ผมหลงรัก...คนในเกม

สวัสดีครับ นี่เป็นครั้งแรกนะครับที่ผมมาโพสต์อะไรแบบนี้ปกติผมก็คอยแต่อ่านเหมือนกันครับ
เรื่องที่ผมจะเล่าต่อไปนี้ เป็นเรื่องที่เกิดกับผมเลยครับ หลายๆคนอาจมองว่าเป็นเรื่องที่ไม่น่าเกิดขึ้น ไม่เห็นด้วย หรือมีความคิดเห็นที่แตกต่างกัน ไม่เป็นไรครับ ในช่วงที่เวลาสับสนมากๆ ขอแค่เล่าให้ใครฟัง ได้พูดออกมา มันก็คงจะสบายใจดี
เมื่อประมาณ 2 ปีก่อนครับ ผมได้เล่นเกม เกมนึง แล้วในเกมมันจะมีในส่วนของระบบกิลด์ (ขออธิบายครับระบบกิลด์ ก็คล้ายๆ กับการรวมกลุ่มกันในเกมเพื่อทำกิจกรรมเกี่ยวกับเกมร่วมกัน) แล้วในกิลด์ก็รวมหลายๆ คนที่ไม่รู้จักเข้ามาด้วยกันครับ ตอนนั้นผมเด็กสุดเลย พี่ๆ เค้าจะรุมแกล้ง รุมแหย่ ด้วยความที่ในเกม ผมก็ไม่เก่งด้วยแหละคับ จนวันนึง ก็มีพี่คนนึงเข้ามาในกิลด์ครับ (ผมขอแทนพี่เค้าว่าพี่บีนะครับ) อายุมากกว่าผมไม่กี่ปี ตอนแรกเข้ามาแล้วเค้าเงียบมากครับ แต่เค้าน่ารักครับ (เราสามารถเห็นหน้าผู้เล่นคนอื่น และตอบโต้กันได้ปกตินะครับในเกม) ผมไม่เคยคุยกับเค้าเลยจนวันนึง พี่คนนึงในกิลด์เค้าถามเกี่ยวกับเรื่องเกมนี่แหละครับ แล้วพี่บีก็มาตอบ เค้าดูกวนๆ อ่ะครับ น่ารักดี กวนๆ แบบเด็กๆ ตอนนั้นผมก็ยิ้มกับตัวเองคนเดียว แบบไม่รู้อ่ะครับ รู้แค่ว่าทำไมน่ารักจัง (อย่าว่าผมเพ้อเจ้อเลยนะครับ แหะๆ) แต่ผมก็ไม่ได้คุยไม่ได้ทักอะไรพี่บีเลยนะครับ
ผ่านมาช่วงนึง กิลด์ผมตั้งกลุ่มไลน์ขึ้นมาครับ แน่นอนครับพี่บี ก็อยู่ในกลุ่มด้วย เค้าก็ยังเหมือนเดิมครับ พิมพ์กวนๆ ตามสไตล์เค้า คนอื่นในกิลด์ก็ชอบคุยเล่นกับเค้า เค้าเป็นคนคุยสนุกครับ แต่จนแล้วจนรอดผมก็ไม่เคยคุยกับพี่บีเลย เวลาคุยพร้อมกันหลายๆ คนผมก็ได้แต่ 555 หรือไม่ก็แปะสติ๊กเกอร์ครับ
จนวันนึง ในกลุ่มเงียบมาก ผมก็เลยเอาการ์ตูนเรื่องนึงมาเปิดประเด็น เป็นการ์ตูนแมนๆ เลยครับ แปบนึงพี่บีก็มาตอบ ผมนี่ไปไม่ถูกเลยครับ คือแบบไม่ได้กวน ดูจริงจังกับการ์ตูนมากด้วย นั่นเป็นครั้งแรกที่คุยกันเลย ไม่นานผมก็มีปัญหาครับเล็กน้อยแหละครับ แต่แค่อยากไปเล่าในกิลด์ ทีนี้พี่ๆเค้าก้อไม่ค่อยสนใจอ่ะครับ แต่พี่บีแบบ ดูเป็นห่วงพยายามหาทางช่วย หาคำพูดดีๆมาพูดด้วย ตอนนั้นผมดีใจมากเลยครับ แล้วดีใจเข้าไปอีก เพราะค่ำวันนั้นพี่บีแอดไลน์ผมมา แต่ก็ยังไม่ได้คุยอยู่ดี
วันนึงไอ้การ์ตูนเรื่องที่ทำให้ผมได้คุยกับพี่บีมันออกตอนใหม่ ผมก็ไม่รู้คิดอะไร ผมก็แคปหน้าจอแล้วส่งไปให้พี่บีดูซะงั้น (ดูห่วยๆ เนอะผมเนี่ย แหะๆ) แล้วพี่บีก็อ่านเร็วมาก แล้วเค้าก็ตอบประมาณ เห้ย ออกแล้วเหรอ ยังไม่ได้อ่านเลย ประมาณนี้แล้วก็คุยกันยาวเลยครับ ตั้งแต่วันนั้นมา ผมคุยกับพี่บีมาตลอด คุยทุกวันเลย ทั้งในเกม ในไลน์ คุยมากขึ้นทุกวัน ผมไม่รู้ว่าทุกคนจะมองผมยังไง แต่ผมชอบพี่บีมากครับ ชอบมากจนวันนึง ผมก็บอกเค้าไปแบบนั้น บอกไปว่าผมชอบพี่นะครับ แน่นอนครับเค้าปฏิเสธผม 5555
แต่ถึงแบบนั้นก็ยังคุยกัน เล่นเกมด้วยกัน จนผมบอกไปอีกครั้งว่าผมชอบพี่นะ... ครับ พี่บีก็ตอบกลับมาว่าชอบครับ เค้าก็ชอบผม แต่มันเป็นไปได้เหรอ การที่เราจะคบใครซักคนที่เจอจากในเกม พี่บีบอกแบบนั้น แต่เค้าก็ตกลงครับ ตกลงที่จะคบกับผม ผมกับพี่บีไม่เคยเจอกันเลยครับ ด้วยความที่อยู่ไกลกันมากเลย การงานก็ไม่เอื้อเวลาให้เจอกัน พี่บีมีธุรกิจขนาดใหญ่ที่ต้องทำกับครอบครัวครับ ถือว่าเป็นหัวหน้าครอบครัวเลย เพราะพี่บีอยู่กับแม่ ส่วนผมทำงานกลางคืนครับเป็นดีเจในผับ ดูเหมือนเวลาจะไม่ตรงกันใช่มั้ยครับ แต่เราก็หาเวลาคุยกันได้ทุกวันเลย ทั้งวันเลย มันผูกพันธ์มากเลยครับ พี่บีไม่ใช่แฟนคนแรกของผม แต่ผมรู้สึกว่าพี่บีมีค่ากับผมมาก (หลายคนอาจมองว่า เห้ย มันมากไปป่าว สำหรับผมไม่เลยนะครับ) เราคอลหากันมากขึ้น พยายามหาเวลาให้กัน เรื่องเกมก็เข้าขากันดี เคยถึงขั้นไปดูหนังโทรหากัน แต่ก็ไม่ได้คุยกันนะ ดูหนังเรื่องเดียวกัน รอบเดียวกัน แต่คนละที่ (ไม่รบกวนคนอื่นแน่นอนครับ ถ้าดูเหมือนไม่มีมารยาทขออภัยด้วยนะครับ) คือมันเป็นความสุขที่รับรู้ได้ในช่วงนึงเลยครับ
เชื่อมั้ยครับว่าจนตอนนี้เราก็ยังไม่เคยเจอกัน เราวีดีโอคอลกันจนหลับไปด้วยกันเกือบทุกวัน เล่าเรื่องทุกๆอย่างที่เจอให้ฟังกันทุกๆ วัน เรายิ้มให้กันทุกวัน แต่มันก็ไม่ได้ราบรื่นนะครับ เรื่องของพี่บีผมบอกกับที่บ้านนะครับ ที่บ้านผมโอเคครับ เค้าแค่บอกว่า ผมกับพี่บีไม่ออกนอกลู่นอกทางก็พอ แต่ทางพี่บีไม่ค่อยโอเคกับผมครับ (ทั้งในเรื่องอายุ และการงาน) ผมก็พยายามครับ พยายามคุยกับแม่พี่บีด้วย จนแม่พี่บีโอเคครับ (โอเคในที่นี้คือ แม่พี่บียอมรับที่เราคบกันครับ ยอมรับที่เราอยู่ไกลกันแล้วไม่เคยเจอกันเลย) ทุกวันนี้ผมก็ยังคุยกับแม่พี่บีนะครับ อะไรที่ช่วยได้บางอย่างผมก็ช่วยเต็มที่ครับ ตอนนี้เปลี่ยนงานแล้วด้วยครับ มาทำงานกลางวันแล้ว ตอนนี้เป็นกราฟฟิกดีไซน์ แต่ก็ยังรับเป็นดีเจตามงานบ้างครับ
สิ่งที่ผมไม่สบายใจไปเอง คือเรื่องที่เราห่างไกลกันขนาดนี้นี่แหละครับ เราไม่เคยเจอกัน ผมเข้าใจแม่พี่บีนะ แล้วก็เข้าใจด้วยว่าถ้าเกิดมีคนมองว่า นี่คือความรักเหรอ คนเรารักกันผ่านจอได้เหรอ ผมไม่รู้ครับ แต่ผมรักพี่บี ผมทำหลายๆ อย่างเพื่อพี่บี ผมเลิกสูบบุหรี่ เลิกดื่มเหล้า (สาบานด้วยเกียรติลูกผู้ชายเลยครับ) ผมพร้อมจะทำทุกอย่างที่ผมทำได้เพื่อพี่บี ทุกวันนี้เรายังคุยกันครับ ทะเลาะกันบ้าง แต่เราคนใดคนหนึ่งจะเป็นคนง้อ แน่นอนครับผมอยากเจอพี่บี อยากจับมือ อยากพาเที่ยว อยากบอกรักต่อหน้าพี่บี มันคงมีความสุขมากอ่ะครับ ยอมรับครับว่าผมเองก็มีคนเข้ามา อาจเพราะงานด้วยมั้ง เลยเจอคนเยอะ แต่ผมไม่เคยรู้สึกแย่เลยที่บอกว่ามีแฟนแล้ว สะอึกบ้างเวลามีคนถามว่า ไหนละแฟนผม มันก็เสียใจนะ แต่พอได้กลับไปเจอพี่บีอีกครั้งมันก็หายไปเอง พี่บีก็เป็นนะ เค้าก็พยายามเพื่อจะมาหาผมนะครับ แต่อย่างที่บอก (อย่ามองว่าแค่มาหากันเองมันจะยากแค่ไหน เพราะมันยากมากจริงๆ สำหรับพวกผมครับ)
ทุกคนคิดว่าไงครับ เรื่องของผมดูแปลกไปสำหรับทุกคนหรือเปล่า ผมหลงรักคนที่อยู่ในเกม....

ผมไม่รู้ว่าแต่ละคนจะคิดยังไงนะครับ ผมอยากแชร์ให้ทุกคนรู้ ผมสับสนว่าสิ่งที่ผมทำ สิ่งที่ผมรัก สิ่งที่ผมอยู่ด้วยจนวันนี้ เป็นเรื่องที่รับได้มั้ย ผมอาจจะดูงี่เง่าครับ เพราะไม่ว่ายังไงผมก็รักพี่บี แล้วมันก็จะเป็นแบบนั้น จนกว่าวันนึงพี่บีจะบอกว่าไม่รักผมแล้ว

ขอบคุณที่อ่านนะครับ ขออภัยด้วยครับหากทำอะไรผิดพลาด เพิ่งเคยมาโพสต์ในพันทิปครั้งแรกเลยครับ ตรงไหนพลาดไปขอคำแนะนำด้วยนะครับ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่