เพราะว่าเรารักกันมันเลยไม่จบลงสักที หรือเพราะว่าจริงๆแล้วมันก็แค่เรื่องที่ผมมโน
มันคือเรื่องราวหนึ่งที่เข้ามาในชีวิตผม ผมคิดว่ามันแย่ แต่มันก็มีความสุขมาก มากกว่าที่เคยรู้สึก
เรื่องนี้มันเหมือนจะต้องจบไปในวันนั้นแล้ว แต่ไม่รู้ด้วยอะไร มันจบไม่ลงทุกที่ วนมาเป็นแบบเดิมๆซ้ำๆ
เป็นเพราะว่าผมคิดว่าเค้ายังรักผมอยู่...
กระทู้ที่สองกระทู้นี้เป็นกระทู้ที่ยาวหน่อยนะครับ จาก กระทู้ที่แล้ว [
http://ppantip.com/topic/35037769] ผิดพลาดก็ขอโทษนะคับ ผมแค่อยากระบาย
เริ่มเลยนะคับ ช่วงปลายชีวิตเด็กมอปลายตอนนั้นผมสอบติดมหาวิทยาลัยหนึ่งวันนั้นเป็นวันสอบสัมภาษณ์ทุกคนจะต้องไปอยู่บนห้องสโลปซึ่งแบ่งเป็นสองห้องเพื่อทำข้อสอบจิตวิทยา(ประมาณนี้คับ)ตอนนั้นก็ไม่ได้รู้จักใครเลยมีแค่เพื่อนที่มาจากโรงเรียนเดียวกันหนึ่งคน พอถึงช่วงสอบผมก็เห็นเพื่อนผช.หนึ่งคนเหมือนเขาจะไม่มีดินสอคับผมเลยให้เขายืม จริงๆแล้วผมก็มองเขาตลอดแหละ แต่ก็พึงจะได้จ้องหน้ากันชัดๆตอนยื่นดินสอให้ หลังจากวันนั้นผมก็มีความรู้สึกแปลกๆผมนึกถึงเขาตลอดเลย แล้วเวลาก็ผ่านไปสามเดือนเห็นจะได้ ผมก็หวังว่าจะได้เจอกับเขาอีก จนถึงช่วงก่อนเปิดเทอมก็จะมีการตรวจร่างกายนักศึกษาใหม่คับคราวนี้ผมคิดว่าต้องได้เจอเขาอีกแน่ๆแต่ไม่เลยคับด้วยว่าผมไปสายมากคับแต่ระหว่างทางผมก็เหมือนจะเห็นเขาใช่ชุดนักเรียนขึ้นรถไฟฟ้าไปพร้อมกัน
พอถึงวันเปิดเรียนผมก็มาย้ายของเข้าหอซึ่งเป็นหอในก่อนหน้านี้ผมกับเขาได้คุยกันแล้วก็เริ่มสนิทกันมาประมาณหนึ่งอาทิตก่อนเปิดคับด้วยสาเหตุที่ผมได้ไลน์เขามาจากไลน์กลุ่มที่เพื่อนๆในคณะตั้งกันไว้คับผมตัดสินใจทักเขาไปแล้วถามเขาว่าใช่คนที่เจอบนรถไฟฟ้าไหม แต่ก็ต้องหน้าแตกเพราะว่าคือคนล่ะคนกันแต่นี้แหละทำให้ผมกับเขาได้คุยกันยาวจนรู้สึกสนิทเราชอบอะไรคล้ายกันผมเคยถามเค้าในไลน์ว่าทำอะไรอยู่เขาก็ตอบกลับมาว่าดูหนัง ซึ่งตอนนั้นผมก็กำลังดูหนังเรื่องหนึ่งอยู่พอดีเลยแอบเเซวๆไปว่าดูหนังเรื่องเจ้านางอยู่หรอ เค้าก็ตอบว่าใช่เลยได้โม้เรื่องหนังนี้กันจนยาวเลย(ตอนนั้นสนุกมากคับเรื่องเกี่ยวกับผีปอบช่อง7ผมดูย้อนหลัง) กลับมาตอนเปิดเทอม เราเดินทางรถส่วนตัวคับ ผมมาถึงที่มอก่อนเขาก็ไลน์คุยกันตลอดทางว่าถึงไหนแล้วด้วยที่ว่าเขาอยู่ไกลเลยทำให้เขามาไม่ทันเวลาหอปิดเขามาถึงตีสามตอนั้นผมนอนแล้วก็เห็นเขาโทรมาผมเลยลงไปบอกคนดูแลซึ่งเขาก็ให้ไปเข้าอีกประตูพอเข้าหอได้ก้ถึงได้รู้ว่าเขาอยู่ห้องไหนซึ่งอยู่คนล่ะตึกกับผมแต่มีทางเชื่อมกันนะคับ
หลังจากวันนั้นเราก็ไปไหนมาไหนด้วยกันสนิทกันจนวันหนึ่งเพื่อนในคณะก็ถามว่าเราเป็นแแฟนกันหรือป่าวตอนนั้นก็ไม่ได้ตอบอะไรคับเพราะเราไม่ได้ตกลงอะไรกันจริงๆผมก็ได้แต่เขินเวลาเพื่อนแซวและผมก็ได้รู้ว่ามันชัดเจนขึ้นคือตอนที่เราไปข้างนอกด้วยกันตอนอยู่บนรถก็เล่นไลน์ปกติคับคือก่อนหน้านี้ผมแอบเห็นแจ้งเตือนไลน์เขา คนนี้บ่อยๆ ผมเลยไลน์ถามเขาไปว่าใครหรอ แฟนหรอ ทำไหมไม่เห็นบอกเพื่อนบ้างเลย ผมบอกว่าขอดูหน้าหน่อย สักพักเขาก็ส่งรูปผมมาคับ ผมก็บอกว่าอย่ากวน เขาก็ส่งรูปผมมาอีก(ในใจผมนี้เขินมากกกสั้นเลยคับ)หลังจากนั้นผมก็พยามยามทำตัวนิ่งๆก็พอรู้แล้วว่าเขาคงหมายถึงผม คราวนี้ก็มีเพื่อนคนเดิมมาถามแต่คำถามกลับถามว่ามีแฟนยังซึ่งถามต่อหน้าผมกับเขาเลยครั้งนี้ดูจริงจังมากคับเพื่อนคนนี้เริ่มถามผมก่อน ผมก็ยังไม่ตอบเพราะผมกลัวว่าถ้าผมตอบว่ามีแล้วคือตอนนั้นหมายถึงบอนะคับ(ขอแทนเขาว่าบอนะคับ)ผมก็กลัวว่าบอเค้าจะไม่ได้คิดแบบนั้นเพื่อนคนนี้เลยหันไปถามบอว่ามีแฟนยังผมก็อยากรู้คำตอบอยากรู้ว่ามีหรือยังแล้วถ้ามีนี้หมายถึงผมไหม ผมเลยหันไปมองหน้าบอด้วยบอดูเขินๆแล้วมองหน้าผม ผมก็เขิลกลับแล้วบอก็พยักหน้า จากนั้นเพื่อนคนนี้ก็มาถามผมอีกคราวนี้ผมเลยตอบว่ามีแล้วคับแล้วหลังจากนี้เพื่อนก็ถามต่อว่าใครเราสองคนมองหน้ากันแล้วก็เขิลเพื่อนเลยรู้เลยคับว่าเราคบกันวันนั้นผมกับบอแล้วก็เพื่อนคนนี้ก็คุยกันถึงเรื่องที่มาคบกันนี้ว่าเป็นยังไง ตอนแรกก้แอบหลุดคับว่าใช่ตัวเองไหมแต่หลังจากที่เล่ากันก็ทำให้มันชัดเจนมากคับผมกับบอก็ได้เป็นแฟนกันชัดเจนที่สุดก้วันนี้แหละคับแต่เรื่องที่เราคบกันรู้กันแค่ในกลุ่มเพื่อนผช.ที่สนิทคนอื่นก็มองว่าเราเป็นเพื่อนกันปกตินะคับ
ช่วงเวาลาเกือบเดือนได้ผมรักบอมากขึ้นทุกวันบอเขาเป็นคนอบอุ่นดูเป็นผู้ใหญ่ใส่ใจผมดีมากเลยเรื่องบ้างเรื่องการกระทำขอบอก็แสดงออกว่าใส่ใจผมมากๆเราไม่ได้หวานกันอะไรเลยนะคับใช้ชีวิตกันปกติภายนอกก็เลยดูเหมือนเป็นเพื่อนกันปกติเราจะใช้เวลาหลังเลิกเรียนมานอนดูละครเรื่องเจ้ายางย้อนหลังกันติดกันมาคับหลังเรื่องนี้เราคุยกันได้ทุกเรื่องผมมักจะโม้เรื่องผมให้เข้าฟังเขาก้ทำบ้างเรารู้เรื่องของกันและกันแทบทุกเรื่องเราคุยกันมากขึ้นจนเรียนรู้นิสัยกันได้แล้วว่าเป็นคนยังไงย้ำนะคับไม่ได้หวานอะไรกันมากจริงๆแต่รู้สึกถึงความจริงใจทุกครั้งที่ได้คุยกันบางครั้งก็เหมือนเพื่อนสนิทปรับทุกขืกันบางคร้งก็เหือนพี่น้องคุยเรื่องครอบครัวกันมันเป็นช่วงเวลาที่ดีมากคับ จนผมวันหนึ่งบอกับเมทเขาเหมือนจะมีปํญหากันคือบอก็มาบ่นๆให้ฟังอยู่คับว่าเมทเป็นอะไรไม่รู้ผมก็ไม่รู้ว่าเป็นอะไรเหมือนกันคับตอนนั้นผมเลยถามบอว่าไปทำอะไรให้เขาไม่ชอบหรือป่าว จนวันหนึ่งอยู่ดีๆเมทของบอก็ย้ายออกไปอยู่หออื่นเลยคับผมก็ตกใจว่าบอมันไปทำอะไรให้เมทรู้สึกไม่ดีหรือป่าว จนผมมาทราบที่หลังคับว่าก่อนหน้าที่ผมจะสนิทกับบอ(ก่อนจะได้คุยไลน์นะคับก่อนจองหอด้วย)เมทบอกับบอเขาสนิทกันมาก่อนแล้วตกลงย้ายห้องมาอยู่ห้องด้วยกันแล้วผมก็รู้มาอีกว่าเขาเคยขอคบกันมาก่อนแต่เขาสองคนไม่ได้ลงเอยกัน
เพราะว่าเรารักกันมันเลยไม่จบลงสักที หรือเพราะว่าจริงๆแล้วมันก็แค่เรื่องที่ผมมโน
มันคือเรื่องราวหนึ่งที่เข้ามาในชีวิตผม ผมคิดว่ามันแย่ แต่มันก็มีความสุขมาก มากกว่าที่เคยรู้สึก
เรื่องนี้มันเหมือนจะต้องจบไปในวันนั้นแล้ว แต่ไม่รู้ด้วยอะไร มันจบไม่ลงทุกที่ วนมาเป็นแบบเดิมๆซ้ำๆ
เป็นเพราะว่าผมคิดว่าเค้ายังรักผมอยู่...
กระทู้ที่สองกระทู้นี้เป็นกระทู้ที่ยาวหน่อยนะครับ จาก กระทู้ที่แล้ว [http://ppantip.com/topic/35037769] ผิดพลาดก็ขอโทษนะคับ ผมแค่อยากระบาย
เริ่มเลยนะคับ ช่วงปลายชีวิตเด็กมอปลายตอนนั้นผมสอบติดมหาวิทยาลัยหนึ่งวันนั้นเป็นวันสอบสัมภาษณ์ทุกคนจะต้องไปอยู่บนห้องสโลปซึ่งแบ่งเป็นสองห้องเพื่อทำข้อสอบจิตวิทยา(ประมาณนี้คับ)ตอนนั้นก็ไม่ได้รู้จักใครเลยมีแค่เพื่อนที่มาจากโรงเรียนเดียวกันหนึ่งคน พอถึงช่วงสอบผมก็เห็นเพื่อนผช.หนึ่งคนเหมือนเขาจะไม่มีดินสอคับผมเลยให้เขายืม จริงๆแล้วผมก็มองเขาตลอดแหละ แต่ก็พึงจะได้จ้องหน้ากันชัดๆตอนยื่นดินสอให้ หลังจากวันนั้นผมก็มีความรู้สึกแปลกๆผมนึกถึงเขาตลอดเลย แล้วเวลาก็ผ่านไปสามเดือนเห็นจะได้ ผมก็หวังว่าจะได้เจอกับเขาอีก จนถึงช่วงก่อนเปิดเทอมก็จะมีการตรวจร่างกายนักศึกษาใหม่คับคราวนี้ผมคิดว่าต้องได้เจอเขาอีกแน่ๆแต่ไม่เลยคับด้วยว่าผมไปสายมากคับแต่ระหว่างทางผมก็เหมือนจะเห็นเขาใช่ชุดนักเรียนขึ้นรถไฟฟ้าไปพร้อมกัน
พอถึงวันเปิดเรียนผมก็มาย้ายของเข้าหอซึ่งเป็นหอในก่อนหน้านี้ผมกับเขาได้คุยกันแล้วก็เริ่มสนิทกันมาประมาณหนึ่งอาทิตก่อนเปิดคับด้วยสาเหตุที่ผมได้ไลน์เขามาจากไลน์กลุ่มที่เพื่อนๆในคณะตั้งกันไว้คับผมตัดสินใจทักเขาไปแล้วถามเขาว่าใช่คนที่เจอบนรถไฟฟ้าไหม แต่ก็ต้องหน้าแตกเพราะว่าคือคนล่ะคนกันแต่นี้แหละทำให้ผมกับเขาได้คุยกันยาวจนรู้สึกสนิทเราชอบอะไรคล้ายกันผมเคยถามเค้าในไลน์ว่าทำอะไรอยู่เขาก็ตอบกลับมาว่าดูหนัง ซึ่งตอนนั้นผมก็กำลังดูหนังเรื่องหนึ่งอยู่พอดีเลยแอบเเซวๆไปว่าดูหนังเรื่องเจ้านางอยู่หรอ เค้าก็ตอบว่าใช่เลยได้โม้เรื่องหนังนี้กันจนยาวเลย(ตอนนั้นสนุกมากคับเรื่องเกี่ยวกับผีปอบช่อง7ผมดูย้อนหลัง) กลับมาตอนเปิดเทอม เราเดินทางรถส่วนตัวคับ ผมมาถึงที่มอก่อนเขาก็ไลน์คุยกันตลอดทางว่าถึงไหนแล้วด้วยที่ว่าเขาอยู่ไกลเลยทำให้เขามาไม่ทันเวลาหอปิดเขามาถึงตีสามตอนั้นผมนอนแล้วก็เห็นเขาโทรมาผมเลยลงไปบอกคนดูแลซึ่งเขาก็ให้ไปเข้าอีกประตูพอเข้าหอได้ก้ถึงได้รู้ว่าเขาอยู่ห้องไหนซึ่งอยู่คนล่ะตึกกับผมแต่มีทางเชื่อมกันนะคับ
หลังจากวันนั้นเราก็ไปไหนมาไหนด้วยกันสนิทกันจนวันหนึ่งเพื่อนในคณะก็ถามว่าเราเป็นแแฟนกันหรือป่าวตอนนั้นก็ไม่ได้ตอบอะไรคับเพราะเราไม่ได้ตกลงอะไรกันจริงๆผมก็ได้แต่เขินเวลาเพื่อนแซวและผมก็ได้รู้ว่ามันชัดเจนขึ้นคือตอนที่เราไปข้างนอกด้วยกันตอนอยู่บนรถก็เล่นไลน์ปกติคับคือก่อนหน้านี้ผมแอบเห็นแจ้งเตือนไลน์เขา คนนี้บ่อยๆ ผมเลยไลน์ถามเขาไปว่าใครหรอ แฟนหรอ ทำไหมไม่เห็นบอกเพื่อนบ้างเลย ผมบอกว่าขอดูหน้าหน่อย สักพักเขาก็ส่งรูปผมมาคับ ผมก็บอกว่าอย่ากวน เขาก็ส่งรูปผมมาอีก(ในใจผมนี้เขินมากกกสั้นเลยคับ)หลังจากนั้นผมก็พยามยามทำตัวนิ่งๆก็พอรู้แล้วว่าเขาคงหมายถึงผม คราวนี้ก็มีเพื่อนคนเดิมมาถามแต่คำถามกลับถามว่ามีแฟนยังซึ่งถามต่อหน้าผมกับเขาเลยครั้งนี้ดูจริงจังมากคับเพื่อนคนนี้เริ่มถามผมก่อน ผมก็ยังไม่ตอบเพราะผมกลัวว่าถ้าผมตอบว่ามีแล้วคือตอนนั้นหมายถึงบอนะคับ(ขอแทนเขาว่าบอนะคับ)ผมก็กลัวว่าบอเค้าจะไม่ได้คิดแบบนั้นเพื่อนคนนี้เลยหันไปถามบอว่ามีแฟนยังผมก็อยากรู้คำตอบอยากรู้ว่ามีหรือยังแล้วถ้ามีนี้หมายถึงผมไหม ผมเลยหันไปมองหน้าบอด้วยบอดูเขินๆแล้วมองหน้าผม ผมก็เขิลกลับแล้วบอก็พยักหน้า จากนั้นเพื่อนคนนี้ก็มาถามผมอีกคราวนี้ผมเลยตอบว่ามีแล้วคับแล้วหลังจากนี้เพื่อนก็ถามต่อว่าใครเราสองคนมองหน้ากันแล้วก็เขิลเพื่อนเลยรู้เลยคับว่าเราคบกันวันนั้นผมกับบอแล้วก็เพื่อนคนนี้ก็คุยกันถึงเรื่องที่มาคบกันนี้ว่าเป็นยังไง ตอนแรกก้แอบหลุดคับว่าใช่ตัวเองไหมแต่หลังจากที่เล่ากันก็ทำให้มันชัดเจนมากคับผมกับบอก็ได้เป็นแฟนกันชัดเจนที่สุดก้วันนี้แหละคับแต่เรื่องที่เราคบกันรู้กันแค่ในกลุ่มเพื่อนผช.ที่สนิทคนอื่นก็มองว่าเราเป็นเพื่อนกันปกตินะคับ
ช่วงเวาลาเกือบเดือนได้ผมรักบอมากขึ้นทุกวันบอเขาเป็นคนอบอุ่นดูเป็นผู้ใหญ่ใส่ใจผมดีมากเลยเรื่องบ้างเรื่องการกระทำขอบอก็แสดงออกว่าใส่ใจผมมากๆเราไม่ได้หวานกันอะไรเลยนะคับใช้ชีวิตกันปกติภายนอกก็เลยดูเหมือนเป็นเพื่อนกันปกติเราจะใช้เวลาหลังเลิกเรียนมานอนดูละครเรื่องเจ้ายางย้อนหลังกันติดกันมาคับหลังเรื่องนี้เราคุยกันได้ทุกเรื่องผมมักจะโม้เรื่องผมให้เข้าฟังเขาก้ทำบ้างเรารู้เรื่องของกันและกันแทบทุกเรื่องเราคุยกันมากขึ้นจนเรียนรู้นิสัยกันได้แล้วว่าเป็นคนยังไงย้ำนะคับไม่ได้หวานอะไรกันมากจริงๆแต่รู้สึกถึงความจริงใจทุกครั้งที่ได้คุยกันบางครั้งก็เหมือนเพื่อนสนิทปรับทุกขืกันบางคร้งก็เหือนพี่น้องคุยเรื่องครอบครัวกันมันเป็นช่วงเวลาที่ดีมากคับ จนผมวันหนึ่งบอกับเมทเขาเหมือนจะมีปํญหากันคือบอก็มาบ่นๆให้ฟังอยู่คับว่าเมทเป็นอะไรไม่รู้ผมก็ไม่รู้ว่าเป็นอะไรเหมือนกันคับตอนนั้นผมเลยถามบอว่าไปทำอะไรให้เขาไม่ชอบหรือป่าว จนวันหนึ่งอยู่ดีๆเมทของบอก็ย้ายออกไปอยู่หออื่นเลยคับผมก็ตกใจว่าบอมันไปทำอะไรให้เมทรู้สึกไม่ดีหรือป่าว จนผมมาทราบที่หลังคับว่าก่อนหน้าที่ผมจะสนิทกับบอ(ก่อนจะได้คุยไลน์นะคับก่อนจองหอด้วย)เมทบอกับบอเขาสนิทกันมาก่อนแล้วตกลงย้ายห้องมาอยู่ห้องด้วยกันแล้วผมก็รู้มาอีกว่าเขาเคยขอคบกันมาก่อนแต่เขาสองคนไม่ได้ลงเอยกัน