เห็นหลายๆคอมเมนต์แล้ว บอกตรงๆ ผมอยากจะร้องไห้
พวกคุณรู้ไหม มันเจ็บปวดแค่ไหน ที่จะซื้อ DVD บลูเรย์ "หนังไทย"
แต่เราต้องสั่งแผ่นจาก "เมืองนอก" เพราะไม่มีผู้จัดจำหน่ายในไทย
และบางเรื่องก็ไม่มีการผลิต DVD ออกมาเลย ตั้งแต่ปีที่แล้ว

ลุงบุญมี ผมต้องไปซื้อที่เกาหลี หนัง GTH ผมก็ต้องไปซื้อบลูเรย์ฮ่องกง
และล่าสุด รุ่นพี่ ที่คงได้ซื้อแผ่นแถวๆเพื่อนบ้าน เพราะไทยเราไม่ทำ

ตอนนี้ผู้ผลิตแทบจะอยู่ไม่ได้กันแล้ว เจอพิษหนังเถื่อนอินเตอร์เนตเล่นงาน
ขนาดค่ายหนังดังๆอย่าง ดิสนี่ย์ ยังอนาคตมืดมนไม่ออกแผ่นสักที

ผมก็ไม่รู้จะพูดอะไรแล้ว ได้แต่ทนๆไปที่ต้องอยู่ในสังคมแบบนี้
ที่เห็นการละเมิดลิขสิทธิ์กันเป็นเรื่องขำๆ ไม่รู้สึกว่าทำคนอื่นเดือดร้อนแค่ไหน

พอหนังเค้าทำเงิน แทนที่จะร่วมยินดี ยังไปด่าเค้าอีก
บางคนไม่ได้ดู ดูแต่ตัวอย่างก็ให้ 2 คะแนนได้
อคติกันเกินไปไหม หรืออย่างน้อยดูก่อนก็ค่อยด่า
หรือถ้าไม่ดูก็อยู่เฉยๆ no comment ก็ได้
นี่ไม่ดูสักเรื่องแต่ด่าๆได้ทุกเรื่อง จิตใจทำด้วยอะไรครับ