ขอเกริ่นก่อนนะคับว่าเรื่องนี้เป็นด้านมืดของสังคมบ้านเราจริงๆ
คือผมเป็นนักศึกษาในมหาลัยของรัฐแห่งหนึ่ง ที่ฐานะทางการเงินของครอบครัวไม่สู้ดีนัก ถึงขั้นขัดสนกันเลยครับ
และผมก้เป็นคนที่ชอบทะเยอะทยานสูงแบบไม่ค่อยดูตัวเองเท่าไหร่ แล้วผมก้ตัดสินใจที่จะเล่นเว็บไซต์เพื่อหาคนส่งเรียน
จนได้มาเจอกับพี่คนนึง ที่บ้านพี่เค้าฐานะค่อนข้างดีเลยหละคับ แต่พี่เค้าเป็น**ผู้ชายนะคับ และเว็บที่ผมเล่นก้เป็นเว็บเกย์
พี่เค้ายินดีที่จะช่วยเรื่องการเรียนผม ค่าใช้จ่ายที่จำเป็น พี่เค้าดูแลผมดีมากคับ สไตล์การใช้ชีวิตก้ใกล้เคียงกัน เข้ากันได้เลยทีเดียวครับ
ครอบครัวพี่เค้าก้น่ารักมากๆคับ น่ารักจนผมเกรงใจและกลัวที่จะทำลายน้ำใจ จนผมทำไรไม่ถูกเลยครับ
...ลืมบอกครับ ก่อนที่เราจะคบกันพี่เค้าก้บอกนะครับว่า**พี่เค้ามีแฟนแล้ว
แรกๆ เวลาผมไปหาพี่เค้า บางทีแฟนพี่เค้าก้โทรมา ผมก้ต้องอยู่เงียบๆ หรือบางทีก้ต้องหลบไปอยู่อีกมุมเวลาวีดีโอคอลมา ตอนนั้นผมก้ไม่ได้คิดอะไร ไม่ค่อยได้สนใจเพราะเราคบกันแบบพี่น้องกันหนะคับ แต่พอบ่อยๆเข้า ความสัมพันธ์ของผมกับพี่เค้าก้เริ่มสนิทกันมากขึ้น อาจเป็นเพราะเราได้ทำอะไรหลายๆอย่างร่วมกันมั้งคับ มันเลยผูกพัน หลังๆ เวลาแฟนพี่เค้าโทรมาผมก้รู้สึกแปลกๆระ มันเป็นหวิวๆ ทำไรไม่ค่อยถูก บางทีก้เฟลไปเลย จนผมเริ่มที่จะอึดอัดนิดๆ
และความเชื่อใจของพี่เค้าที่มีต่อผมก้มาหมดไปเพราะเหตุการณ์นึง ซึ่งผมได้ยืมคอมพี่เค้าใช้ทำงาน แล้วเข้าระบบทิ้งไว้แล้วลืมออกจากระบบ
พอผมกลับวันนั้น พี่เค้าก้เริ่มแปลกๆ ทักแชทไปก้เริ่มที่จะตอบช้า หรือไม่ก้อ่านแต่ไม่ได้ตอบอะไร
ผมก้มานั่งทบทวนว่านี่ผมทำไรผิดรึป่าว หรือพี่เค้ากำลังยุ่งยุ แล้วผมก้นึกขึ้นได้ว่าเราเข้าระบบไว้ เลยตัดสินใจถามพี่เค้าว่ารู้เรื่องในแชทหมดแล้วใช่มั้ย
เป็นไปตามคาดครับ พี่เค้าอ่านแล้ว มันเป็นเรื่องที่ใครๆก้รับไม่ได้ใช่มั้ยหละคับกับการโกหก แต่ผมก้ได้เล่าทุกรายละเอียดทุกเม็ดให้พี่เค้าฟังจนหมดเปลือก แต่ถึงยังไงความเชื่อใจมันก้คงไม่กลับมาแน่นอนคับ และผมก้คิดว่าผมคิดถูกซะด้วยสิครับ
แล้วก้มีบางช่วงที่ผมหายไปเพราะเครียดกับการเรียน การสอบ บางที่พี่เค้าทักมาผมก้ตอบช้า ขั้นที่ว่าผ่านไปหลายชั่วโมงเลยครับ
แล้วมันก้เป็นเหตุให้มีคำถามๆนึงออกมา คือ หายไปไหนมา ไปมีไรกับใครมาใช่มั้ย
คำถามนี้ผมจุกมากครับ จุกแบบแทบพูดไรไม่ออกเลย เจอคำถามนี้ผมโคตรเจ็บอะคับ ผมก้ปฏิเสธไปครับ แต่ดูเหมือนคำตอบผมจะไม่มีความหมายไปแล้วครับ เพราะอะไรผมไม่รุ้ อาจจะเป็นเพราะพี่เค้าคิดไปแล้วมั้งครับ แล้วหลังๆมานี้เราก้แทบจะไม่ได้คุยกันเลยครับ เวลาผมทักไปพี่เค้าก้บอกยุ่งๆ
บางทีบอก 3-4 วันนี้ไม่ต้องทักมานะครับไม่สะดวก อะไรประมาณนี้ครับ ผมก้โอเคครับ เพราะปกติพี่เค้าก้ทำงานหนักทำงานยุ่งอยู่แล้ว
และช่วงนี้แหละครับที่ผมมีเวลาอยู่คนเดียว ได้คิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย แล้วผมก้เพิ่งมารุ้ตัวว่าผมมีอะไรบางอย่างกับความรู้สึกของตัวเอง
ความรุ้สึกมันบอกไม่ถูกครับ ทั้งเหงา ทั้งน้อยใจ ทั้งเหนื่อยกับเรื่องเรียน ทั้งเครียดกับเรื่องค่าใช้จ่าย(ช่วงหลังๆนี้เวลาผมขอตังพี่เค้าก้ไม่คล่องเหมือนที่ผ่านๆมาครับบางทีพี่เค้าก้ถาม นี่ไปติดตังเพื่อนไว้ป่าว หลังๆผมขอตังพี่เค้าบ่อยมากครับเพราะต้องจ่ายค่าอะไรๆหลายๆอย่างคับ)
จนตอนนี้ผมสับสนแล้วครับ ว่าควรทำยังไงต่อไปดี ไม่รุ้ว่าจะพูดกับพี่เค้ายังไงดีครับ มันโคตรอึดอัดอะ แต่ที่ผ่านมาผมก้ถามพี่เค้าตลอดนะครับว่ามีอะไรรึป่าวคับ มีอะไรจะบอกผมไหม ประมาณว่าลองหยั่งเชิงไปเผื่อพี่เค้าอยากจะบอกลา ทุกๆครั้งที่ผมตัดสินใจถามผมก้เผื่อใจไว้แล้วหละครับ เพราะผมก้รุ้สึกแย่เหมือนกันครับถ้าคบใครแล้วทำให้เค้าอึดอัดหรือว่าไม่สบายใจ ซึ่งเราก้ตกลงกันตั้งแต่แรกแล้วว่าถ้ามีอะไร หรือไม่ชอบอะไรก้ขอให้บอกครับ แล้วจะเดินจากไปด้วยดี แต่พอผมถามพี่เค้าก้บอกไม่มีอะไร ช่วงนี้ทำงานยุ่งๆ แล้วเราก้ไม่ได้คุยกันอีกตามเคยครับ
.
.
.
มาวันนี้ผมรู้สึกกลัวจังเลยครับ ไม่รุ้ต้องทำยังไงดี ผมอยากเอาช่วงเวลาเหล่านั้นกลับมา แต่มันคงเป็นไปได้ยากครับ ผมเลยขอแค่ให้พี่เค้าไม่ลืมผม และจำช่วงเวลาที่เคยผ่านมาด้วยกัน อยากให้พี่เค้าอยู่ดูความสำเร็จของผม อย่าเพิ่งเดินจากผมไปได้มั้ย ผมยังไม่ได้ทำอะไรเพื่อพี่สักอย่างเลยครับ ผมกลัวที่จะต้องเสียพี่เค้าไป จนผมไม่รุ้ว่าผมควรที่จะทำยังไง ถ้าผมหายไปตอนนี้แล้ววันนึงที่ผมประสบความสำเร็จแล้วกลับมา พี่เค้าจะยังจำผมได้รึป่าว
ผมกลัวเสียพี่เค้าไปจิงๆครับ แล้วผมควรต้องทำยังไงต่อไปดี...