สวัสดีครับ ผมอยากระบายชีวิตของผมสักนิด เพราะในชีวิตจริงไม่มีใครฟังเลย คือผมเลิกกับแฟนมาเดือนนึงครับ คบกันมาเกือบ2ปี เราเข้ากันได้ทุกอย่างแต่ปัญหารอบตัวเยอะมาก เธอมีลูกแล้ว พ่อของลูกเธอติดคุก เธอรอให้เขาออกมาเพื่อหย่า ผมก็พร้อมจะรอครับ แต่ปัญหาคือที่บ้านผมทุกคนรู้จักเธอดี นั่นจึงเป็นที่มาของการบังคับให้ผมเลิก แต่ผมรักเธอ ผมฝืนทุกอย่างเพื่อยังคบกับเธอ ปีแรกที่คบกันมีความสุขมาก ปีหลังไม่มีความสุขเลยเพราะที่บ้านผมรู้ความจริง ทุกครั้งที่ออกจากบ้านผมแคร์คนที่บ้าน ผมรู้ว่าเขาไม่อยากให้ไป แต่ผมก็รักเธอ ผมอยากจะรักษาไว้ทั้ง2ฝ่ายแต่มันเป็นไปไม่ได้ เพราะยังไงที่บ้านผมไม่ยอมรับแน่ จนกว่าเธอจะหย่าขาดได้ สุดท้ายจึงกลายเป็นเธอที่เสียใจ ผมมีเวลาให้เธอน้อยลง ผมทำให้เธอเสียใจบ่อยๆเพราะผมเลือกจะรักษาน้ำใจพ่อแม่ สุดท้ายวันนี้ เธอมีคนอื่นแทนละครับ ที่เสียใจที่สุด แทนที่ทุกอย่างจะจบ คือ แฟนใหม่เธอมีลูกมีเมียแล้วแค่อยู่คนละจังหวัด เธอกลายเป็นเมียน้อยหรอครับ ผมดีใจนะถ้าเธอมีความสุข พ่อผมก็คงมีความสุขที่ผมเลิกกับเธอ แต่ตอนนี้ผมเสียใจมาก ไม่เคยทำใจได้ ผู้หญิงคนนี้ผมรักมาก ผมรักษาไม่ได้ ผมเสียใจถ้าผมดีกว่านี้ เราคงมีความสุขกันเหมือนเดิม ขอบคุณครับ