คบกับแฟนมาจะ3ปีแล้วค่ะ 6เดือนแรกที่คบกันเขาตามใจเรายอมเราทุกอย่างเราก้เอาแต่ใจ ถ้าเขาทำอะไรขัดใจเราเราจะบอกเลิกเขาทุกครั้ง เราไม่เคยมีแฟนค่ะ ไม่เคยได้เรียนรู้อะไรเรื่องความรัก คิดว่าเขารักเราจะยอมเราทุกอย่าง จนเขาไม่ทนเราเลิกไป 1เดือน เขามีคนอื่นเพื่อจะลืมเรามั้งคะ ละเขาก้กลับมาหาเราขอเราเป็นเหมือนเดิม เขาก้บอกเลิกกับผญคนนั้นไป พอคบต่อไปสักพัก เราก้ยังทำนิสัยแบบเดิม เขาขึ้นมหาลัยปี1 เขาก็เริ่มเปลี่ยนไปด้วย ละเขาก้ไม่ค่อยสนใจเรา ละก็ชอบเพื่อนที่อยู่คณะเดียวกัน ทักเฟสแซวเจอที่คณะก็คุยกัน เรารู้เราก็ใส่อารมกับเขาร้องไห้ฟูมฟาย เขาไม่ไหวบอกเลิกเราเลย แต่เรากลับเป็นฝ่ายตื๊อเขากลับมา เขาก็ไม่ค่อยสนใจเราอีก ละก็หาคนในสังคมออนไลน์ คุยหลายคนมากค่ะ แถมติดเพื่อน นอนแต่หอเพื่อน กินเบีร์ยดูดบุหรี่ ชอบไปร้านเหล้า จนมีผญติดมา ได้ไลน์คุยกัน เราจับได้ตอนอยู่ด้วยกัน เราบอกเลิก เขาก็ปล่อยเราไปง่ายๆไม่อะไรเลย สรุปเราก็ไม่ไปจากเขา เขาทักแฟนเก่าที่คบตอนที่เรากับเขาเลิกกัน บอกตามหาอยากเจออยากเลี้ยงข้าวอีกบอกขอโทษเขา เราจับได้ก็เหมือนเดิม ละก็มีกลับไปคุยกับคนที่ได้เจอที่ร้านเหล้าอีกเราจับได้อีกก็เป็นเหมือนเดิม เขาไม่มีเวลาให้ไม่สนใจร้องไห้ก็ไม่แคร์ ไปหาก็ยังไม่สนใจ ละพอผ่านไปเราก็พยายามปรับตัวเอง มันทรมานมากกว่าจะพ้นช่วงนั้นมา เราร้องไห้ทุกวัน มีแฟนก็เหมือนไม่มีค่ะ
รักเราพอทรงตัวได้ ทะเลาะกันน้อยลง มีเสียงหัวเราะมากขึ้น โอเคมาเรื่อยๆ เริ่มเข้าช่วงหวาน พอผ่านไปสักพักเขาดรอปย้ายมอ เรียนปี1อีกที เริ่มไม่มีเวลาให้กัน เขาติดเพื่อนมาก ไม่ค่อยได้คุยละ ผ่านไประยะนึง เรามารู้เรื่องที่น่าเสียใจมาก เมื่อเช็คโทรศัพท์ ช่วงที่ผ่านมาเชื่อใจเขาเลยไม่ค่อยดูค่ะ ตอนนั้นเรานอนที่รีสอร์ทไปเที่ยวกัน ตื่นมาอ่านไลน์ อ่านแชทผญคนนึง เห็นเขาคุยกันเยอะมากค่ะ มีข้อความนึงช็อกมาก ขอโทษนะที่ไปนอนกอดไปหอม...
เราร้องไห้ละปลุกเขาถามเอาความจริง เราให้เขาดูข้อความนั้น เขาบอกว่าเขาเมาค่ะ เราเดินออกจากห้องไปปรึกษาพี่สาวของเขา เล่าเรื่องให้ฟัง แล้วเขาก็ไปถามแฟนเราว่า ทำแบบนี้ไม่รักเราหรอ สักพักเขาเดินมาห้องพี่สาวเขา ขอโทษเรากอดเรา แต่ดูเขาไม่ค่อยรู้สึกผิดกับสิ่งที่เขาทำเลย เขาโกหกเราเรื่องผญคนนี้หลายอย่าง สร้างแต่งเรื่องมาเป่าหูเรา ละเราก็ไม่เชื่อ เราก็พูดถึงเรื่องนี้ร้องไห้ทั้งวันเราจะเลิกเขาก้ปล่อยเราเขาบอกไม่อยากเห็นแก่ตัว พอเราถามเราหาเรื่องทะเราะกับเขาจะเอาความจริงเขาก็อารมเสียใส่เราบอกเบื่อรำคาญอยากให้มันผ่านไปสักที แต่เราทนอยู่กับคำโกหกพวกนี้ไม่ได้ เราติดต่อผญคนนั้นไม่ได้ เพราะเขาบล็อกละลบไปอีกที หลังจากการไปเที่ยว ช่วงนั้นทรมานมาก เราพูดถึงเรื่องนั้นฟูมฟายร้องไห้เดิมๆซ้ำๆ จนเขาจะเลิกกับเราถ้าเราไม่หยุด ถ้าเขารักเราเขาคงไม่ทำกับเราแบบนี้ จนเรามารู้ความจริงเอง เราเจอเฟสผญคนนั้นซึ่งแฟนเรามีเขาคนนั้นเป็นเพื่อน แต่เราพึ่งหาเจอ ก่อนหน้านั้นเราถามแฟนว่าเจอกันได้ยังไงละมีไลน์ได้ยังไงทำแบบนั้นทำไม ขอติดต่อผญคนนั้นหน่อยมีช่องทางการติดต่อมั้ย เราอยากรู้ความจริง แฟนเราสร้างเรื่องโกหกบอกเราว่าเจอที่ห้องติวที่มออยู่กลุ่มเดียวกันเขาขอไลน์แฟนเราละบอกว่าผญคนนั้นชวนแฟนเราไปกินเหล้าที่ห้อง มีเพื่อนผู้ชายอีกสองสามคน คุยกันถูกคอเลยไป ซึ่งวันนั้นมันไม่บอกเรา เราก็ไม่รู้หรอกว่าไปวันไหนเพราะช่วงนั้นแฟนเราติดเพื่อนไม่ค่อยได้คุยไม่ได้จ่ายค่าโทรศัพท์ ละก็บอกว่าไปห้องก็กินกันหลายคน ผญคนนี้ดูแลแฟนเราดี มันบอกงี้ ละก็เมาง่วงเลยไปนอนก่อน พอตอนเช้าผญคนนั้นบอกแฟนเราว่า เมื่อคืนแฟนเรานอนกอดหอมผญคนนั้น ซึ่งเราไม่เชื่อเลย ละก็สัญญาไรกันไม่รู้แฟนเราบอกว่าลืม ซึ่งไม่น่าเชื่ออีก ละสองคนนั้นก็คุยกันเรื่อยๆค่ะ ผญคนนั้นก็มีแฟนแล้วนะคะ สักพักผญคนนั้นหยุดคุยกับแฟนเราละหายไป แฟนเราก็ทักไปบอกขอโทษ ตอนนี้มืดไปหมดเลย ลืมสัญญาแล้วหรอ คิดถึงนะ เราเสียใจมากจริงๆเพลีย ไม่รู้ให้อภัยมาได้ยังไง พอเรามาเจอเฟสผญคนนั้นเราถาม เขาบอกว่า เจอกันที่บังกะโล เพื่อนแฟนเรารู้จักเลยนั่งโต๊ะเดียวกัน ผญคนนั้นขอไลน์แฟนเราเอง แต่บอกเราว่ามีแฟนแล้ว ละก็บอกอย่ารู้เลยรู้ละจะได้อะไร ขนาดผู้หญิงด้วยกันยังไม่เข้าใจเลยเห้อออ ไม่เป็นเราคงไม่รู้หรอกว่าอยากรู้ความจริงทำไม ละบอกเราว่าไม่มีไรหรอกเป็นแค่เพื่อนกัน เราไม่อยากถามต่อแล้ว

สุดท้ายเราก็ให้อภัยเขาเพราะรู้ว่าเราขาดเขาไม่ได้ มันเริ่มดีขึ้นเรื่อยๆเพราะเราพยายามค่ะ เป็นพักๆที่เราจะนึกถึงเรื่องนั้นมาทะเราะกับแฟนเรา แฟนเราก็ไม่อยากทะเราะไม่สนใจเราเหมือนเราผิดเองที่ยังไม่จบ ทรมานมากๆ เวลาผ่านไปเขาทำอะไรให้เราดีขึ้นเรื่อยๆ เริ่มมีความสุข หวานมาก จนเวลาของความสุขผ่านไป เราเจอข้อความที่เขาคุยกับเพื่อน ตอนนั้นเราไม่ได้ดูวันเวลาที่เขาคุยกับเพื่อน มีข้อความเสียงของเพื่อเขาเราไม่ได้เปิดฟัง ละเจอกันนึงเราช็อก กลับไปหา...ละกูจะกลับไปหา...

เราตัวสั่นร้องไห้เขาถามว่าเป็นอะไร เขาเปิดแชทดู เราเห็นเขาอ่านข้อความนั้นเขาทำเฉยเหมือนไม่มีอะไรที่ทำร้ายเรา ละเล่นเกมต่อ เราก็ทำเฉยเมยเหมือนไม่มีไรเกิดขึ้นเราคุยปกติมียิ้มบ้าง ไม่อยากจะถามไรจากคนแบบเขาแล้วค่ะ เราบอกจะกลับบ้านแล้วเขาก็บอกจะไปส่ง เราก็ให้เขาไปส่งค่ะ เขาถามไม่ไปเที่ยวไหนหรอ ไม่ไปกินนู้นกินนี่หรอ เราบอกไม่ไปจะกลับบ้าน พอถึงที่เราถามเขาไม่มีไรจะคุยใช่มั้ย ไม่มีไรจะบอกใช่มั้ย เขาบอกไม่มี เราร้องไห้ เขาถามเราว่าร้องไห้ทำไม เราบอกยังทำเป็นไม่รู้อีกหรอ ละเราบอกว่าตั้งแต่ตอนนี้ถือว่าเราเลิกกันแล้วนะ แล้วเขาก็จอดรถจับรถไปคุย ตอนแรกยืนตากแดดร้อนมาก เขาถามเป็นไร เราบอกจะกลับไปหามันไม่ใช่หรอ แฟนเราบอกก็แค่คุยเล่นกับเพื่อน มันแซว มันนานแล้วด้วยไม่ใช่ใกล้ๆ สรุปคือเราต้องเข้าใจใช่มั้ย ละคือเรามีหลายเรื่องที่เรายังไม่รู้ เรื่องขนาดนี้เขาเคยบอกเราว่าไม่ได้ชอบด้วยซ้ำ เราบอกเลิกเขาค่ะ แต่เขาไม่เคยแม้แต่จะพยายามอธิบายหรือรั้งเราให้ไม่ไป เขาปล่อยเราไปทุกครั้ง และบอกกับเราตลอดว่า บอกอะไรไปก็ไม่เชื่อเราจึงบอกเลิกเขา แยกทางกับเขา เราเดินออกมาเขาก็ขับรถไป เรายังแอบมีหวังนิดๆนะคะว่าเขาจะรอเรารั้งเราไว้ มันก็ไม่เป็นไปอย่างที่คิด เลยนั่งมอไซเข้าบ้าน ละก็คิดถึงแต่เขา โทษตัวเองเล็กน้อยว่าไม่ฟังเขา แต่อีกใจมันต้องยอมรับความจริง เราโทรไปทักไปคุยกับเขา ไม่แคร์ปล่อยเราไม่รั้งเรา ละบอกอีกว่าพูดไปก็ไม่เชื่อจะทำไรได้ เขาบอกว่าเหนื่อย เราเสียใจมากทั้งที่เวลาที่ผ่านมาเราทนทุกข์ทรมานเสียใจมาก แต่สำหรับเขามันมีเพียงเหนื่อยรำคาญเบื่อ เราตัดสินใจออกมาอยู่คนเดียว ไม่อยากยุ่งกับเขาแล้ว เราเอารูปคู่ลงสถานะลง แต่เขายังเอารูปเราขึ้น ผ่านไป1วัน เขาก็โพสเพลงละแท็กเราโพสว่าทำไรไม่ได้ ละทักไลน์เรามาว่าทำไร เราตอบว่านอนแค่นั้น คืนแรกเขาชวนเพื่อนไปกินเหล้าละบอกว่าเฮิทกับเพื่อนทุกคน ดูเหมือนเขาไม่ค่อยเสียใจอะไรค่ะ เขาไม่โทรหาเราสักสาย เราจะเลิกกับเขาจริงๆ หรือเราจะรอเขาดี ต้องทำยังไงดีคะ แล้วเขารู้สึกยังไงกับเรา ไม่รู้ว่าตอนนี้ที่เขาหายไปเขาจะคุยกับใครอยู่รึป่าว ไม่รู้จะทำยังไงต่อไปดีค่ะ หรือใครมีประสบการณ์คล้ายๆกันเล่าให้ฟังก็ดีค่ะ อยากคิดให้รอบคอบก่อนจะตัดสินใจทำอะไรต่อไปค่ะ ช่วยแสดงความคิดเห็นหน่อยค่ะ ขอบคุณค่ะ