Chapter I หนีตาม Comodo
ณ สนามบินดอนเมือง กรุงเทพฯ
7 มีนาคม 2016 เวลาประมาณ 11 นาฬิกา
ท้องฟ้าวันนี้ดูเศร้า กลุ่มเมฆสีเทาลอยอยู่เต็มท้องฟ้า
ผมเดินเข้ามาในสนามบิน พร้อมกับ Backpack กับเป้อีกหนึ่งใบ
บรรยากาศในสนามบินก็ดูเศร้าแข่งกับท้องฟ้า ผมได้แต่ถอนหายใจ...
นี้เป็นการเดินทางโดยเครื่องบินครั้งแรกของผม แต่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ผมต้องเจอกับการจากลา
ผมเลือกละทิ้งปัญหาทุกอย่างในชีวิต โดยการเก็บกระเป๋า แล้วเลือกที่จะเดินทางไปต่างแดน
โดยที่หวังว่าอะไรๆมันคงดีขึ้น วันเศร้าๆกับบรรยากาศเศร้าๆ อะไรมันจะพอดีกันได้ขนาดนี้
พอทีกับชีวิต (กูว่าเมิงไม่ควรจะไปเที่ยว ควรไปกระโดดคลองแสนแสบตาย)
                    เพ้อเจ้ออะไรของเมิง!!!
ทำมาตีหน้าเศร้าเล่าความเท็จ เมิงจะเศร้าอะไร เมิงไปกับคณะของโรงเรียนเพื่อนเป็นแสน (19 คนไม่รวมครู) แหม่ คนเรามันก็อยากมีโมเม้นแบบนี้บ้าง เอาจริงๆแหละ การเดินทางครั้งนี้ คือ การเดินทางของผมและชาวแก๊งเพื่อไปทำการแลกเปลี่ยนระยะสั้น(1 สัปดาห์) กับโรงเรียน SMAN 3 Malang ที่เมืองมาลัง ประเทศอินโดนีเซีย เอาเป็นว่าผมไม่ลงรายละเอียดแล้วกัน รู้แค่ว่าไปแลกเปลี่ยนระยะสั้นก็พอ(เมิงนี้ตัดบทจริงๆ) ตอนแรกผมก็ถามตัวเองว่า อินโดนีเซีย? มีอะไรน่าไปว่ะ ผมก็เลยลองหาในกูลเกิ้ลดูว่า มันมีอะไรน่าไปบ้าง พอหาข้อมูลไป ก็จัดแจงสิ่งที่อยากทำเมื่อไปอินโด 1.ด้วยความที่ผมเป็นติ่ง National geographic ผมเลยชอบอะไรที่เป็นธรรมชาติมาก เอาว่ะไปอินโดทั้งทีต้องไปดูเสือโคร่งที่เกาะสุมาตรา กับไปดูมังกรโคโมโด ที่เกาะโคโมโดให้ได้ (อยากรู้ว่ามังกรโคโมโดคืออะไรไปหาเอง) แต่พอเป็นดูแผนที่ แหละ ไม่มีสถานที่ใดที่ใกล้กับเมืองที่กูจะไปเลย(เป็นอันตกไป) 2.นี้ไง ภูเขาไฟโบโม่ ลืมไปไงได้ ภูเขาไฟแห่งนี้มีความสวยงามมาก แถมบรรยากาศ