ก็....เขินจังคับ เป็นกระทู้แรก ก็อารมเหงาๆ นะคับ
คือ คนที่แอบชอบใครซักคนน่าจะเข้าใจดีนะคับ ผมแอบชอบรุ่นพี่คนนึงฮะ ตอนแรกก็ไม่คิดว่าจะชอบเค้าหรอก
แต่เค้าทำในสิ่งที่คนอื่นเค้าไม่ทำกัน (ทำกับผมน่ะคับ)
ผมกับพี่เค้าได้ร่วมกิจกรรมในมหาลัยด้วยกัน ตอนปี 1 พี่เค้าชอบมาแกล้งผม โดยให้เหตุผลที่ว่า "มันน่าแกล้งดี" ผมเป็นคนพูดไม่เก่งคับ หน้าดีใจกับเสียใจจะหน้าคล้ายๆ กันเลย เป็นคนหน้าหวาน พอกิจกรรมจบแล้วพี่เค้าก็ทักมาเรื่อยๆ คับ แล้วพี่เค้าก็หายไป.... ตอนนั้นก็ไม่รู้สึกอะไรคับ แปลกๆ ด้วยซ้ำ พอขึ้นปี 2 เราได้ร่วมงานกันมากขึ้น พี่เค้าเริ่มใช้เรามากขึ้น(ปี 2 ต้องช่วยงานพี่ปี 3) เริ่มทักมามากขึ้น เริ่มถาม? ว่าเป็นอะไร (เวลาโพสอะไรดราม่าในเฟส) เริ่มทำตัวมาสนิทด้วย จุดเริ่มต้นความหวั่นไหวก็เริ่มจากตรงนี้นี่แหละ บอกเลยนะเรายังไม่เคยมีแฟนแบบจริงๆ จังๆ เลย มีแต่คุยกันปกติ แล้วพี่เค้าก็มาห่วง ห่วง? ห่วงมั่งไม่รู้จะใช้คำพูดนี่ดีรึเปล่า แต่พี่เค้าจะถามว่า ถึงหอรึยัง เหนื่อยมั้ย เป็นไงบ้าง โกรษอะไรพี่รึเปล่า(ด้วยที่ความหน้านิ่งๆ ของเราอะนะ แต่จริงๆ ไม่มีอะไรหรอก) เออ เนี่ยแหละมันเริ่มจากจุดๆ นี้ เราไม่ค่อยมีใครมาห่วงความรู้สึกพอมีคนมาแคร์ก็รู้สึกแปลกๆ แบบดีอะมีคนมาคอยเป็นห่วงเรา พอกิจกรรมได้จบไป ก็คุยกันในไลท์ปกติ แต่พอประมาณ 1 อาทิตย์มั้งคับพี่เค้าก็จากไปอีก คือเคยถามพี่เค้าว่ากิจกรรมจบไปแล้วไม่ต้องทักมาก็ได้(เพราะอยากหยุดความรู้สึกดีๆ ไว้พอแค่นี้ ถ้ามันก่อตัวขึ้นเยอะจะไม่ดีแน่ๆ) พี่เค้าก็ตอบว่า คุยเล่นๆ เฉยอ่ะ  ........ จากนั้นถึงตอนนี้เราก็แอบใจสั่นบ้างเวลาเจอ แต่อารมก็เหมือนหัวข้อกระทู้อะคับ

ปล. อาจเขียนอะไรงงๆ บ้าง แต่ขอบคุณคับที่อ่าน อยากจะวิจารณ์อะไร หรือมีความรู้สึกเดียวกันอยากมาแชร์กันก็ได้นะคับ
แล้ว..... ผมเป็นผู้ชาย พี่เค้าก็เป็นผู้ชายนะคับ