เมื่อก่อนเราคิดมาตลอดว่า จะต้องมีคู่ชีวิต จริงจังกับความรักทุกครั้ง ตอนโสดก็อยากมีแฟนมากนะ มีไปจีบคนอื่นบ้าง แล้วพอพอโสดมาได้ 5 ปี ก็มีความเปลี่ยนแปลงทางความรู้สึก คือ เรารู้สึกชินและสบายใจกับการอยู่คนเดียวมากๆ (เพราะเคยไปอยู่ต่างประเทศคนเดียวมาหลายปีด้วย) คือ ในใจรักบุคคลรอบตัวเรานะ แต่ไม่จำเป็นต้องอยู่ด้วยกัน เจอกัน โทรศัพท์ แชทกันทุกวัน ถ้าอยู่ด้วยตลอดเวลาจะรู้สึกอึดอัดไม่อิสระ ชอบอยู่เงียบๆมากกว่า แต่เวลานัดออกไปเที่ยวกันเราก็สนุกสนานได้

เมื่อก่อนเคยวางแผนว่าถ้ามีแฟน อยากทำโน่นทำนี่ อยากไปเที่ยว อยากใช้ชีวิตร่วมกัน แต่ตอนนี้กลับกลายเป็นว่า อยากอยู่คนเดียว จะทำงานเก็บเงินแล้วจะไปเรียนต่อต่างประเทศคนเดียวอีก ถ้ามีโอกาสก็อาจจะอยู่ยาวทำวิจัยต่อไปเลย แล้วค่อยกลับไทยเมื่อรู้สึกเต็มอิ่มแล้ว (ส่วนตัวชอบวิถีชีวิตแบบชาวตะวันตก)

ที่พูดมาไม่มีแพลนเรื่องแฟนอยู่ในหัวเลย ตอนแรกเราคิดว่า คงเป็นเพราะเราชอบผู้หญิงเลยหาแฟนยากกว่าชายหญิงทั่วไป แต่มาคิดดูดีๆ เราคงรักอิสระมากจนเลือกชีวิตที่โดดเดี่ยวมากกว่าชีวิตคู่ แต่ก็ไม่แน่ ถ้าเจอคนที่รักสันโดษเหมือนกัน อาจจะมีความรักอีกครั้งก็ได้ แต่ไม่ได้อยากหรือไปหาไปจีบแบบเมื่อก่อนอีกแล้ว ถ้าใช่ก็คือใช่เลย จะไม่พยายามหรือไปฝืนอะไร เพราะไม่ได้รู้สึกว่าต้องมีแฟนหรือคู่ชีวิต แต่ถ้าไม่เจอก็คือไม่เจอ

มีใครเป็นแบบนี้บ้าง ที่รักอิสระมากและคิดว่าคงไม่มีคู่ไปตลอดชีวิต