงเรื่องนั้น ก็ไม่ให้พูดถึงอีก คือแฟนยกโทษให้เราทุกอย่าง นี่เรานอกใจนะ ทำไมถึงยังรักเรา เราก็ยังคบกันมาดรื่อยๆจน แฟนได้ไปเรียนต่อ ตปท. และไปทำงานด้วย ไปครั้งนี้คือจะเก็บเงินมาแต่งงานกับเรา คราวนี้ไป2ปี แฟนไปได้ประมาณ 2เดือน เราก็ตัดสินใจทำสิ่งที่เราอยากทำให้สำเร็จสักที เพราะสันดานเราไม่เคยเปลี่ยนไง คราวนี้เราได้เลิกกันจริงๆ เราเป็นคนบอกเลิกแฟน แฟนติดต่อมาระยะหนึ่ง แต่เราตัดทุกทาง จนในที่สุดแฟนก็หายไปจากชีวิตเรา กลางปี58 เขาก็เปิดตัวแฟนใหม่ ความรู้สึกเราตอนนั้นเหมือนใจจะขาด เจ็บจี๊ดไปถึงขั้วหัวใจ เพราะแฟนใหม่สวยมากและที่สำคัญ เขาดูรักกันมาก ถึงตอนนนี้เราคิดแล้วว่า เขาคงดูแลดีพอๆกับที่ดูแลเราคงทำให้ทุกอย่างเหมือนกัน (สมัครเฟสใหม่ไปส่อง) อยู่ดีดีก็หวงก้าง จากที่บล็อกซ์เฟส ก็แอดไปหาเขา เขาก็รับเรานะ (คิดว่าเขามีใจละสิ) นานๆทีก็ทักไปเพราะละอายใจ แต่เขาก็ยังใจดีกับเรา ตอบเราตลอด จนต้นปีที่ผ่านมา เราคุยกันบ่อยขึ้น เขาบอกว่าเขาทะเลาะกับแฟน เหมือนเข้ากันไม่ค่อยได้ เราก็แอบดีใจ เราคิดว่าถ้าเขากลับมาคราวนี้ จะไม่ยอมเสียไปอีกแล้ว หลังๆโทรคุยกัน พอทุกอย่างเกือบจะเหมือนเดิม เขาก็หายไปอีกเกือบเดือน จนในที่สุด เขากลับมาหาเรา แต่คราวนี้เขากลับมาเพื่อที่จะบอกเราว่า "เขากำลังจะมีลูก แฟนท้องได้ 2 ดือนแล้ว" เขาขอโทษทุกอย่าง
คือตอนนี้เราไม่รู้จะพูดจะคุยกับใคร ทุกอย่างมันจบลงแล้ว เพราะเราคนเดียว ไม่โทษเขาเลย เราคงเสียใจไปจนตาย