เรามีเพื่อนอยู่คนหนึ่ง ชื่อ"Eน้ำ" สนิทกันมาก เเต่ก็ไม่นานมากหรอก พึ่งมาสนิทกัน เรื่องมันมีอยู่ว่าEน้ำ มันไม่มีเพื่อนคบ มันเล่าให้ฟังเเค่ว่า"เพื่อนกลุ่มที่มันเคยอยู่ จู่ๆก็ไม่คุยกับมัน เมินมัน ทำหน้าเเปลกๆกับมัน" เราก้ถามทำไมเป็นงั้น มันก้บอกเเค่"ไม่รู้" จากนั้นเราก็ไม่ได้ถามมันอีกเลย เราเห็นว่ามันไม่มีเพื่อน สงสารมัน เราก็เลยยอมคบมัน จนเราสนิทกัน สนิทจนเราไว้ใจมัน เล่าอะไรให้กันฟัง ไปไหนมาไหนด้วยกัน บางทีเราก็เเยกออกจากกลุ่มเรา ไปเดินกับมันสองคน เเต่เพื่อนในกลุ่มก็เข้าใจเรา

ไม่นานน เราก็ไปเเอบชอบรุ่นน้องอยู่คนหนึ่ง เป็นนักบอล เราเล่าให้มันฟัง เพ้อให้มันฟัง ชมน้องให้มันฟัง อวยน้องให้มันฟัง มโนให้มันฟัง นินทาเรื่องน้องสนุกๆกับมัน ไปนั่งดูน้องเตะบอลกับมัน เราชวนมันเอง มันก้ยอมมา ตอนนั้นเรามีความสุขมากที่ได้มานั่งดูผู้ชายกับเพื่อนอย่างมัน เราก็คิดกลับไปว่า ..มันก็ดีนะ เเต่ทำไมเพื่อนมันถึงไม่คุยกับมัน..

จนกระทั่งมันเฟรนลี่ ไปตีสนิทกับน้องเขา ทำตัวเป็นเเม่สื่อ เราก็ไม่ได้เอะใจอะไรเลย เเต่เราก็เคยพูดกับมันไปว่า "อย่าเเทงข้างหลังกูนะเว่ย" มันก็สวนกลับมาว่า "ไม่หรอกน่า ถ้ากูเเทงกูจะเเทงให้เจ็บสองเท่าเลย(เเล้วมันก็ขำ)" เราก็ขำตาม เราคิดว่ามันพูดเล่น  

เมื่อมันไปเป็นเเม่สื่อ...ทั้งที่เราไม่ได้ขอ....
มันก็มาพูดให้เราดีใจทุกวัน บอกว่า"น้องเค้าพูดถึง เเล้วก็เเซว กวนตีน(ทั้งต่อหน้าเเละลับหลัง)" มันยังบอกอีกว่า "น้องเค้าชอบ" ถามว่าเชื่อไหม? เราก็ไม่เคยเชื่อว่าน้องเขาจะชอบเราจริงๆ

วันนึงเราป่วยเป็นไข้เลือดออก เราก็ยังไม่รู้ว่าตัวเองป่วย มันก็ดูเเลเรา เราไม่ไหวมากๆ อาการเป็นมา2อาทิตย์ ก่อนวันงานที่จะจัดขึ้นหลายวันก่อน เราก็ไปตรวจอาการกับหมอที่โรงพยาบาล พบว่าเป็นไข้เลือดออก ไปหลายครั้ง เเต่อาการไหวอยู่ ไม่เเย่ จนเราหายเเล้ว เกร็ดเลือดกับมาเป็นปกติ หมอบอกภูมิต้านทานเราดี เเต่ผู้เป็นพ่อห่วงเรามาก ขอหมอให้เรานอนโรงพยาบาลให้ได้ เเต่หมอให้มาหาเเค่อีกวันเฉยๆ

วันถัดมา....เราก็มาหาหมออีกครั้ง ซึ่งเป็นวันเดียวที่เราไปเยี่ยมเเม่ที่เป็นไข้เลือดออกหลังเรา ที่ถูกย้ายโรงพยาบาลมา เเล้วก็เป็นวันเดียวกับวันงานจัดขึ้น
เราเสียดายมากที่ไม่ได้งาน อยากสนุก เเต่ก็ต้องดูเเลเเม่ สนุกไม่ลง เเม่เป็นหนักมาก

เเละเเล้ว...Eน้ำ...ก็มาโพสหน้าเฟสเรา เเบบให้กำลังใจ หายไวๆ คิดถึงนะ กลับมาหากูไวๆ..?..
"""มารู้ทีหลังว่ามันกับน้องที่เราชอบ เเอบคบกันวันนี้ เเล้วมันก็เปนคนขอน้องคบด้วย""" โดยที่เราไม่รู้เลย..มันได้เบอร์น้องมาละมาบอกเบอร์เรา..มันโทรมาหาเรา..เเล้วก็ต่อสายน้องเขา..เราคุยกับน้องเขาสองคน...เเนวกวนตีนกัน...มันเงียบไป..น้องถามว่าน้ำเงียบทำไม..มันบอกคุยกันไปสองคนสิ...ละมันก็ไปโพสในเฟสมัน..เกี่ยวกับเพื่อนละเเฟน..เราไปเม้น..เเต่เราไม่รู้ว่ามันหมายถึงเรากับน้องเขา...

ก่อนวันสุดท้ายหนึ่งวันที่จะไม่เจอกัน ก่อนที่ต่างเเยกย้ายกันไป มันก็มาบอกว่ามันคบกับน้องเขา เราก็ยืนหน้าชา ไปสักพักก'' สุดท้ายเราก็ให้อภัยมัน เพราะเห็นว่ามันเป็นเพื่อน ละน้องเขาก็ไม่ได้เป็นของเรา ''

จุดชนวน :
เมื่อไม่ได้เจอกันเเล้ว เราเข้าไปเฟสมัน พบว่ามันลบเพื่อนเรา 'เราเลยทักมันไปว่า"ลบเพื่อนทำไม?" มันพิมตอบว่า"อยากลบก็ลบจะทำไม?" เราก็ตอบกลับไปว่า"ทำงี้บลอคเฟส(กออู)ไปเลยดีกว่า" มันก็ตอบว่า"เออ" ประมาณนี้ ละมันก็บลอคจริงๆ บลอคไปวันเดียว เราก็กะจะบลอคมันวันเดียวบ้าง พอเราบลอค มันก็รู้ ละมันโพสเฟสมันว่า "บลอคได้บลอคไปให้นานเลยนะอีมิว!!" ละเพื่อนเราเห็น มันก็มาบอกมาฟ้องเรา เพื่อนกลุ่มที่มันเคยอยู่เห็น มันก้เลยไปเม้นด่ามัน ด่ายับเลย55555 สมน้ำหน้ามันทั้งที่โดนรุมละที่น้องมันบอกเลิกด้วย555555 ที่นี้เราก็โพสบ้างโพสเเรงกว่า 'สุดท้ายเราก็ขายเพื่อนบอกความลับทุกอย่างของมัน ให้เพื่อนกลุ่มเก่าของมัน จนได้รู้ว่า เพราะสันดานของมันเองที่ทำให้ไม่มีเพื่อนคบ.

ไม่นานน มันโพสรูปเรา เเคปชั่นว่า"คิดถึงคนในรูปจัง" ตอหรอ?
"กูก้คิดถึงนะเพื่อนรักก"

มกราคมที่ผ่านมา 2559 มันมางานปิดกล่องชอล์ก ที่เราอยู่นี่หละที่เดิม มันมานั่งข้างเราเลย ก่อนที่มันจะเดินมานั่ง ไม่รู้ว่าตอนที่เรานั่งอยู่มันจำเราได้รึป่าว(มองจากข้างหลัง) เพราะเมื่อก่อนผมเราหยิกมาก เเต่เราไปยืดมาเเล้ว
หรือเพราะว่า มันหน้าด้าน!!
ขนาดรู้ว่าเป็นเราก็ยังนั่งอยู่ เเต่มันไม่มองเราเลย หันหน้าอยู่ทางเดียว เราหมั่นไส้ ก็เลยจัดเลย พูดเหน็บ ไม่ดิเเขวะมันเลยกับเพื่อนร่วมห้องเราที่ก็รู้จักมัน

เกลียดมาก อย่าได้เจอกันอีกเลย....

เวลาคบเพื่อน ดูด้วย เลือกด้วย
: 2ประเภทที่ควรเลือกมี : ถ้าไม่ใช่ก้เทมันสะ เขี่ยมัน คิดว่าเป็นเศษขยะไร้ค่าชิ้นหนึ่ง
1) มีเพื่อนนิสัยดี ที่จริงใจ
2) มีเพื่อนเชี่ย เเต่จริงใจ