หวัดดี..^^
หวัดดี...^^
ตอนที่ 1 ฤทธิ์รักสยบความซ่า..! ชะนี้อินดี้
……ว่าด้วยเรื่องความรักในแบบอินดี้ชะนีก๊วน!!
ไอ้เราก็เป็นชะนีอินดี้ทั่วไป ตัวสูงหน่อย165 ซม..ผิวแทน..ตัดผมสั้นถึงติ่งหู(โดนอาจารย์หนีบผมมา)
ที่ชอบใช้ชีวิตแบบไม่ต้องคิดอะไรมาก..ไม่ได้ใส่ใจคำคนนินทา….จะดูออกบ้าๆบอๆตลกเฮฮาสะมากกว่า
ไม่เคยคิดหรอกว่าจะรักใครเป็นจริงๆจังๆสักที ได้แต่หยอดบ้าง อ่อยบ้าง ไหลไปตามน้ำเรื่อยๆ
(ไม่ได้เจ้าชู้นะเฮ่ย!!) ขี้เล่น!! ………….“นิยามตัวเอง”………………
เป็นนักเรียนมัธยมต้น(ม.3) ชื่อ บีม…เรียนบ้างโดดเรียนบ้างไปตามชะตากรรมตัวเอง….เลิกเรียนเสร็จก็เที่ยวเล่นกับเพื่อนฝูงต่างๆนาๆ…..จนวันหนึ่งหลังเลิกเรียนเสร็จก็จะชอบไปแวะเซเว่นขาประจำ
ไอ้เราน่ะไม่ได้ไปซื้อของหรอก พาเพื่อนไปซื้อของ เราก็นั่งรออยู่ที่รถ ปกติก็จะเข้าไปเป็นเพื่อนมัน
(เพื่อนเราชื่อปริม ขี้อาย อายแล้วชอบพูดไม่รู้เรื่อง) แต่วันนี้ขี้เกรียจเดิน…..
ขณะนั้นก็เป็นเวลาช่วงเย็นๆนกก็บินกลับรัง..เสียงนกเจี้ยวจ๊าว!!
สักพักก็มีรถมอไซต์แว๊นมาจอดข้างๆรถบีม บีมก็หั่นไปดูว่ามันจะมาจอดเบียดรถเราอะไรนักหนา…พอหั่นไปดูกำลังจะอ้าปากตะโกนว่าคนที่มาจอดข้างๆ….แต่บีมกับสะตั้นไป30วิแล้วค่อยๆหุ้มปากตัวเองเข้ามาเบาๆ….จู่ๆหัวใจมันก็เต้นแรงเพียงแค่เห็นหน้าพี่เค้าคนนั้น ทำเราอึ้ง..!! กับความรู้สึกของตัวเองไปเลย แล้วปริมมันก็เดินมาสกิดเรา แล้วถามว่า…
ปริม : เป็นอะไรว่ะ!! หน้านิ่งเชียว
บีม : ปะ..ปะ..ปะป่าวหรอก มดกัดว่ะ (“เป็นข้ออ้างที่ห่วยแตกมาตั้งแต่ที่เคยโกหกมา”)
……….สักพักไอ้ปริมมันก็หั่นไปทักทายพี่ที่มาจอดรถเบียดข้างๆรถเรา……..
อ้าว!!! “พี่แบม” ซ้อมมวยเสร็จแล้วอ่อ (ตัดไปบทสนทนาไอ้เพื่อนปริม กับ พี่แบม แปป!!)
พี่แบม : จ้าน้องปริม พี่พึ่งซ้อมมวยเสร็จมะกี้อ่ะ
ปริม : อ่อ ใกล้จะขึ้นชกแล้วล่ะสิ ซ้อมสะถึงเย็นเลย
พี่แบม : ใช่….!
ปริม : ไปล่ะพี่ กลับก่อนนะ
พี่แบม : จ้า ขับรถดีๆ
…………………….จบบทสนทนานี้……………ไปต่อบทสนทนาบีมกับปริม…….
….บีมเอะใจว่าปริมมันรู้จักกับพี่คนนั้นได้ยังไง (“เริ่มละ..เริ่มจะสนใจพี่เค้าเข้าแล้วสิเรา”) เลยตัดสินใจถามความเป็นมากับไอ้ปริมมัน
บีม : เฮ่ยๆปริม..รู้จักกับพี่เค้าด้วยอ่อ
ปริม : ก็เออ! รู้จักกัน แกชื่อพี่แบม เป็นเพื่อนกับพี่กูเองแหละ ทำไม!!
บีม : เนี้ย!!เกลียดคำสุดท้ายที่มันถามว่า..ทำไม… คือมันตอบไม่ถูกอ่ะ แค่อยากรู้เฉยๆ
ปริม : ชอบพี่แบมหรอ จีบดิ พี่เค้าชอบผู้หญิง
บีม : จะบ้า!!! กูแค่ปลื้มพี่เค้าเฉยๆ
ปริม :
…!!
บีม : จริงๆ (สีหน้าและท่าทางบีมนำชัยไปกว่าครึ่งแล้วค่ะ “ไม่เนียนเลย” )
……เราก็พยายามเบี่ยงบ่ายไปเรื่องอื่น เพราะเขิลมากแล้วทำอะไรไม่ถูก กลัวมันแซวหยอกๆเราต่อหน้าพี่เค้า…
คุยกันไปขับรถไปจนถึงบ้านบีม ปริมมาส่ง บ้านอยู่คนละซอยแต่ไม่ไกลกันมากหรอก แปปเดียวถึง
เราตะโกนบอกปริม…..เจอกันพรุ่งนี้เช้า……พร้อมกับเดินเข้าไปบ้าน
………ยิ้มไม่หยุดตั้งแต่ได้เจอพี่เค้า “มโนไปตามท้องเรื่องชะนี้อินดี้เจอะ!!หลุมรักเข้าแล้วความบ้าซ่าก็อ่อนลง ไปตามจังหวะการเต้นของหัวใจ……….”แอ้ะน้ำเน่าตัวเอง”….พรุ่งนี้จะได้เจอกับพี่เค้าไม่นะ^^ “ยิ้มอ่อน”
^___________________________________________^
ตอนที่ 1 ฤทธิ์รักสยบความซ่า..! ชะนี้อินดี้
หวัดดี...^^
ตอนที่ 1 ฤทธิ์รักสยบความซ่า..! ชะนี้อินดี้
……ว่าด้วยเรื่องความรักในแบบอินดี้ชะนีก๊วน!!
ไอ้เราก็เป็นชะนีอินดี้ทั่วไป ตัวสูงหน่อย165 ซม..ผิวแทน..ตัดผมสั้นถึงติ่งหู(โดนอาจารย์หนีบผมมา)
ที่ชอบใช้ชีวิตแบบไม่ต้องคิดอะไรมาก..ไม่ได้ใส่ใจคำคนนินทา….จะดูออกบ้าๆบอๆตลกเฮฮาสะมากกว่า
ไม่เคยคิดหรอกว่าจะรักใครเป็นจริงๆจังๆสักที ได้แต่หยอดบ้าง อ่อยบ้าง ไหลไปตามน้ำเรื่อยๆ
(ไม่ได้เจ้าชู้นะเฮ่ย!!) ขี้เล่น!! ………….“นิยามตัวเอง”………………
เป็นนักเรียนมัธยมต้น(ม.3) ชื่อ บีม…เรียนบ้างโดดเรียนบ้างไปตามชะตากรรมตัวเอง….เลิกเรียนเสร็จก็เที่ยวเล่นกับเพื่อนฝูงต่างๆนาๆ…..จนวันหนึ่งหลังเลิกเรียนเสร็จก็จะชอบไปแวะเซเว่นขาประจำ
ไอ้เราน่ะไม่ได้ไปซื้อของหรอก พาเพื่อนไปซื้อของ เราก็นั่งรออยู่ที่รถ ปกติก็จะเข้าไปเป็นเพื่อนมัน
(เพื่อนเราชื่อปริม ขี้อาย อายแล้วชอบพูดไม่รู้เรื่อง) แต่วันนี้ขี้เกรียจเดิน…..
ขณะนั้นก็เป็นเวลาช่วงเย็นๆนกก็บินกลับรัง..เสียงนกเจี้ยวจ๊าว!!
สักพักก็มีรถมอไซต์แว๊นมาจอดข้างๆรถบีม บีมก็หั่นไปดูว่ามันจะมาจอดเบียดรถเราอะไรนักหนา…พอหั่นไปดูกำลังจะอ้าปากตะโกนว่าคนที่มาจอดข้างๆ….แต่บีมกับสะตั้นไป30วิแล้วค่อยๆหุ้มปากตัวเองเข้ามาเบาๆ….จู่ๆหัวใจมันก็เต้นแรงเพียงแค่เห็นหน้าพี่เค้าคนนั้น ทำเราอึ้ง..!! กับความรู้สึกของตัวเองไปเลย แล้วปริมมันก็เดินมาสกิดเรา แล้วถามว่า…
ปริม : เป็นอะไรว่ะ!! หน้านิ่งเชียว
บีม : ปะ..ปะ..ปะป่าวหรอก มดกัดว่ะ (“เป็นข้ออ้างที่ห่วยแตกมาตั้งแต่ที่เคยโกหกมา”)
……….สักพักไอ้ปริมมันก็หั่นไปทักทายพี่ที่มาจอดรถเบียดข้างๆรถเรา……..
อ้าว!!! “พี่แบม” ซ้อมมวยเสร็จแล้วอ่อ (ตัดไปบทสนทนาไอ้เพื่อนปริม กับ พี่แบม แปป!!)
พี่แบม : จ้าน้องปริม พี่พึ่งซ้อมมวยเสร็จมะกี้อ่ะ
ปริม : อ่อ ใกล้จะขึ้นชกแล้วล่ะสิ ซ้อมสะถึงเย็นเลย
พี่แบม : ใช่….!
ปริม : ไปล่ะพี่ กลับก่อนนะ
พี่แบม : จ้า ขับรถดีๆ
…………………….จบบทสนทนานี้……………ไปต่อบทสนทนาบีมกับปริม…….
….บีมเอะใจว่าปริมมันรู้จักกับพี่คนนั้นได้ยังไง (“เริ่มละ..เริ่มจะสนใจพี่เค้าเข้าแล้วสิเรา”) เลยตัดสินใจถามความเป็นมากับไอ้ปริมมัน
บีม : เฮ่ยๆปริม..รู้จักกับพี่เค้าด้วยอ่อ
ปริม : ก็เออ! รู้จักกัน แกชื่อพี่แบม เป็นเพื่อนกับพี่กูเองแหละ ทำไม!!
บีม : เนี้ย!!เกลียดคำสุดท้ายที่มันถามว่า..ทำไม… คือมันตอบไม่ถูกอ่ะ แค่อยากรู้เฉยๆ
ปริม : ชอบพี่แบมหรอ จีบดิ พี่เค้าชอบผู้หญิง
บีม : จะบ้า!!! กูแค่ปลื้มพี่เค้าเฉยๆ
ปริม :
บีม : จริงๆ (สีหน้าและท่าทางบีมนำชัยไปกว่าครึ่งแล้วค่ะ “ไม่เนียนเลย” )
……เราก็พยายามเบี่ยงบ่ายไปเรื่องอื่น เพราะเขิลมากแล้วทำอะไรไม่ถูก กลัวมันแซวหยอกๆเราต่อหน้าพี่เค้า…
คุยกันไปขับรถไปจนถึงบ้านบีม ปริมมาส่ง บ้านอยู่คนละซอยแต่ไม่ไกลกันมากหรอก แปปเดียวถึง
เราตะโกนบอกปริม…..เจอกันพรุ่งนี้เช้า……พร้อมกับเดินเข้าไปบ้าน
………ยิ้มไม่หยุดตั้งแต่ได้เจอพี่เค้า “มโนไปตามท้องเรื่องชะนี้อินดี้เจอะ!!หลุมรักเข้าแล้วความบ้าซ่าก็อ่อนลง ไปตามจังหวะการเต้นของหัวใจ……….”แอ้ะน้ำเน่าตัวเอง”….พรุ่งนี้จะได้เจอกับพี่เค้าไม่นะ^^ “ยิ้มอ่อน”
^___________________________________________^