ทริปนี้ถือว่าเป็นความใฝ่ฝันของเด็กโข่งแฟนเรา ซึ่งเกิดมานางไม่เคยเที่ยวภาคใต้และที่สุดแห่งฝันก็คือการได้เห็นทะเลอันดามัน  เราเองไม่ได้ลงใต้หลายปีแล้วเหมือนกัน  เลยวางแผนกันว่าจะค่อยๆ ขับ Eco Car คันน้อยของเราไป  ค่อยๆไปแบบค่ำไหนนอนนั่น  หาข้อมูลไว้คร่าวๆ แล้วไปตัดสินใจเอาหน้างาน  พร้อมแล้วออกเดินทางไปด้วยกันเลยค่ะ

Ps.ภาพถ่ายอาจไม่ค่อยสวยนะคะ  เนื่องจากใช้ทั้งกล้องมือถือ กล้องเล็ก  กล้องใหญ่  มั่วไปหมด
( บอกแล้วงัยว่ามือใหม่จริงๆ..อิอิ )



จริงๆเราอยู่จ.ตากนะคะ  แต่เนื่องจากต้องเข้าไปทำธุระที่กรุงเทพก่อน  ทริปนี้จึงเริ่มออกสตาร์ทที่กรุงเทพค่ะ  และเนื่องจากเด็กโข่งขับรถเก่งเฉพาะขึ้นลงดอย  เมื่อนางเผชิญกับการจราจรของเมืองกรุง จึงหลงสิคะ โทษ gps โทษเราคนนั่งที่ไม่ช่วยดูทาง โทษนู่นนี่  หูตาเลิ่กลั่กไปหมด555




แต่เด็กโข่งก็เก่งน้า  พาหลุดจาก กทม.มาจนถึงที่นี่ได้  ปรบมือๆ



แวะพักระหว่างทาง  เพื่อให้เด็กโข่งผ่อนคลายความเครียด  มองดูทะเลอ่าวไทยย้อมใจไปก่อน



ทะเลประจวบชิลดีจัง  คราวหน้าลองมาเที่ยวบ้างดีกว่า



พักรถพักคน  เข้าห้องน้ำเรียบร้อยก็ออกเดินทางต่อ.....แต่เนื่องจากเป็นที่รู้กันว่า จ.ประจวบยาววววววมากกกกกกก  เลยตัดสินใจนอนที่ประจวบก่อนดีกว่า  เรามาจนถึงบางสะพานน้อย  ลองขับเข้ามาตามหาที่พักที่เล็งๆไว้  ลดาวัลย์ บูติก  เห็นมีรถจอดอยู่เยอะเหมือนกันนะ



ไม่ได้จองมาก่อนแต่โชคดีที่มีห้องพักว่าง ในราคา 650 บาท รวมอาหารเช้า



ได้ห้องเตียงเดี่ยวอยู่ชั้นสอง  ห้องก็ขนาดกะทัดรัด  มีแชนเดอร์เลียสีแดงเด่นเป็นสง่า



เฟอร์นิเจอร์น้อยชิ้น  เลยทำให้ห้องไม่อึดอัด




ห้องน้ำเป็นปูนขัดมัน





สำรวจห้องพักโอเคไม่มีปัญหาอะไร  คราวนี้มาถึงเรื่องปากท้องกันบ้าง  เย็นค่ำแล้วยังไม่มีตกถึงท้อง  ก่อนเข้าที่พักแอบเห็นมีร้านอาหารอยู่ตรงข้ามโรงแรมเลย  แค่เดินข้ามถนน  เป็นร้านติดทะเลซะด้วย




ชื่อร้านดูเล  ซึ่งก็เป็นเจ้าของเดียวกับที่พักนั่นแหละ  แต่เนื่องจากคนค่อนข้างเยอะ  จึงต้องรออาหารนานไปนิด




อิ่มแล้วก็กลับเข้าห้องพัก  เหนื่อยเดินทางมาทั้งวัน  จึงสลบ....