ขออนุญาติลบค่ะ ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นของทุกท่านค่ะ

'บานดอกติ้วพลิ้้วลมเช้าเย้าหยอกฝัน ปีเดือนวันลั่นเลื่อนขับเคลื่อนย้าย ทยอยเก็บฝันเหน็บหนาวอันเปล่าดาย ที่เรียงรายหล่นร่วงเรี่ยลานดิน  เช้าหมอกหม่นฝนแปลกหน้ามาเยี่ยมยาม โลกสีงา

พื้นที่ความอ้างว้าง ระยะห่างระหว่างลมหายใจ ระลอกคลื่นความคิดถึง สั่นประสาน ราวพิณกรีดสายขณะหย่าวโบว์รักสีดำ ความอ่อนไหว ถูกโน้มถ่วงด้วยหยดน้ำตา แม้เพียงเสี้ยวลมหายใจ กระทั่งเสียงที่ไม่ได้ยิน ร่องรอยบอ

"ฤดูหนาวเช้าธันวา นัยน์ตากระต่าย แย้มยิ้มพริ้มพราย ละลายเศร้า หญิงสาวตุลาคม จ่อมจมอารมณ์เหงา รักมากกว่ารักระหว่างเรา ณ รุ่งเช้ากินข้าวหรือยังจ๊ะคนดี"