เข้าเรื่องเลยละกันค่ะ   เรื่องมีอยู่ว่า.........

             วันก่อนหน้าวันสงกรานต์ (12 เมษา) ฉันกับแฟน ได้แยกกันไปปาร์ตี้กับเพื่อน ๆ ของตนเอง (ไปคนละร้านกัน)
เราต่างก็สนุกเฮฮาตามประสาวัยรุ่นอายุ 22

แต่มีสิ่งสำคัญที่ทำให้ฉันเกลียดเทศกาลนี้ ก็คือ แฟนของฉัน บังเอิญได้ไปเจอแฟนเก่าของเขาที่ร้านด้วย (บังเอิญเกินไปปะ?)

ก่อนหน้าที่เราจะแยกกันไปก็ตกลงกันว่า ต้องโทรหาด้วยนะ (มันเป็นสิ่งที่เรามักบอกกันเสมอ) โอเค 20.30น. เราโทรหาเขาบอกว่า นี่เราถึงร้านแล้วนะ ก็คุยกันปกติ
พอเวลาเดินทางมาถึง 21.30 น. เราก็เริ่มแปลกใจ ทำไมไม่โทรมาหา บอกแค่ว่าไปร้าน ....... แล้วก็เงียบหายไป (บอกตั้งแต่วางสายจากเรา แต่ยังไม่ได้เดินทางออกมา)

เราก็ไม่ได้คิดมากอะไร สงสัยจะอยู่กับเพื่อนเพลิน



แต่พอฉันเข้าไปเช็คเฟสก็ได้พบว่า แฟนเก่าของแฟนเราเช็คอินร้านที่แฟนเราไป
เราก็แบบ อีกละหรอ ? (ลืมบอกค่ะว่า เขาไปเจอกันที่ร้านบ่อย ๆ )

เราเองก็รอโทษศัพท์ แบบเป็นการเที่ยวที่แทบไม่สนุก กังวลตลอด กลัวเขาเป็นอะไรงี้
เราโทรหาสามทุ่ม ไม่รับ
สี่ถึงห้าทุ่มก็ไม่มีวี่แววจะโทรมา เราเองก็โทรหาตลอก แต่เขาก็ไม่รับสาย

รอไปเรื่อย ๆ จนถึงตีสาม เขาโทรกลับมาสารภาพว่า "ได้ไปเล่นน้ำปะแป้งกับแฟนเก่ามา อยู่ที่ร้านนั้นแหละ ...."
คือเราเงิบอ่ะ ช็อคคคคคคค!

บอกเลยนะคะว่าเรื่องแฟนเก่ามีหลายอย่าง
เช่น เอาเฟสบุ๊คคนอื่นมาคุยแชทกับแฟนเรา
ครั้งนึง เราโทรไปหาเพื่อนของแฟน เราโทรไปว่า
เรา : ขอสายแฟนเราหน่อย (เอ่ยชื่อ)
พขฟ : ใครหนิ น้อง A หรอ ? (นามสมมุติ)
เราเลยตัดสายไป
เราเป็นคนฟัง เรานี่อึ้งเลย >.<

อยากถามว่า ถ้าเป็นคุณเจอ คุณจะทำอย่างไร ?
ส่วนเรา ร้องไห้ไปตามระเบียบ

พอมาเคลียกัน.............. (เรากับแฟนนะ)
เรา : ไหนลองพูมาสิ๊ ทำอะไรบ้าง
แฟน : ก็มี.. ปะแป้งกัน สาดน้ำเล่นด้วยกัน
...........
เราพูดไม่ออก ได้แต่ทำหน้านิ่ง อึ๊งงงงงง


อยากถามว่า เราควรทำอย่างไรดีค่ะ ที่จะรับปัญหาแบบนี้ได้
ตอนนี้สภาพจิตใจต่ำดิ่งลงเหวระดับ 10 ค่ะ
ไม่เอาดราม่านาจาาาาา