เราไม่รู้ว่าควรจะรู้สึกยังไง เสียใจ เป็นห่วง สับสนไปหมด
เรื่องมันเริ่มมาจากเมื่อวันพฤหัส พ่อโทรหาแม่แล้ว แม่ไม่รับโทรศัพท์ เพราะติดประชุมที่โรงเรียน
ประมาณตอนเที่ยงๆบ่ายๆ พอประชุมเสร็จแม่ก็โทรกลับมา แต่พ่อก็โกรธแล้ว
หาว่าอยู่กับชู้ (คิดได้ไง) ถ้าเป็นเรานี้จะเป็นห่วงก่อนเลย ว่าทำไมไม่รับ
พ่อเป็นคนชอบกินเบียร์หนักๆทุกวัน ตกค่ำก็เอาเลย เปลี่ยนเป็นคนละคน
บ่นคนเดียวได้ตลอดเวลา แล้วก็ชอบขึ้นไปด่าแม่ถึงห้องนอนเสียๆหายๆ
(แยกกันนอน เรานอนกับแม่ พ่อนอนคนเดียวเพราะกรนเสียงดังมาก)
ไออี้ สารพัด แม่เราก็ไม่ตอบโต้ จะมีบ้างก็พูดเหตุผลที่บอกไปแล้ว
จนเรากลับบ้านช่วงสงกรานต์เมื่อวันจันทร์ที่ผ่านมา ก็เอาอีกตอนกลางคืนเมาๆ ขึ้นมาด่าแม่
จนเมื่อคืนเก็บเสื้อผ้าจะออกไปอยู่ที่อื่น พ่อเราไม่เคยเก็บเสื้อผ้าอย่างงี้
เราก็ไปพูดว่า พ่อ เมาแล้วก็ขึ้นไปนอน แม่เขาประชุม รับโทรศัพท์ไม่ได้ ก็ไม่ฟังเราตะคอกใส่เราว่า ไม่ต้อง!
ผ่านไปประมาณชั่วโมง เราก็ไปพูดแก้ตัว
ให้แม่อีกก็โดนไล่กลับมา พ่อเก็บเสื้อผ้าใส่ถุงเอาไปใส่ตระกร้ารถเครื่อง
เช้าวันนี้ เรากับแม่ก็ไปช่วยพูด พ่อเพิ่งตื่น บอกพ่อจะไปไหน อยู่บ้านนี้ละ แล้วใครจะดูแล พ่อก็ไม่ๆอย่างเดียว
แม่ก็พูด ก็อธิบายไปแล้ว ก็ไม่ฟัง ขึ้นกูใส่ ว่าทำกูเจ็บ คือที่พูดมาเหมือนเข้าหูซ้ายทะลุหูขวา
ไม่ฟังอะไรเลย แม่ก็ร้องไห้ เราก็บอกไม่มีใครอยากให้พ่อไปแม่รักพ่อ ลูกก็รักพ่อ พ่อเราก็ไม่ฟัง
แล้วพ่อก็ขับรถออกไปจากบ้าน ทั้งที่ไม่เคยเป็นอย่างงี้มาก่อน
เราก็ไม่รู้จะทำยังไงแล้ว คนมันไม่ฟังก็ไม่ฟังอะไรเลย สงสารแม่
เราก็ มึน งง ไม่เคยเจออะไรแบบนี้ นี้จะต้องแยกกันอยู่จริงๆหรอ เหมือนครอบครัวแตกแยก T_T
มัน งง ไปหมด แม่ก็คงรักพ่อ แต่จะทนให้พ่อมาด่าทุกวันตอนกลางคืนก็เสียสุขภาพจิต เราสงสารแม่
แต่ก็ไม่อยากให้พ่อออกจากบ้านไป อยากอยู่ด้วยกันเป็นครอบครัว
และพ่อเราอารมณ์ร้อนมาก นอนไปก็กลัวพ่อจะเอาปืนมายิงตั้งครอบครัว
เพราะตอนเรายังเด็ก พ่อโมโหคนข้างบ้าน เอาปืนออกมายิงขู่ ไม่กลัวใครที่ไหน
ให้ไปหาหมอเลิกบุหรี่ เลิกเบียร์ก็ไม่ไป บอกกินเบียร์แล้วมีความสุข
แม่เราไปเที่ยวกับแก๊งเพื่อนก็มีความสุขมานั้งอยู่บ้านคนเดียวเหมือนกัน
มาระแวง จะให้แม่อยู่แต่บ้าน อยู่บ้านแม่เราก็เหมือนอยู่คนเดียว
ตอนนี้เราควรทำยังไงดีคะ อยากอยู่กับแม่ เราบอกลาออกจากการเรียนโทแล้วมาทำงานที่บ้านก็ได้
แม่ก็บอกไม่ต้อง เรียนไป เราคิดว่าเพราะเบียร์ที่กินทุกวันทำลายสมอง
กับ มีคนแช่ง คือเคยไปดูดวงแล้วเขาบอกจะไม่เลิกกันอยู่กันจนตาย
เมื่อปีที่แล้ว เราไปไล่ญาติที่เช่าบ้านเราอยู่แล้วไม่ยอมจ่ายค่าเช่าบ้าน เขาเป็นคนชอบทางไสยเวชด้วย
เราก็กลัวจะโดนทำของ โดนแช่งใส่ บอกแม่ไปหาพระหาหมอดู แม่ก็ไม่ไป มันอยู่ที่เรา
อีกอย่างก็เป็นห่วงพ่อ ให้ไปอยู่อีกบ้านก็ไม่ไป แล้วสนิทกับพวกขึ้นเหล้าในตลาด
ชอบเลี้ยงเหล้า เลี้ยงเบียร์เขา แจกตังค์อีก กลัวพ่อจะโดนหลอกค่ะ เห้ออ
พ่อเราเป็นคนหัวแข็งมากๆ ยิ่งกว่านายกปัจจุบันอีก เหนื่อยใจและเป็นห่วงค่ะ
เครียด เสียใจ มึนงง เราต้องคิดยังไงไม่ให้จิตใจแย่ดีคะ
เมื่อพ่อเป็นคนไม่ฟังใคร ปัญหาบ้านแตกจึงเกิด..
เรื่องมันเริ่มมาจากเมื่อวันพฤหัส พ่อโทรหาแม่แล้ว แม่ไม่รับโทรศัพท์ เพราะติดประชุมที่โรงเรียน
ประมาณตอนเที่ยงๆบ่ายๆ พอประชุมเสร็จแม่ก็โทรกลับมา แต่พ่อก็โกรธแล้ว
หาว่าอยู่กับชู้ (คิดได้ไง) ถ้าเป็นเรานี้จะเป็นห่วงก่อนเลย ว่าทำไมไม่รับ
พ่อเป็นคนชอบกินเบียร์หนักๆทุกวัน ตกค่ำก็เอาเลย เปลี่ยนเป็นคนละคน
บ่นคนเดียวได้ตลอดเวลา แล้วก็ชอบขึ้นไปด่าแม่ถึงห้องนอนเสียๆหายๆ
(แยกกันนอน เรานอนกับแม่ พ่อนอนคนเดียวเพราะกรนเสียงดังมาก)
ไออี้ สารพัด แม่เราก็ไม่ตอบโต้ จะมีบ้างก็พูดเหตุผลที่บอกไปแล้ว
จนเรากลับบ้านช่วงสงกรานต์เมื่อวันจันทร์ที่ผ่านมา ก็เอาอีกตอนกลางคืนเมาๆ ขึ้นมาด่าแม่
จนเมื่อคืนเก็บเสื้อผ้าจะออกไปอยู่ที่อื่น พ่อเราไม่เคยเก็บเสื้อผ้าอย่างงี้
เราก็ไปพูดว่า พ่อ เมาแล้วก็ขึ้นไปนอน แม่เขาประชุม รับโทรศัพท์ไม่ได้ ก็ไม่ฟังเราตะคอกใส่เราว่า ไม่ต้อง!
ผ่านไปประมาณชั่วโมง เราก็ไปพูดแก้ตัว
ให้แม่อีกก็โดนไล่กลับมา พ่อเก็บเสื้อผ้าใส่ถุงเอาไปใส่ตระกร้ารถเครื่อง
เช้าวันนี้ เรากับแม่ก็ไปช่วยพูด พ่อเพิ่งตื่น บอกพ่อจะไปไหน อยู่บ้านนี้ละ แล้วใครจะดูแล พ่อก็ไม่ๆอย่างเดียว
แม่ก็พูด ก็อธิบายไปแล้ว ก็ไม่ฟัง ขึ้นกูใส่ ว่าทำกูเจ็บ คือที่พูดมาเหมือนเข้าหูซ้ายทะลุหูขวา
ไม่ฟังอะไรเลย แม่ก็ร้องไห้ เราก็บอกไม่มีใครอยากให้พ่อไปแม่รักพ่อ ลูกก็รักพ่อ พ่อเราก็ไม่ฟัง
แล้วพ่อก็ขับรถออกไปจากบ้าน ทั้งที่ไม่เคยเป็นอย่างงี้มาก่อน
เราก็ไม่รู้จะทำยังไงแล้ว คนมันไม่ฟังก็ไม่ฟังอะไรเลย สงสารแม่
เราก็ มึน งง ไม่เคยเจออะไรแบบนี้ นี้จะต้องแยกกันอยู่จริงๆหรอ เหมือนครอบครัวแตกแยก T_T
มัน งง ไปหมด แม่ก็คงรักพ่อ แต่จะทนให้พ่อมาด่าทุกวันตอนกลางคืนก็เสียสุขภาพจิต เราสงสารแม่
แต่ก็ไม่อยากให้พ่อออกจากบ้านไป อยากอยู่ด้วยกันเป็นครอบครัว
และพ่อเราอารมณ์ร้อนมาก นอนไปก็กลัวพ่อจะเอาปืนมายิงตั้งครอบครัว
เพราะตอนเรายังเด็ก พ่อโมโหคนข้างบ้าน เอาปืนออกมายิงขู่ ไม่กลัวใครที่ไหน
ให้ไปหาหมอเลิกบุหรี่ เลิกเบียร์ก็ไม่ไป บอกกินเบียร์แล้วมีความสุข
แม่เราไปเที่ยวกับแก๊งเพื่อนก็มีความสุขมานั้งอยู่บ้านคนเดียวเหมือนกัน
มาระแวง จะให้แม่อยู่แต่บ้าน อยู่บ้านแม่เราก็เหมือนอยู่คนเดียว
ตอนนี้เราควรทำยังไงดีคะ อยากอยู่กับแม่ เราบอกลาออกจากการเรียนโทแล้วมาทำงานที่บ้านก็ได้
แม่ก็บอกไม่ต้อง เรียนไป เราคิดว่าเพราะเบียร์ที่กินทุกวันทำลายสมอง
กับ มีคนแช่ง คือเคยไปดูดวงแล้วเขาบอกจะไม่เลิกกันอยู่กันจนตาย
เมื่อปีที่แล้ว เราไปไล่ญาติที่เช่าบ้านเราอยู่แล้วไม่ยอมจ่ายค่าเช่าบ้าน เขาเป็นคนชอบทางไสยเวชด้วย
เราก็กลัวจะโดนทำของ โดนแช่งใส่ บอกแม่ไปหาพระหาหมอดู แม่ก็ไม่ไป มันอยู่ที่เรา
อีกอย่างก็เป็นห่วงพ่อ ให้ไปอยู่อีกบ้านก็ไม่ไป แล้วสนิทกับพวกขึ้นเหล้าในตลาด
ชอบเลี้ยงเหล้า เลี้ยงเบียร์เขา แจกตังค์อีก กลัวพ่อจะโดนหลอกค่ะ เห้ออ
พ่อเราเป็นคนหัวแข็งมากๆ ยิ่งกว่านายกปัจจุบันอีก เหนื่อยใจและเป็นห่วงค่ะ
เครียด เสียใจ มึนงง เราต้องคิดยังไงไม่ให้จิตใจแย่ดีคะ