เรื่องนี้เกิดขึ้นกับตัวเราเอง...
วันนี้มีกินเลี้ยงกันตามประสาเพื่อนรุ่นพี่กับบรรดาเก้งกวางกระจกละองละมั่งและเราเปนทิมคนเดียวในกลุ่มแถมเด็กสุดเราก็ดื่มกินกันสนุกสนาน(มีเรากินเป๊ปซี่คนเดียว)ทุกคนเมาและเริ่มตึงๆเวลานั้นประมาณตี1ได้พี่จันเลยพูดขึ้นว่าเฮ้ยยจะเช้าหละกูจะกลับหละไปส่งกูหน่อยย
ทุกคนมองหน้ากันแล้วหันมามองเราแล้วพูดพร้อมกันว่าไปส่งไม่เมา
"อะไรวะเจ้ โหวววว"
"ไปๆขับรถดีดีนะเมิงง"
สรุปเราคือผู้โชคร้ายที่ต้องไปส่งพี่จันที่บ้านซึ่งบ้านอยู่ท้ายโรงบาล
ตลอดทางที่ขับมาก็ไม่มีใครพูดอะไรจนกระทังมาถึงซอยทางเข้าหมู่บ้าน
หมาหอนนนนต้อนรับเต็มเลยยย
นึกในใจหอนไรวะ
ก็เลยพูดขำๆออกไปว่าหมาหอนนแสดงว่าเห็นผีแล้วก็หัวเราะออกมา 55555
"อีนี่...พูดอะไรดึกๆดื่น"
เมื่อรถขับผ่านหน้าซอยก็มีรถเก๋งสีขาวคันนึงจอดอยู่หน้าบ้านนเราก็ขับผ่านไป(หมาก็ยังคงหอนไม่หยุดหย่อนนน)
แล้วก็มาถึงหน้าบ้านพี่จันแกก็บอกว่าขับรถดีดีนะเมิง...เจอกัน
"เอออเจอกันคะเจ้"
นึกในใจหมาหอนนอะไรวะไม่หยุดสักที
แล้วก็ขับรถออกมาจากซอยผ่านรถเก๋งสีขาวคันนั้นนก็รู้สึกเย็นวาบๆแปลกๆสายตาก็เหลือบไปมองกระจกซ้ายยเห็นเปนผู้หญิงคนนึงยื่นก้มหน้าอยู่
เรานึกในใจดึกๆดื่นๆมายืนรอใครวะเท่านั้นแหละคุณพระ!!!!!
เหมือนจิตสื่อถึงกันจู่ๆเธอก็เงยหน้ามาพร้อมยื่นมือมาขอความช่วยเหลือแต่คือสภาพแบบผมรุงรังเลือดไหลเต็มคอ
โอ๊ยยไปหละกูบิดสิครับรออะไร...ทั้งๆที่แป๊บเดียวแต่เหมือนมันยาววนานเหลือเกิน
เรารีบบิดหน้าตั้งออกมาเลยยยพอมาถึงวงเหล้าแถบจะเทรถทิ้ง
คำถามแรกที่มาถึง "เจอไหม"
"อย่าบอกนะว่า...ที่ให้ไปส่งนี่คือ"
"เออก็ใช่ไง...ไม่งั้นกูไปหละ"
"ไม่รู้หรอวันก่อนมีผู้หญิงถูกฆ่าข่มขืนปาดคอตายยซอยท้ายโรงบาล"
ชัดเลยยยยกู เต็มๆตา แทบล้มทั้งยืนนน
หลังจากนั้นก็ไม่เคยไปเส้นนั้นคนเดียวอีกเลยยย