สวัสดีค่ะ
ขอรบกวนปรึกษาทุกๆ ท่านอีกครั้งค่ะ
เราเคยมาปรึกษาเรื่องชีวิตครอบครัวแล้วสองครั้ง ได้รับคำแนะนำให้เราอดทน
เนื่องจากท่านบอกเราสบายจนเคยตัว เราจึงได้อดทนต่อมาอีกปีนึงได้แล้ว
ก่อนอื่นขอเล่าความอดทนของเราทั้งหมด
สามีลาออกมาเรียน ป.เอก มีรายได้นิดหน่อย
ค่าใช้จ่ายของลูก ค่าของใช้ เราออกทั้งหมด
ค่ากินเราออกครึ่งหนึ่ง ถ้าอยากกินข้าวข้างนอกเราต้องออกทั้งหมด
ค่าห้องเช่าเราช่วยออก 2 พันจาก 5 พันอยู่ 6 เดือน ออกทั้งหมดอีก 3 เดือนและต่อไปเรื่อยๆ
สามีบอกรายได้ไม่พอให้เราจ่ายก่อน จะใช้คืนเมื่อมี และสามียืมเงินใช้อีก 1.5 หมื่น
ซึ่งไม่มีกำหนดใช้เพราะไม่มีกำหนดเรียนจบ (เรื่องยืมเงิน โดนเบี้ยวจนชิน
คือ ทวงมาก สามีอารมณ์เสีย โกรธ เงียบ บอกว่าเดี๋ยว จนขี้เกียจทวง เพราะไม่อยากทะเลาะ ก่อนแต่งโดนไป 2-3หมื่น แต่งแล้วสัก 3 แสนแล้วมั้ง)
ค่าใช้จ่ายอื่นๆ ที่เรารับคนเดียว คือ ค่าต่อเติมเรือนหอในบ้านเดิม ซึ่งเรากู้มา 1.2 ล้าน
ค่าบ้านที่พอสามีทะเลาะกับที่บ้านแล้าเราย้ายไปอยู่กันอีก 1.6 ล้าน
เงินกู้ใช้จ่ายอีก 3 แสน ซึ่งเราให้สามีไป 1 แสน
รวมเดือนๆ นึงค่าผ่อนทั้งหมด 2.5 หมื่น สามีไม่เคยช่วยผ่อน เพราะบอกว่าของเป็นชื่อเรา ถ้าจะให้ช่วยต้องไปจดชื่อร่วม
เราเงินเดือน 5 หมื่นกว่า เหลือรับประมาณ 2 หมื่น
เรื่องงานบ้าน เราทำทุกอย่าง สามีจะหุงข้าว+อุ่นกับข้าว+กรอกน้ำ+เอาผ้าเข้าเครื่อง (ผ้าของเขาเป็นส่วนใหญ่ เพราะเราซักมือ) เราตากผ้านะ
ช่วยเลี้ยงลูกดี ถ้าเรื่องลูกได้ทั้งหมด รักลูกมาก แต่เรากับยายเป็นคนดูแลเรื่องไปโรงพยาบาล เพราะสามีเคยไปต่อว่าพยาบาลว่าฉีดยาแรง ลูกร้อง
(เรามองว่าฉีดยายังไงก็ร้อง เราต้องคุยกับลูกดีๆ แป๊บเดียวก็จะหยุดร้อง)
เรื่องความรุนแรง ก่อนแต่งก็มีตีกัน ข่วนกัน หลังแต่งรุนแรงขึ้น ขนาดตอนท้องยังมีผลักมีตี
โดยสามีบอกว่า เราหาเรื่องและไม่หยุด เราก็คิดตามว่าจริง และด้วยเรายังเห็นว่าสามีเป็นคนดีดูแลเราและพ่อแม่ได้ แม้ไม่มีเงินก็มีน้ำใจ
จนกระทั่งทะเลาะกับพ่อเรา ต้องย้ายกันออกจากบ้านพ่อ (แต่ไปส่งลูกให้ตายายเลี้ยงทุกวัน)
หลังจากออกมาเช่าห้องอยู่ โดนทำร้าย ประมาณ 5 ครั้ง
ครั้งแรกเขาโกรธที่ไปรับลูกและกลับห้องช้าติดกันหลายวัน (ช้าวันละ .5-1 ชม.) เลยด่าพ่อเรา เราเลยด่าแม่เขากลับ สามีเข้ามาบีบคอ ทั้งๆ ที่เราอุ้มลูกอยู่
ครั้งที่ 2 ย่ามาหาหลาน สามีให้เราเอานมปั๊มมาจากบ้านตา (ตู้เย็นห้องเช่าเล็กเก็บไม่พอ) 20 ถุง ย่ามา 3 วัน แต่เราเอามาแค่ 10 ถุง
เพราะว่าจะเอาที่ปั๊มใหม่ๆ มาทุกวันๆ ละ 2 ถุง และย่ามาแค่ 3 วัน ยังไงก้อพอ สามีโกรธมาก เราหัวเราไปโขกประตู และบีบคอ
ครั้งที่ 3 และ 4 จำเหตุไม่ได้ แต่เขาด่าพ่อ เราด่าแม่ สุดท้ายโดนตบและบีบคอ
ครั้งล่าสุดวันนี้ เขาไปแล๊ปตั้งแต่สายๆ บอกกลับเย็นๆ พอลูกตื่นจากหลับกลางวัน เราเลยพาไปบ้านตา จะได้วิ่งเล่น เพราะถ้าสามีกลับเย็นมาก
ลูกจะอยู่แต่ห้องทั้งวัน ไปบ่าย 2 เราไปทำงานบ้าน+กวาดสนาม+รดน้ำต้นไม้ (เพราะยายไม่อยู่ ตาไม่ค่อยทำ)
เลยไม่ได้ยินโทรศัพท์ มาเห็นตอน 4 โมงครึ่ง ก็รีบกลับเลย จากบ้านตามาห้องเช่าไม่ถึง 10 นาที
ถึงห้องเขานั่งเปิดคอมพ์ เงียบ รู้ละต้องโกรธแน่ๆ เรานั่งปอกมะม่วงให้ลูก (มะม่วงจากบ้านตา) สามีก็เข้ามาอุ้มลูกจะพาไปข้างนอก
เราจะไปด้วย สามีไม่ยอม ยื้อๆ สักพัก สามีก็ลงมือ ดึงหัว ดันไปตัวชนโต๊ะ (สามียังอุ้มลูกอยู่ ลูกกรี๊ดๆๆๆ)
ด่าพ่อ เราด่าแม่กลับ เขาวางลูกเข้ามาตบๆๆ ทุบๆ ต่อยท้อง ลูกกรี๊ดๆๆๆ (ลูก 1.8 ขวบ)
ลูกกรี๊ดมาก สามีเลยหยุดไปอุ้มโอ๋ลูก ไปนั่งบ่นต่อว่า โทรไปเราไม่รับ เขาไม่พอใจยังไม่บ่น เรายังมีหน้าเอามะม่วงมาปอกให้ลูกอีก
เขาทำเพื่อครอบครัว ปีหน้าจะได้เงินเดือนละ 4 หมื่น เขาต้องทำงานใช้สมองมาก ทั้งเหนื่อยทั้งเครียด เราไม่เป็นหลังบ้านที่ดี หาแต่ปัญหา
ถ้าเรายังเป็นอย่างนี้ มันก็ต้องเกิดเหตุแบบนี้อีก หรือถ้าเราทำตัวดีไม่ได้ก็ไปหย่า ให้เราเอาลูกไปได้
อ่อ เราเคยเก็บของกลับไปอยู่บ้านเดือนนึง แต่สุดท้ายก็กลับมา สามีไม่ได้ง้อนะคะ ด่าตลอดเดือนนั้น ไม่มีโทรคุยนะคะ ด่าผ่านไลน์
แต่ที่กลับ เพราะไปคุยกับเพื่อน เพื่อนบอกว่าให้นึกถึงลูกเยอะๆ แต่เราไม่เคยเล่าเรื่องความรุนแรงให้ใครฟังนะคะ อายคน
สุดท้ายเราก็กลับมาหาสามีแบบเขาไม่ได้ง้อ
คืออยู่มาแบบมีความหวังเล็กๆ ว่า สักวัน เรา (+ลูก+สามี) คงได้กลับไปอยู่บ้านที่ต่อเติมไว้อย่างมีความสุข
สักวันพ่อกับสามีคงลืมเรื่องในอดีตได้ เราเลยอยู่ และอดทนมา
แต่ยิ่งอยู่ยิ่งรับรู้ได้ว่า ทั้งสองคนเกลียดกันมาก มากขึ้นทุกวัน และแอบคิดว่าถ้ารุนแรงอีกจะเลิก แต่ก็คิดวกวนถึงลูก อ่ะ ทนอีกหน่อย เผื่ออะไรๆ จะดีขึ้น
และสามีรักลูกมาก เราไม่อยากให้ลูกขาดพ่อ
เผื่อท่านจะคิดไปถึงเรื่องบนเตียง ตั้งแต่ท้อง (ธันวา 56) จนถึงวันนี้ (เมษา 59) มีแค่ 3 ครั้งเท่านั้น เราไม่ได้อยู่เพราะเรื่องนี้แน่นอนค่ะ (ณ ตอนนี้เราคาดว่าเราจะตั้งท้องค่ะ จากครั้งที่ 2 เมื่อ 2 สัปดาห์ก่อน และเรายังไม่ได้บอกสามี)
ที่ต้องมาปรึกษาอีก เพราะเห็นที่ลูกกรี๊ดๆๆ แล้วกลัวลูกจะได้เห็นความรุนแรงไปเรื่อยๆ เพราะจะให้เราอยู่กับสามีแบบช้างเท้าหลัง หลังจริงๆ
อยากทำอะไร ไปกับที่บ้าน ไปหาพ่อแม่ ต้องบอก ถ้าจะเอาลูกไปต้องขอ ช้าบ้างไม่ได้ ต้องทำร้ายร่างกายกัน
ก่อนนี้ สามีให้เลิกคบเพื่อน ป.โท ให้เลิกยุ่งกับญาติ เราก็พยายาม (แต่ก็ยังคงคุยบ้าง เพราะแม่ต่อว่า ว่าเห็นแต่ผัว แม่ไม่ชอบสามีตั้งแต่ก่อนแต่ง แต่รักลูกเลยให้แต่ง)
แต่นี่สามีไปเรียน เราต้องนั่งรออยู่ในห้อง ให้กลับมาเพื่อจะพาลูกไปเดินสวนพร้อมกัน
เราไม่เคยพึ่งพาสามีเลย ทั้งเรื่องเงิน เรื่องดูแลพ่อแม่ เรื่องดูแลทรัพย์สิน ไปฝากคลอดเรายังต้องไปเองหลายครั้ง
แต่สามีก็เคยมีข้อดี เคยดูแลเราดี ให้คำปรึกษาได้ดี แต่หลังแต่งงาน ทุกอย่างลดลงเรื่อยๆ ตอนนี้ทุกข์มันมากกว่าสุขไปหลายเท่าแล้วค่ะ
สุดท้ายรบกวนให้คำแนะนำด้วยค่ะ ว่าเราควรอดทนอยู่ หรือพอแล้วไปคะ
ขอบคุณค่ะ
ความรุนแรง จะอดทนอยู่ หรือพอแล้วจากไป
ขอรบกวนปรึกษาทุกๆ ท่านอีกครั้งค่ะ
เราเคยมาปรึกษาเรื่องชีวิตครอบครัวแล้วสองครั้ง ได้รับคำแนะนำให้เราอดทน
เนื่องจากท่านบอกเราสบายจนเคยตัว เราจึงได้อดทนต่อมาอีกปีนึงได้แล้ว
ก่อนอื่นขอเล่าความอดทนของเราทั้งหมด
สามีลาออกมาเรียน ป.เอก มีรายได้นิดหน่อย
ค่าใช้จ่ายของลูก ค่าของใช้ เราออกทั้งหมด
ค่ากินเราออกครึ่งหนึ่ง ถ้าอยากกินข้าวข้างนอกเราต้องออกทั้งหมด
ค่าห้องเช่าเราช่วยออก 2 พันจาก 5 พันอยู่ 6 เดือน ออกทั้งหมดอีก 3 เดือนและต่อไปเรื่อยๆ
สามีบอกรายได้ไม่พอให้เราจ่ายก่อน จะใช้คืนเมื่อมี และสามียืมเงินใช้อีก 1.5 หมื่น
ซึ่งไม่มีกำหนดใช้เพราะไม่มีกำหนดเรียนจบ (เรื่องยืมเงิน โดนเบี้ยวจนชิน
คือ ทวงมาก สามีอารมณ์เสีย โกรธ เงียบ บอกว่าเดี๋ยว จนขี้เกียจทวง เพราะไม่อยากทะเลาะ ก่อนแต่งโดนไป 2-3หมื่น แต่งแล้วสัก 3 แสนแล้วมั้ง)
ค่าใช้จ่ายอื่นๆ ที่เรารับคนเดียว คือ ค่าต่อเติมเรือนหอในบ้านเดิม ซึ่งเรากู้มา 1.2 ล้าน
ค่าบ้านที่พอสามีทะเลาะกับที่บ้านแล้าเราย้ายไปอยู่กันอีก 1.6 ล้าน
เงินกู้ใช้จ่ายอีก 3 แสน ซึ่งเราให้สามีไป 1 แสน
รวมเดือนๆ นึงค่าผ่อนทั้งหมด 2.5 หมื่น สามีไม่เคยช่วยผ่อน เพราะบอกว่าของเป็นชื่อเรา ถ้าจะให้ช่วยต้องไปจดชื่อร่วม
เราเงินเดือน 5 หมื่นกว่า เหลือรับประมาณ 2 หมื่น
เรื่องงานบ้าน เราทำทุกอย่าง สามีจะหุงข้าว+อุ่นกับข้าว+กรอกน้ำ+เอาผ้าเข้าเครื่อง (ผ้าของเขาเป็นส่วนใหญ่ เพราะเราซักมือ) เราตากผ้านะ
ช่วยเลี้ยงลูกดี ถ้าเรื่องลูกได้ทั้งหมด รักลูกมาก แต่เรากับยายเป็นคนดูแลเรื่องไปโรงพยาบาล เพราะสามีเคยไปต่อว่าพยาบาลว่าฉีดยาแรง ลูกร้อง
(เรามองว่าฉีดยายังไงก็ร้อง เราต้องคุยกับลูกดีๆ แป๊บเดียวก็จะหยุดร้อง)
เรื่องความรุนแรง ก่อนแต่งก็มีตีกัน ข่วนกัน หลังแต่งรุนแรงขึ้น ขนาดตอนท้องยังมีผลักมีตี
โดยสามีบอกว่า เราหาเรื่องและไม่หยุด เราก็คิดตามว่าจริง และด้วยเรายังเห็นว่าสามีเป็นคนดีดูแลเราและพ่อแม่ได้ แม้ไม่มีเงินก็มีน้ำใจ
จนกระทั่งทะเลาะกับพ่อเรา ต้องย้ายกันออกจากบ้านพ่อ (แต่ไปส่งลูกให้ตายายเลี้ยงทุกวัน)
หลังจากออกมาเช่าห้องอยู่ โดนทำร้าย ประมาณ 5 ครั้ง
ครั้งแรกเขาโกรธที่ไปรับลูกและกลับห้องช้าติดกันหลายวัน (ช้าวันละ .5-1 ชม.) เลยด่าพ่อเรา เราเลยด่าแม่เขากลับ สามีเข้ามาบีบคอ ทั้งๆ ที่เราอุ้มลูกอยู่
ครั้งที่ 2 ย่ามาหาหลาน สามีให้เราเอานมปั๊มมาจากบ้านตา (ตู้เย็นห้องเช่าเล็กเก็บไม่พอ) 20 ถุง ย่ามา 3 วัน แต่เราเอามาแค่ 10 ถุง
เพราะว่าจะเอาที่ปั๊มใหม่ๆ มาทุกวันๆ ละ 2 ถุง และย่ามาแค่ 3 วัน ยังไงก้อพอ สามีโกรธมาก เราหัวเราไปโขกประตู และบีบคอ
ครั้งที่ 3 และ 4 จำเหตุไม่ได้ แต่เขาด่าพ่อ เราด่าแม่ สุดท้ายโดนตบและบีบคอ
ครั้งล่าสุดวันนี้ เขาไปแล๊ปตั้งแต่สายๆ บอกกลับเย็นๆ พอลูกตื่นจากหลับกลางวัน เราเลยพาไปบ้านตา จะได้วิ่งเล่น เพราะถ้าสามีกลับเย็นมาก
ลูกจะอยู่แต่ห้องทั้งวัน ไปบ่าย 2 เราไปทำงานบ้าน+กวาดสนาม+รดน้ำต้นไม้ (เพราะยายไม่อยู่ ตาไม่ค่อยทำ)
เลยไม่ได้ยินโทรศัพท์ มาเห็นตอน 4 โมงครึ่ง ก็รีบกลับเลย จากบ้านตามาห้องเช่าไม่ถึง 10 นาที
ถึงห้องเขานั่งเปิดคอมพ์ เงียบ รู้ละต้องโกรธแน่ๆ เรานั่งปอกมะม่วงให้ลูก (มะม่วงจากบ้านตา) สามีก็เข้ามาอุ้มลูกจะพาไปข้างนอก
เราจะไปด้วย สามีไม่ยอม ยื้อๆ สักพัก สามีก็ลงมือ ดึงหัว ดันไปตัวชนโต๊ะ (สามียังอุ้มลูกอยู่ ลูกกรี๊ดๆๆๆ)
ด่าพ่อ เราด่าแม่กลับ เขาวางลูกเข้ามาตบๆๆ ทุบๆ ต่อยท้อง ลูกกรี๊ดๆๆๆ (ลูก 1.8 ขวบ)
ลูกกรี๊ดมาก สามีเลยหยุดไปอุ้มโอ๋ลูก ไปนั่งบ่นต่อว่า โทรไปเราไม่รับ เขาไม่พอใจยังไม่บ่น เรายังมีหน้าเอามะม่วงมาปอกให้ลูกอีก
เขาทำเพื่อครอบครัว ปีหน้าจะได้เงินเดือนละ 4 หมื่น เขาต้องทำงานใช้สมองมาก ทั้งเหนื่อยทั้งเครียด เราไม่เป็นหลังบ้านที่ดี หาแต่ปัญหา
ถ้าเรายังเป็นอย่างนี้ มันก็ต้องเกิดเหตุแบบนี้อีก หรือถ้าเราทำตัวดีไม่ได้ก็ไปหย่า ให้เราเอาลูกไปได้
อ่อ เราเคยเก็บของกลับไปอยู่บ้านเดือนนึง แต่สุดท้ายก็กลับมา สามีไม่ได้ง้อนะคะ ด่าตลอดเดือนนั้น ไม่มีโทรคุยนะคะ ด่าผ่านไลน์
แต่ที่กลับ เพราะไปคุยกับเพื่อน เพื่อนบอกว่าให้นึกถึงลูกเยอะๆ แต่เราไม่เคยเล่าเรื่องความรุนแรงให้ใครฟังนะคะ อายคน
สุดท้ายเราก็กลับมาหาสามีแบบเขาไม่ได้ง้อ
คืออยู่มาแบบมีความหวังเล็กๆ ว่า สักวัน เรา (+ลูก+สามี) คงได้กลับไปอยู่บ้านที่ต่อเติมไว้อย่างมีความสุข
สักวันพ่อกับสามีคงลืมเรื่องในอดีตได้ เราเลยอยู่ และอดทนมา
แต่ยิ่งอยู่ยิ่งรับรู้ได้ว่า ทั้งสองคนเกลียดกันมาก มากขึ้นทุกวัน และแอบคิดว่าถ้ารุนแรงอีกจะเลิก แต่ก็คิดวกวนถึงลูก อ่ะ ทนอีกหน่อย เผื่ออะไรๆ จะดีขึ้น
และสามีรักลูกมาก เราไม่อยากให้ลูกขาดพ่อ
เผื่อท่านจะคิดไปถึงเรื่องบนเตียง ตั้งแต่ท้อง (ธันวา 56) จนถึงวันนี้ (เมษา 59) มีแค่ 3 ครั้งเท่านั้น เราไม่ได้อยู่เพราะเรื่องนี้แน่นอนค่ะ (ณ ตอนนี้เราคาดว่าเราจะตั้งท้องค่ะ จากครั้งที่ 2 เมื่อ 2 สัปดาห์ก่อน และเรายังไม่ได้บอกสามี)
ที่ต้องมาปรึกษาอีก เพราะเห็นที่ลูกกรี๊ดๆๆ แล้วกลัวลูกจะได้เห็นความรุนแรงไปเรื่อยๆ เพราะจะให้เราอยู่กับสามีแบบช้างเท้าหลัง หลังจริงๆ
อยากทำอะไร ไปกับที่บ้าน ไปหาพ่อแม่ ต้องบอก ถ้าจะเอาลูกไปต้องขอ ช้าบ้างไม่ได้ ต้องทำร้ายร่างกายกัน
ก่อนนี้ สามีให้เลิกคบเพื่อน ป.โท ให้เลิกยุ่งกับญาติ เราก็พยายาม (แต่ก็ยังคงคุยบ้าง เพราะแม่ต่อว่า ว่าเห็นแต่ผัว แม่ไม่ชอบสามีตั้งแต่ก่อนแต่ง แต่รักลูกเลยให้แต่ง)
แต่นี่สามีไปเรียน เราต้องนั่งรออยู่ในห้อง ให้กลับมาเพื่อจะพาลูกไปเดินสวนพร้อมกัน
เราไม่เคยพึ่งพาสามีเลย ทั้งเรื่องเงิน เรื่องดูแลพ่อแม่ เรื่องดูแลทรัพย์สิน ไปฝากคลอดเรายังต้องไปเองหลายครั้ง
แต่สามีก็เคยมีข้อดี เคยดูแลเราดี ให้คำปรึกษาได้ดี แต่หลังแต่งงาน ทุกอย่างลดลงเรื่อยๆ ตอนนี้ทุกข์มันมากกว่าสุขไปหลายเท่าแล้วค่ะ
สุดท้ายรบกวนให้คำแนะนำด้วยค่ะ ว่าเราควรอดทนอยู่ หรือพอแล้วไปคะ
ขอบคุณค่ะ