เรากับแฟนแต่งงานกันมาได้ประมาณ 1ปีแล้วค่ะ แต่ปัญหาที่พบบ่อยๆเลยก็คือ เรื่องเงินค่ะ ก่อนแต่ง เราหารกันทุกสิ่งอย่าง เรียกได้ว่าเป๊ะๆทุกบาททุกสตางค์ เป็นอยู่แบบนี้มา 6ปีจนแต่งงาน ตอนแต่งก็ยังยึดถือแบบเดิม ค่าสินสอด(แม่เรียก 1แสนแต่คืนให้ค่ะ) ค่าจัดงาน ค่าของไหว้ ค่าโต๊ะจีน ค่าของชำร่วย หารกันแบบครึ่งๆตลอด  ก็ยังไม่ติดอะไร จนผ่านมาซักระยะ เริ่มรู้สึกว่า มันไม่เหมือนครอบครัวเลยเนอะ บางครั้งเห็นเพื่อนๆก็แอบน้อยใจ ทำไมเพื่อนแต่งสินสอดก็ได้ ค่าจัดงานก็ไม่ต้องจ่าย โอกาสพิเศษก็ซื้อนั่นให้ นี่ให้ แต่เรา ค่าห้องหาร ค่ารถหาร ค่าอาหารที่กินร่วมกันหารแบบเป๊ะๆ เงินไม่พอก็ยืมเค้าบ้างพอมีก็นำมาคืน ไปเที่ยวต่างๆก็หารค่ะ ค่าน้ำ ค่ากิน ค่าห้อง อีกเรื่องนึงคือ เวลาไปกินข้าวกับพ่อแม่แฟน ในกรณีที่แฟนเป็นคนจ่ายเช่น กินสุกี้ 600 ก็จะ หาร 2 คือเราจ่ายครึ่งนึง แต่เวลาไปกินกับครอบครัวเรา คือเราจ่ายหมดนะคะ ไม่ได้คิดเงินกับแฟน คบกันมาปีที่ 7แล้วค่ะ เราไม่เคยขอเงินแฟนเลยซักบาท มากสุดก็แค่ยืม แล้วคืน ปัจจุบันเรามีหนี้จำนวนนึงค่ะ เป็นภาระส่วนตัวซึ่งตรงนี้เราก็จ่ายเองมาตลอดไม่ติดขัดอะไร เรามีรายได้มากกว่าแฟนค่ะ เงินเรามีพอจ่ายพอใช้ทุกเดือน แต่สิ่งที่ติดในความคิดคือ เรารู้สึกไม่ต่างอะไรกับการมีชีวิตคนเดียว เรารู้สึกว่ามันยังไม่ใช่ครอบครัว ที่ตั้งกระทู้ตรงนี้เพื่อขอความคิดเห็นและแชร์ประสบการณ์การใช้ชีวิตครอบครัวเฉยๆค่ะ เพราะเราเองก็ไม่อยากเลิกกับแฟน เพราะความคิดแบบนี้ค่ะ เราคิดว่าตอนนี้เราต้องการหัวหน้าครอบครัวและผู้ชายที่จะเป็นผู้นำของครอบครัวค่ะ ไม่ใช่คนที่เป็นรูมเมทอยู่ร่วมห้องกันไปวันๆ