สวัสดีค่าาา
เนื่องจากว่าวันนี้ว่างๆ ไม่มีอะไรทำ
แล้วพอดีนึกขึ้นได้ว่าเคยแต่งฟิกลงพันทิป
ซึ่งผ่านมาแล้วนานมากแล้วลืมเข้าไปต่อ
แต่วันนี้ว่างๆก็เลยจะมาต่อ
แต่ว่าจะยกเนื้อหาเดิมมาให้อ่านรำลึกกันก่อนนะคะ
เริ่มเลยดีกว่าเนอะ
ณ บ้านของนัตสึและแฮปปี้....
"นัตสึ !! นัตสึอยู่ที่ไหนนนน " แฮปปี้ร้องตะโกนไปทั่วพร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมาจากสองตาของเจ้าแมวตัวสีฟ้า เขานั่งลงพรางร้องไห้ พร้อมกับคำถามมากมายที่เข้ามาในหัว....
บางทีนี่คงเป็นครั้งแรกที่นัตสึหายไปแบบนี้ ใช่นี่เป็นครั้งแรกเลยล่ะ.....
"แอ๊ดดดดดดดดด" เสียงเปิดประตู....
"เฮ้ นัตสึ แฮปปี้ ไปทำภารกิจกันเถอะ ฉันไม่มีเงินจะ จ....จ่าย"
ไม่ทันสิ้นประโยคหญิงสาวผมบลอนด์ต้องตกใจจนไม่สามารถพูดอะไรต่อไปได้อีก....เพราะภาพที่เธอเห็นคือภาพแฮปปี้ฟูมฟายอย่างบ้าคลั่ง เธอนั่งลงพร้อมเอามือของเธอวางไว้บนหัวเจ้าแมวตัวน้อยอย่างเอ็นดู
"เกิดอะไรขึ้น แฮปปี้"
ลูซี่ถามด้วยสีหน้าที่เป็นห่วงเจ้าแมวสีฟ้าอย่างที่สุด
"นัตสึหายไปตั้งแต่เมื่อวานแล้วอยู่ๆก็เดินออกไปไหนไม่รู้ ทำหน้าเคร่งเครียดและก็ออกไปเฉยๆ"
แฮปปี้เล่าด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือพร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมาราวกับว่าไม่สามารถหยุดมันได้อีกแล้ว
เมื่อลูซี่ได้ยินอย่างนั้นก็อุ้มเจ้าแมวตัวสีฟ้าขึ้นมาซุกตรงอกแล้วพูดว่า....
"ในเวลาแบบนี้ฉันไม่รู้ว่าฉันควรจะทำยังไงให้นายหยุดร้องไห้แต่ที่ฉันรู้คือ ฉันจะไม่ปล่อยให้นายต้องอยู่คนเดียว..."
วันต่อมา
ณ กิลด์แฟรี่เทล
สมาชิกทุกคนในแฟรี่เทลรวมตัวกันเพื่อช่วยกันหาที่อยู่ของนัตสึ..
"ฉันรู้แล้วว่านัตสึอยู่ที่ไหน" คาน่าใช้ไพ่ทำนายจนรู้ที่อยู่ของนัตสึ
"ที่ไหน คาน่า" เอลซ่าถามด้วยความดีใจ
"ปราสาททางใต้ของฟิโอเร่ ที่สำคัญ...นั่นเป็นที่อยู่ของเซเรฟ" สีหน้าวิตกของคาน่าตอนพูดมันบ่งบอกว่าไม่ควรไปเด็ดขาด...
"หรือว่าเจ้าบ้าซาลามันเดอร์มันจะไปลุยเซเรฟคนเดียวฟร๊ะ" กาซิลพูดด้วยความโมโหปนเป็นห่วงเจ้าจอมเวทย์ใจร้อนคนนี้จริงๆ
"ขอร้องล่ะทุกคน ช่วยเอานัตสึกลับมาที" เสียงพูดของแฮปปี้สั่นเครือเหมือนใจจะขาด
"ด้วยเกียรติ์ของเดวิลสเลเยอร์ ฉันจะไปเอามันกลับมาเอง" สิ้นประโยคคำพูดของเกรย์การผจญภัยครั้งใหม่กำลังเริ่มขึ้น
ณ ปราสาททางใต้ที่เป็นที่อยู่ของเซเรฟ ลูซี่ แฮปปี้ เอลซ่า เกรย์ และเหล่าจอมเวทย์สุดแกร่งของแฟรี่เทล มาถึงแล้ว
"ฉันได้กลิ่นเจ้าซาลามันเดอร์จากทางนี้ตามมาเร็ว !!"กาซิลดมกลิ่นจนหานัทสึเจอ
"สมกับเป็นดรากอนสเลเยอร์จริงๆเลยนะกาซิล"มิร่าเอ่ยชม
"รีบไปกันเถอะ นัตสึรอเราอยู่นะ" ลูซี่กล่าว...ตอนนี้เธอไม่สนอะไรแล้วนอกจากนัตสึคนเดียว
"ตู้มมมมมมมมมมมมมมมมมม !!! " เกิดระเบิดอย่างรุนแรงขึ้น กำแพงพังทลายลงมา
"เฮ้มีใครเป็นอะไรมั้ย" ลิลลี่พูดด้วยความตื่นตระหนก
"ไม่เป็นไรค่ะ"เวนดี้ตอบ
"นี่ยังได้กลิ่นนัตสึอยู่หรือเปล่ากาซิล" ลัคซัสถามกาซิล
"ไม่เลยกลิ่นระเบิดเมื่อกี้มันกลบกลิ่นเจ้าซาลามันเดอร์จนหมด" กาซิลตอบ
"ไงก็แยกกันไปเถอะจะได้เจอคุณนัตสึได้เร็วขึ้น"จูเบียออกความเห็น
"ฉันเห็นด้วยกับจูเบียนะ เราแยกกันไปเถอะเดี๋ยวฉันไปกับแฮปปี้ เวนดี้ และชาร์ลเอง" ลูซี่เสนอ
"โอเค งั้นฉันไปกับมิร่าและลัคซัส" เอลซ่าพูดพรางเดินไปอีกทาง
"งั้นเธอไปกับฉัน จูเบีย" เกรย์พูด
"ค่ะท่านเกรย์" จูเบียรับคำด้วยความดีใจ
"งั้นฉันไปกับนายเองกาซิล" ลิลลี่เอ่ย
"มันแน่อยู่แล้วไอคู่หู" กาซิลตอบพร้อมออกตามหานัตสึ
.......ทุกคนต่างตั้งใจตามหานัตสึอย่างเอาเป็นเอาตาย......
ณ ห้องๆหนึ่งในปราสาท...
"นั่นมีใครมานั่งอยู่ตรงนั้นด้วยค่ะ"เวนดี้พูดพรางพาทุกคนเดินไปดู
"เซเรฟ!!!!" ลูซี่พูดพร้อมเบิกตาโพรงโตด้วยความตกใจ
จอมเวทมนตร์ดำเดินลงมาจากเก้าด้วยสีหน้าเรียบเฉย เขาควักหนังสือ E.N.D ออกมา...
(Fairytail) เมื่อเขากลายเป็นปีศาจ... [Nalu]
สวัสดีค่าาา
เนื่องจากว่าวันนี้ว่างๆ ไม่มีอะไรทำ
แล้วพอดีนึกขึ้นได้ว่าเคยแต่งฟิกลงพันทิป
ซึ่งผ่านมาแล้วนานมากแล้วลืมเข้าไปต่อ
แต่วันนี้ว่างๆก็เลยจะมาต่อ
แต่ว่าจะยกเนื้อหาเดิมมาให้อ่านรำลึกกันก่อนนะคะ
ณ บ้านของนัตสึและแฮปปี้....
"นัตสึ !! นัตสึอยู่ที่ไหนนนน " แฮปปี้ร้องตะโกนไปทั่วพร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมาจากสองตาของเจ้าแมวตัวสีฟ้า เขานั่งลงพรางร้องไห้ พร้อมกับคำถามมากมายที่เข้ามาในหัว....
บางทีนี่คงเป็นครั้งแรกที่นัตสึหายไปแบบนี้ ใช่นี่เป็นครั้งแรกเลยล่ะ.....
"แอ๊ดดดดดดดดด" เสียงเปิดประตู....
"เฮ้ นัตสึ แฮปปี้ ไปทำภารกิจกันเถอะ ฉันไม่มีเงินจะ จ....จ่าย"
ไม่ทันสิ้นประโยคหญิงสาวผมบลอนด์ต้องตกใจจนไม่สามารถพูดอะไรต่อไปได้อีก....เพราะภาพที่เธอเห็นคือภาพแฮปปี้ฟูมฟายอย่างบ้าคลั่ง เธอนั่งลงพร้อมเอามือของเธอวางไว้บนหัวเจ้าแมวตัวน้อยอย่างเอ็นดู
"เกิดอะไรขึ้น แฮปปี้"
ลูซี่ถามด้วยสีหน้าที่เป็นห่วงเจ้าแมวสีฟ้าอย่างที่สุด
"นัตสึหายไปตั้งแต่เมื่อวานแล้วอยู่ๆก็เดินออกไปไหนไม่รู้ ทำหน้าเคร่งเครียดและก็ออกไปเฉยๆ"
แฮปปี้เล่าด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือพร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมาราวกับว่าไม่สามารถหยุดมันได้อีกแล้ว
เมื่อลูซี่ได้ยินอย่างนั้นก็อุ้มเจ้าแมวตัวสีฟ้าขึ้นมาซุกตรงอกแล้วพูดว่า....
"ในเวลาแบบนี้ฉันไม่รู้ว่าฉันควรจะทำยังไงให้นายหยุดร้องไห้แต่ที่ฉันรู้คือ ฉันจะไม่ปล่อยให้นายต้องอยู่คนเดียว..."
ณ กิลด์แฟรี่เทล
สมาชิกทุกคนในแฟรี่เทลรวมตัวกันเพื่อช่วยกันหาที่อยู่ของนัตสึ..
"ฉันรู้แล้วว่านัตสึอยู่ที่ไหน" คาน่าใช้ไพ่ทำนายจนรู้ที่อยู่ของนัตสึ
"ที่ไหน คาน่า" เอลซ่าถามด้วยความดีใจ
"ปราสาททางใต้ของฟิโอเร่ ที่สำคัญ...นั่นเป็นที่อยู่ของเซเรฟ" สีหน้าวิตกของคาน่าตอนพูดมันบ่งบอกว่าไม่ควรไปเด็ดขาด...
"หรือว่าเจ้าบ้าซาลามันเดอร์มันจะไปลุยเซเรฟคนเดียวฟร๊ะ" กาซิลพูดด้วยความโมโหปนเป็นห่วงเจ้าจอมเวทย์ใจร้อนคนนี้จริงๆ
"ขอร้องล่ะทุกคน ช่วยเอานัตสึกลับมาที" เสียงพูดของแฮปปี้สั่นเครือเหมือนใจจะขาด
"ด้วยเกียรติ์ของเดวิลสเลเยอร์ ฉันจะไปเอามันกลับมาเอง" สิ้นประโยคคำพูดของเกรย์การผจญภัยครั้งใหม่กำลังเริ่มขึ้น
"ฉันได้กลิ่นเจ้าซาลามันเดอร์จากทางนี้ตามมาเร็ว !!"กาซิลดมกลิ่นจนหานัทสึเจอ
"สมกับเป็นดรากอนสเลเยอร์จริงๆเลยนะกาซิล"มิร่าเอ่ยชม
"รีบไปกันเถอะ นัตสึรอเราอยู่นะ" ลูซี่กล่าว...ตอนนี้เธอไม่สนอะไรแล้วนอกจากนัตสึคนเดียว
"ตู้มมมมมมมมมมมมมมมมมม !!! " เกิดระเบิดอย่างรุนแรงขึ้น กำแพงพังทลายลงมา
"เฮ้มีใครเป็นอะไรมั้ย" ลิลลี่พูดด้วยความตื่นตระหนก
"ไม่เป็นไรค่ะ"เวนดี้ตอบ
"นี่ยังได้กลิ่นนัตสึอยู่หรือเปล่ากาซิล" ลัคซัสถามกาซิล
"ไม่เลยกลิ่นระเบิดเมื่อกี้มันกลบกลิ่นเจ้าซาลามันเดอร์จนหมด" กาซิลตอบ
"ไงก็แยกกันไปเถอะจะได้เจอคุณนัตสึได้เร็วขึ้น"จูเบียออกความเห็น
"ฉันเห็นด้วยกับจูเบียนะ เราแยกกันไปเถอะเดี๋ยวฉันไปกับแฮปปี้ เวนดี้ และชาร์ลเอง" ลูซี่เสนอ
"โอเค งั้นฉันไปกับมิร่าและลัคซัส" เอลซ่าพูดพรางเดินไปอีกทาง
"งั้นเธอไปกับฉัน จูเบีย" เกรย์พูด
"ค่ะท่านเกรย์" จูเบียรับคำด้วยความดีใจ
"งั้นฉันไปกับนายเองกาซิล" ลิลลี่เอ่ย
"มันแน่อยู่แล้วไอคู่หู" กาซิลตอบพร้อมออกตามหานัตสึ
.......ทุกคนต่างตั้งใจตามหานัตสึอย่างเอาเป็นเอาตาย......
ณ ห้องๆหนึ่งในปราสาท...
"นั่นมีใครมานั่งอยู่ตรงนั้นด้วยค่ะ"เวนดี้พูดพรางพาทุกคนเดินไปดู
"เซเรฟ!!!!" ลูซี่พูดพร้อมเบิกตาโพรงโตด้วยความตกใจ