ปีที่แล้ว เขาไปเที่ยวโอซาก้ากับภรรยา
เขาพกกล้องไปสี่ตัวแหนะ (ยังไม่รวมไอโฟนสี่เอสจอร้าวๆนะ)

ตัวที่หนึ่ง - กล้องมิลเลอร์เลส นิค่อน เจสาม
สำหรับถ่ายรูปไว้รีวิว ( แต่ยังไม่มีเวลารีวิว )
เป็นที่กล้องที่ใช้งานมานาน สมบุกสมบัน
จนมีสภาพดังนางฟ้าตกสวรรค์ ( ตกลึกลงไปถึงนรกแล้วหละ )
ว่าจะเปลี่ยนใหม่ แต่ก็ยังตัดสินใจไม่ได้ซักที ว่าจะอยู่ค่ายเดิมต่อ หรือย้ายไปเติมเงินให้ค่ายใหม่

ตัวที่สอง - กล้อง โพลารอยด์ เอสเอ็กซ์เซเวนตี้ แลนด์คาเมร่า
กล้องตัวโปรด ที่พกติดตัวทุกครั้ง ยามต้องเดินทางไกล
เอาไว้สำหรับถ่ายภาพสะสม เป็นงานอดิเรก
ถ่ายเก็บไว้ หลายทริปหลายปี แต่ไม่มีเวลาแสกนซักที สุมเป็นกอง ดองจนเปรี้ยวหมดแล้ว



ตัวที่สาม - วิวิตาร์ อัลตร้า ไวด์ แอนด์ สลิม
กล้องพลาสติก มุมกว้าง ยี่สิบสองมิลลิเมตร
ใช้ง่าย ไม่ต้องปรับชัตเตอร์สปีด ไม่ต้องปรับรูรับแสง ไม่ต้องปรับระยะโฟกัส
เพราะมันปรับอะไรไม่ได้เลยยยย ใส่ฟิล์มแล้วกดถ่ายให้หมดม้วนก็พอ

ตัวที่สี่ - โลโมกราฟี่ ฟิชอาย คาเมร่า
กล้องสีแปร๋น ที่ได้มาฟรี จากการประกวดอะไรสักอย่าง ( ช่างมันเถอะ )




ประเด็นหลักของกระทู้อยู่ ที่กล้องสองตัวนี้แหละ

พอดีว่าได้ "ฟิล์มโลโมกราฟี่ คัลเลอร์เนกาทีฟ ไอเอสโอสี่ร้อย กล่องสีน้ำเงิน" มากล่องนึง
( ถามว่าได้มายังไง ก็.. ซื้อมานั่นแหละ,  ซื้อเองตลอดเลย ไม่เคยมีผู้สนับสนุนใดๆ )



ยัดฟิล์มใส่กล้อง แล้วออกไปถ่ายรูปเล่น


ถ่ายรูปเล่นจริงๆนะ
ไม่ดรามาติก ไม่มีคติสอนใจ ไม่มีเทคนิคการถ่ายรูป

รูปก็ไม่สวย แต่อยากโพสให้ดู แค่นั้นเอง